วายร้าย ตอนที่ 3

1203 คำ
“โอ๊ย!” คมฟันขบลงบนทรวงอกด้านซ้ายจนร่างเล็กสะดุ้ง เต้าอวบอีกข้างถูกขยำขยี้จนเนื้อแน่นเล็ดรอดออกมาตามร่องนิ้ว ยอดถันสีชมพูเข้มประดับอยู่เหนือปานสีชมพูอ่อนโผล่พ้นชูชันอยู่ระหว่างนิ้วชี้กับนิ้วกลางของเขา มาเรียมแหงนเงยหน้าร้องครางเสียงหลงด้วยความเจ็บปวด            “อืม...ผู้ชายที่เคยเอาเธอ คงทำให้ไม่ถึงใจสินะ ถึงได้สั่นเหมือนไม่เคยขนาดนี้ ไม่เป็นไรมาเรียม ฉันสาบานว่าเธอจะได้เรียนรู้รสชาติอย่างถึงใจแน่” ชายหนุ่มกล่าวเสียงเครือ สรีระอันสะโอดสะองของเหยื่อช่วยกระตุ้นกำหนัดต่ำช้าได้ไม่ยาก อันที่จริง...เขาเป็นผู้ชาย เรื่องแบบนี้มันก็แค่การปลดปล่อย มีแค่ความรู้สึกต้องการก็เพียงพอแล้วไม่จำเป็นต้องมีความรู้สึกใดๆ นอกจากความใคร่กระหาย          ยิ่งเป็นมาเรียมคนนี้เขาแทบจะอดใจรอความย่อยยับของเธอแทบไม่ไหว                                                         “อย่า...อย่าทำแบบนี้” “อยากให้ทำแบบไหน ท่าไหนก็บอกสิ อืม...” เสียงทุ้มครางฮือในลำคอเมื่ออุ้งปากงาบงับสัมผัสกับเนื้ออุ่นนุ่มตรงทรวงเต้า เขาขบกัดบ้าคลั่งย่ามใจ ลากลิ้นสำรวจด้วยความตะกละตะกลาม มืออีกข้างละจากการพันธนาการ ปล่อยสองมือเล็กให้เป็นอิสระ เธอกำหมัดทุบตีเขาทั้งหวีดร้องดีดดิ้นขัดขืน แต่ชายหนุ่มกลับหัวเราะคำรามด้วยความพออกพอใจ เขาตวัดลิ้นลงบนยอดอกสะพรั่ง ดูดดึงโลมเลียด้วยความกระหาย แรงจากกำปั้นน้อยๆ ไม่ได้ระคายผิวเนื้อของแดนสรวงเลย เขาปล่อยให้เธอดิ้นรนจนกระทั่งเรี่ยวแรงล่าถอยไปเอง แล้วได้แต่นั่งสะอื้นรอรับทัณฑ์บนที่เขากำลังยัดเยียดให้ มือใหญ่ขยำเคล้นเต้าอวบแต่ละที อุ้งปากอุ่นร้อนที่กำลังดื่มกินเธออยู่ทั้งขบกัดดูดเม้มไม่ได้ปรานี สร้างความเจ็บปวดร้าวไปทั้งกายและใจ “ฆ่า...ฆ่าฉันเสียเถอะ” “ฉันไม่ปล่อยเธอไว้นานหรอกทูนหัว อืม แต่ชักติดใจแล้วสิ เธอมันทั้งหอม ทั้งหวานขนาดนี้อาจได้อยู่ต่อนานอีกหน่อย” ร่างใหญ่ตอบกลับเสียงกระเส่า ผละออกห่างจากมาเรียมเล็กน้อยสายตาจ้องมองริ้วรอยแดงปื้นบนผิวเนื้อขาวนวลของเธอ แล้วยิ่งทำให้รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว... นานแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกกระสันซ่านจนยากจะควบคุมตัวเองเช่นนี้ “กรี๊ด!” เธอถูกจับพลิกตัวให้ตะแคงข้างโดยไม่ทันระวัง เสียงกางเกงถูกของมีคมบางอย่างกรีดจนช่วงเอวขาดยาวมาจนถึงสะโพกผาย ก่อนจะถูกกระชากออกจากตัว แล้วชายหนุ่มก็ดึงให้เธอหันหน้ามาเผชิญกับเขาดังเดิม นัยน์แววตาของเขามันเป็นไป จากสัตว์ร้ายดุดันเหี้ยมเกรียม บัดนี้ในดวงตานั้นเต็มไปด้วยความต้องการ “อย่าบอกนะว่าไม่เคย...” เขาถาม หายใจหอบไม่ได้ต่างจากอีกฝ่ายแม้ความรู้สึกจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง “...” เธอไม่ตอบได้แต่ปล่อยให้น้ำตานองหน้า รู้ชะตาตัวเองดีว่า ทุกคำตอบไม่ได้มีความหมายสำหรับชายแปลกหน้าคนนี้ หากเป็นคนจิตใจปกติ คงไม่ทำร้ายผู้หญิงไม่มีทางสู้อย่างเธอมาตั้งแต่แรกแล้ว “ฮะ ๆ ๆ ถือว่าเด็ด ที่ฉันได้เป็นผัวคนแรกของคุณหนูมาเรียมผู้สูงส่ง” “อื้อ!!” สิ้นเสียงหัวเราะสาแก่ใจนั้นเขาก็ทับร่างเข้าหาเธออีกครั้ง ประกบจูบแนบริมฝีปากชิดแล้วบดเบียดพร้อมแทรกเรียวลิ้นสำรวจความหวานจากตัวเธอ มาเรียมรู้สึกเหนื่อยและเจ็บร้าวไปทั้งร่าง ทรวงอกทั้งสองข้างถูกอุ้งมือมารครอบครองเอาไว้อีกครั้ง เธอถูกรุกรานอย่างเต็มรูปแบบ ขาสองข้างแยกออกจากกันจากการที่เขาแทรกตัวกดเข้าหา       ชั้นในตัวบางจิ๋วที่เหลือติดกายเพียงตัวเดียวไม่ได้ช่วยปกป้องการเสียดสีอันหนักหน่วงได้เลย เธอแทบจะแหลกยับคามือเขาในขณะที่เพิ่งจะเริ่มต้นความเลวร้ายอย่างแท้จริง                                               “อา...” เสียงครางหวีดร้องนั้นไม่ได้เกิดจากร่างกายที่อยากตอบสนองความใคร่กระหายของเขา แต่แดนสรวงไม่ได้แยแส เขามุ่งหวังแต่จะดับความร้อนรุ่มในตัวให้เสร็จสิ้นเท่านั้น และไม่มีอะไรจะมาหยุดความบ้าคลั่งในตอนนี้ได้อีกแล้ว ท่อนล่างที่อยู่ระหว่างขาขาวเนียนเบียดเข้าหาส่วนพึงสงวนที่ยังมีชั้นในตัวน้อยปกปิดเอาไว้ เขาถูกลากขึ้นลงไปพร้อมๆ กับสองมือที่ขย้ำเคล้นเต้างามจนบัดนี้แดงช้ำไปทุกตารางนิ้ว นิ้วหัวแม่มือกดบี้ยอดถันสีสวยที่เกร็งเครียดชูชัน กลีบปากบอบบางถูกดูดดึงรุกรานและปล่อยให้เธอได้หายใจเป็นครั้งคราวเท่านั้น มาเรียมเหมือนจะสำลักในบทสวาทอันรุนแรง เขามองเธอเป็นแค่เหยื่อที่อยากย่ำยีให้สาแก่ใจ ทั้งที่เธอยังไม่เคยรู้เหตุผลนั้นเลย “อืม...เสียวจนทนไม่ไหวแล้วมาเรียม” กลิ่นสาวที่สดใหม่หอมกรุ่นเย้ายวนยิ่งนัก สัญชาตญาณนักล่าเหิมเกริมไปด้วยเลือดหนุ่มที่ฉีดพล่านรอการปลดปล่อย ปทุมถันที่กำลังอูมสะพรั่งแดงปลั่งเพราะถูกรุกรานอย่างไม่คิดถนอมยังตรึงสายตาเขา                                                               ชายหนุ่มก้มลงพรมจูบตรงซอกคอแล้ววนมาอีกด้าน ลากลิ้นยาวไปตามผิวเนื้อสั่นระริกเย็นเฉียบมาจนถึงเนินอกผุดผ่อง       เขาขบฟันลงบนเนื้ออวบได้รูปอีกครั้ง ตวัดลิ้นงับยอดอกดูดดื่มกลืนกินราวกับได้ลิ้มรสอาหารอันโอชะ ร่างของเธอกระตุกแอ่นรับสัมผัสทารุณ เสียงร้องไห้กระซิกปนเสียงครางในยามปวดร้าวกล่อมเกลาปีศาจร้ายให้ลำพองใจในอำนาจที่เหนือกว่า “ดิ้นรนไปก็เท่านั้น...มาเรียม เก็บแรงไว้รับตอนฉันเอาดุ้นกระแทกใส่เธอดีกว่า” “...” เธอไม่ได้ฟังเขา ไม่อยากรับรู้สารใดจากผู้ชายโฉดชั่วคนนี้แม้แต่น้อย เธอยังคงพยายามปัดป้องกันตัวเองจากการล่วงล้ำ ยอดอกแข็งเป็นไตกำลังถูกระรัวลิ้นกระทุ้งอยู่ในอุ้งปากร้อนระอุของเขา คนหยาบช้าละเลงเล่นเต้าทั้งสองข้างสลับกัน ไม่อินังต่อกิริยาต่อต้านใดๆ ใบหน้าคมสันครูดลากลงมาเรื่อยๆ หลังจากนั้น หนวดเคราแข็งคมขูดบาดผิวเนื้อให้เจ็บแสบเป็นทาง ลิ้นสากลากละเลงพลางขบริมฝีปากเม้มดูดผิวสาวจนเกิดเป็นรอยจ้ำช้ำเลือด ร่างเล็กแอ่นหยัดดิ้นพรวดในขณะที่เขาซุกลิ้นลงสู่สะดือบุ๋มของเธอ หน้าท้องหดเกร็งเมื่อสัมผัสจากเรียวลิ้นและริมฝีปากพรมจูบอยู่เหนือใจกลางระหว่างขาเพียงเล็กน้อย เธอกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งฝืด กลั้นหายใจนิ่งงัน แล้วทำได้เพียงปล่อยน้ำตาให้รินไหลพร้อมเสียงกระซิกสะอื้น สองมือพยายามผลักดันศีรษะของเขาให้ไกลออกจากตัว สองขาถีบพื้นดันตัวเองให้หลุดพ้นจากเงื้อมมือมารร้ายนี้เสียที                   แต่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม