เมื่อออกมาจากห้องน้ำ สิริญญาก็พบว่าเขาแต่งตัวในชุดลำลองแล้วนั่งรอเธออยู่
“ลงไปข้างล่างเถอะค่ะ ป่านนี้คงตั้งโต๊ะรอแล้ว” เธอบอกเขาเสียงเบา แววตานั้นเต็มไปด้วยความเศร้า ยอมรับว่าทั้งโกรธและน้อยใจ
“โทรไปบอกมัน ไม่ต้องมาเจอ” เขาออกคำสั่งกับเธอ
“ค่ะ เดี๋ยวเอื้องจะโทรบอกทีหลัง”
“เดี๋ยวนี้!” เขาออกคำสั่งเสียงเรียบ แววตาจริงจัง พยายามใจเย็นให้มากที่สุด
สิริญญาน้ำตาคลอเบ้า เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาธีรดล จากนั้นปัญวิชญ์ก็แย่งไปแล้วกดเปิดลำโพงเพื่อจะฟังอีกฝ่ายพูดคุยกับภรรยา
“ว่าไงเอื้อง พี่เพิ่งโทรคุยกับอุ้ม อุ้มบอกว่าจะพาเราเที่ยวรอบภูเก็ตเลย สมกับเป็นเจ้าถิ่น งานนี้เรามีไกด์แล้วล่ะ” เขาพูดถึงน้องรหัสของตนเองที่ทำงานที่ภูเก็ต ซึ่งเป็นพี่รหัสของสิริญญาอีกที
“ค่ะพี่ดล คือเอื้องจะโทรมาบอกว่า สัปดาห์หน้าเอื้องไม่สะดวกเจอพี่ดลกับพี่อุ้มแล้วนะคะ” เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่คุมให้เป็นปกติที่สุด หากแต่ธ
