2 คิวแรกไม่ขยับ
1099 คำ
ประวัติ ‘อคิราห์ ไกรวณิชคุณ’
ลูกชายคนโตของ ‘คุณปวริศ’ และ ‘คุณเขมิกา’ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งประธานบริษัท NILกรุ๊ป จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในอังกฤษ คณะบริหารธุรกิจ เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง…
เธอนั่งอ่านประวัติว่าที่สามีอย่างใจจดใจจ่อ ตอนแรกกะจะดูพอเป็นพิธีเพราะอยากรู้ว่าเป็นคนยังไง แต่พอเห็นรูปเขาเท่านั้น สมองก็สั่งการให้สนใจมากเป็นพิเศษขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
ตอนแรกจินตนาการภาพเขาไว้ว่าต้องเป็นตาแก่หงำเงือก อ้วนลงพุง และผิวเหี่ยวย่นอย่างแน่นอน พอเสิร์ชชื่อเขาบนกูเกิลเท่านั้น ภาพที่เคยจินตนาการไว้หายสิ้น
เขาหล่อ… หล่อมาก
ขอถอนคำพูดที่เคยว่าเขา เพราะหล่อจนหาที่ติไม่ได้เลยละ จะบอกว่าหล่อปานเทพบุตรก็ได้ แค่เห็นรูปยังทำใจเธอเต้นแรงดั่งรัวกลองได้ขนาดนี้ ถ้าได้เห็นตัวจริงในวันพรุ่งนี้…
เธอจะไม่เสียอาการเลยหรือ
หล่อจนคิดว่าเป็นเอไอ เริ่มคิดแล้วว่านี่ใช่เขาจริงๆหรือเปล่า เพราะว่าหล่อเกินไปเธอเลยไม่เชื่อ
“นี่เหรอเขาพี่คาร์มิน?” ยื่นโทรศัพท์ไปถามพี่ชาย
“นั่นแหละเขา”
“หล่อขนาดนี้เลยเหรอ” เธอพูดคนเดียว
“เขามาดื่มกับเพื่อนที่นี่บ่อยนะ เคยเป็นข่าวกับผู้หญิงที่ไนต์คิงส์ด้วย”
“ในรูปนึกว่ารูปปั้นเดินได้ ไม่คิดว่าจะเป็นข่าวกับผู้หญิง เขาคงร้ายกาจไม่เบา” มองแวบแรกคิดว่าเป็นผู้ชายเย็นชาทำนองนั้น แต่พอได้ยินพี่ชายบอกว่าเคยมีข่าวกับผู้หญิง แสดงว่าคนๆนี้คงไม่ธรรมดาแน่นอน
“เป็นธรรมดาของผู้ชายที่ไม่มีเจ้าของ”
“งั้นพี่คาร์มินก็รู้น่ะสิว่าเขาเป็นคนยังไง”
“แค่รู้ว่าเขาชอบมาที่นี่ แต่ไม่ได้รู้จักตัวตนเขาดี แต่ถ้าเป็นถึงหัวหน้ามาเฟียก็น่าจะไม่ต่างจากพ่อของเราเท่าไร” คาร์มินพูดจบก็ยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นจิบ
ขึ้นชื่อว่า ‘หัวหน้ามาเฟีย’ แน่นอนว่าต้องเด็ดเดี่ยว โหดเหี้ยม เลือดเย็น และฆ่าไม่เลือก ซึ่งพ่อของเธอเป็นแบบนั้น พอรู้จักวงการมาเฟียมาบ้างเพราะเป็นลูกสาวมาเฟีย ไม่ค่อยเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มากเท่าไรนักเพราะเธอไม่ชอบการใช้ความรุนแรง
แต่ดันเกิดเป็นลูกสาวมาเฟียเนี่ยสิ…
“พ่อโทรมา พี่ไปรับสายก่อนนะ”
“อย่าบอกพ่อนะว่าเทียร์อยู่ที่นี่”
“อืม” คาร์มินหยัดกายขึ้นแล้วเดินออกไปรับสายคนเป็นพ่อ ปล่อยให้น้องสาวดื่มรอคนเดียวไปก่อน
“นี่นะเหรอสามีของคาร์เทียร์ หล่อนะ แต่ดันเป็นหัวหน้ามาเฟียเนี่ยสิ เฮ้อ~ คาร์เทียร์หนักใจ…” เธอมองรูปว่าที่สามีของตัวเองแล้วพูดตัดพ้อคนเดียว
มือเรียวคว้าแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมาหมายจะดื่ม ทว่ากลับต้องชะงักลงไปเมื่อสายตาพลัยเห็นใครบางคนเดินตรงมาทางนี้
‘คิระ…’ เธอพูดชื่อของคนๆนั้นออกมาภายในใจ เขาเดินมาทางนี้และเป็นจังหวะเดียวกันที่ไฟสีทองทอส่องเข้าใบหน้าหล่อเหลาราวฟ้าประทาน วินาทีนั้นเหมือนตัวเขาเรืองแสงได้ ออร่าทุกอย่างรวมถึงเสน่ห์ดึงดูดสายตาผู้หญิงภายในไนต์คลับให้หันไปมองเขาคนเดียว
เขาอยู่ในชุดสีดำทั้งตัว หากแต่เสื้อเชิ้ตแขนยาวที่สวมใส่ปลดกระดุมลงมาสามเม็ดเผยให้เห็นแผงอกแกร่ง แค่เขาเดินมาก็ทำโลกทั้งใบแทบหยุดหมุนได้เลยละ
นั่นนะเหรอ… ว่าที่สามีของเธอ
เขาเดินผ่านหน้าไปราวกับไม่รู้ว่าเธอเป็น ‘ว่าที่ภรรยา’ แม้แต่สายตายังไม่ชายมามอง เป็นเธอที่มองตามหลังของเขา เขาเดินไปนั่งที่โซนVIPกับชายหน้าตาดีคนหนึ่ง
“คุณพ่อโทรมาทำไมเหรอพี่คาร์มิน”
“โทรมาถามหาเทียร์ ก่อนหน้านี้แม่โทรหาเทียร์ไม่ติดก็เลยโทรมาถามพี่”
“เทียร์โตแล้ว โทรหาเหมือนเทียร์ยังเป็นเด็กไปได้”
คาร์มินยิ้มแล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเอื้อมมือไปขยี้หัวคาร์เทียร์ พอผมเสียทรงก็บ่นอุบทันที หลังจากเอามือออกจากหัวน้องสาวแล้วจึงอธิบายให้เข้าใจพ่อกับแม่
“พวกท่านเป็นห่วง ยิ่งวันนี้เทียร์มีเรื่องไม่สบายใจ พวกท่านก็ยิ่งเป็นห่วงมาก ดื่มเสร็จก็ส่งข้อความบอกพวกท่านหน่อย”
“ค่า”
“เมารึยัง?”
“ดื่มไปสองแก้วจะเมาได้ไง”
“คนคออ่อนดื่มแก้วนี้แก้วสุดท้ายก็พอแล้ว”
“ชิ! เทียร์คอแข็งจะตาย”
“ไม่ต้องขับรถกลับนะ พี่จะให้คนไปส่งที่คอนโด”
“เทียร์ขับไหว”
“อย่าดื้อกับพี่”
พอพี่ชายเธอบอกแบบนั้นก็ไม่กล้าดื้อด้วยทันที เพราะประโยคนั้นคือคำเตือน ถ้าพี่คาร์มินได้ดุคือดุแบบจริงจังและน่ากลัวมากกว่าคุณพ่อ เคยโดนมาแล้วถึงรู้
“เทียร์ถามอะไรหน่อยสิ”
“ถามว่า?”
“พี่คาร์มินเคยบอกว่าคนที่เทียร์จะแต่งงานด้วยชอบมาไนต์คิงส์ นั่นใช่…เขาไหมคะ?”
คาร์มินมองตามสายตาของคาร์เทียร์ไปยังโต๊ะโซนVIP ซึ่งอยู่ห่างจากตรงที่กำลังนั่งดื่มกับน้องสาวประมาณสามโต๊ะ
“นั่นแหละเขา คิระ”
“เขาหล่อขนาดนั้นเลยเหรอพี่คาร์มิน ในรูปว่าหล่อแล้ว ตัวจริงหล่อมาก” เธอย้ายไปนั่งข้างพี่ชายพร้อมกับพูดถึงว่าที่สามีของตัวเองด้วยท่าทางตื่นเต้น
ได้ของดีมาเป็นสามีขนาดนี้ไม่ตื่นเต้นได้ไง…
“ตอนแรกเทียร์ก็คิดว่าเขาจะแก่เป็นตาแก่หงำเหงือกซะอีก”
ระหว่างคาร์เทียร์กำลังนินทาคิระในระยะเผาขน ทางนั้นที่กำลังนั่งคุยกับเพื่อนสนิทหันจามคนเดียวท่ามกลางเสียงเพลงจังหวะEDMที่กำลังดังกระหึ่ม
“ตอนแรกยังเห็นบ่นไม่อยากแต่งงานอยู่เลย มาตอนนี้ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง”
“ได้ของดีแบบนั้นใครจะไม่ยิ้มหน้าบานกันละ เทียร์ว่าระดับนี้ต้องมีสาวๆรอต่อคิวเป็นสะใภ้ไกรวณิชคุณเยอะแน่เลย” เสียใจแทนสาวๆพวกนั้นด้วย เพราะคิวแรกอย่างเธอ… ยังไม่ขยับ
ได้ลัดคิวมาเป็นหัวแถวแบบงงๆ
- ผู้เขียน
