3 ว่าที่สามีและว่าที่ภรรยา
1194 คำ
“จะไปไหน”
“ไปห้องน้ำ”
“เทียร์เมาแล้ว กลับดีกว่าเดี๋ยวพี่ไปส่ง” ตอนแรกจะให้คนของตัวเองไปส่งคาร์เทียร์ที่คอนโดมิเนียม แต่สภาพเมาเละเทะขนาดนี้คงไม่วางใจให้คนอื่นไปส่ง
พอคาร์เทียร์เมาแล้วก็ระบายเรื่องทุกข์ใจให้คนเป็นพี่ชายฟังรวมถึงเรื่องแต่งงาน ภายนอกที่ดูสดใสและร่าเริง ทว่าภายในกลับเต็มไปด้วยเรื่องราวทุกข์ใจ
“เทียร์ไม่เมา”
“พอแค่นี้”
“พี่คาร์มิน… เทียร์บอกว่าไม่เมาไง” ใช่ เธอเมายอมรับก็ได้ แต่เป็นการเมาที่มีสติครบถ้วน
“เหล้ายังเหลืออีกตั้งเยอะ กลับได้ไง”
“รอบหน้าพี่ไม่มาดื่มด้วยนะถ้าเทียร์ยังดื้อกับพี่อยู่แบบนี้”
“มีใครเคยบอกไหมคะ ว่าเวลาพี่คาร์มินดุเนี่ย เหมือนคุณมาร์คินไม่มีผิด!” ซึ่งก็คือพ่อของพวกเรา ปฏิเสธไม่ได้ว่าพี่คาร์มินถอดแบบมาจากคุณพ่อเป๊ะๆ ทั้งหน้าตา น้ำเสียง และนิสัย เหมือนร่างโคลนนิ่งไม่มีผิด
เห็นรูปพ่อสมัยหนุ่มๆยังแอบตกใจ เพราะเหมือนพี่คาร์มินมากเลยละ
“จะไปเข้าห้องน้ำใช่ไหม?”
“อือ!” คนเมาพยักหน้าพร้อมกับตอบรับในลำคออย่างหนักแน่น
“เทียร์เมาเหรอ?” มิราที่ลงมาหาคาร์มินพอดีเอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงเทียร์ลิน
“ใช่ หายปวดหัวแล้วเหรอ”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ อยู่คนเดียวเบื่อๆเลยลงมาหา”
“พี่สะใภ้~ มานั่งนี่มา” คาร์เทียร์ตบพื้นที่ข้างกายที่ว่างให้มิรามานั่งด้วย
“พอดีเลย เทียร์อยากเข้าห้องน้ำ พี่วานมิราพาไปทีได้ไหม” ให้เขาพาไปเกรงว่าจะไม่เหมาะสักเท่าไร
“ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูพาไป” มิราพาคาร์เทียร์ไปห้องน้ำ โดยหารู้ไม่ว่ามีสายตาคมเข้มคู่หนึ่งกำลังมองดูอยู่
“เห็นว่าที่ภรรยาของมึงแล้วเหรอ ถึงจะไปดูตัวกับเขาพรุ่งนี้”
คนถูกถามโดยเพื่อนสนิทอย่าง ‘รามิล’ ลดแก้วที่เพิ่งยกดื่มลง
“ตอนแรกยัง ตอนนี้เห็นแล้ว”
“เหรอวะ มีรูปไหม?” รามิลถามอย่างตื่นเต้น ก่อนหน้านี้เพื่อนสนิทบอกว่าจะต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน แถมพรุ่งนี้ต้องไปดูตัวด้วยกัน
อยากรู้มากว่าหน้าตา ‘ว่าที่ภรรยา’ ของเพื่อนสนิทเป็นยังไง ได้ข่าวเป็นลูกสาวมาเฟีย ภาพที่จินตนาการเอาไว้คงต้องสวย เก่ง และใจกล้าไม่ต่างจากคิระ
“ไม่มี”
“อะไรมึงวะเนี่ย” รามิลถึงกับยกมือเกาหัว
คิระยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มอีกครั้ง พ่อเขาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวเจ้าของไนต์คิงส์ ประจวบเหมาะคืนนี้นัดกับรามิลไว้เลยถือโอกาสมาสอดแนมเผื่อบังเอิญเห็นผู้หญิงคนนั้นที่นี่ และก็เห็นจริงๆ
แวบแรกที่เห็น เธอสวย น่ารัก และดูอ่อนต่อโลกเกินไปสำหรับคนอย่างเขา
บุคลิกของเธอช่างขัดกับสถานบันเทิงแห่งนี้สิ้นดี อีกทั้งยังเป็นคนชอบดื่ม แต่ดูทรงคงคออ่อนไม่เบา เมาแล้วเสียงแหลมๆแว้ดๆของเธอดังไกลมาถึงตรงนี้
ผู้หญิงแบบนั้นนะเหรอที่เขาต้องแต่งงานด้วย?
ถ้าเป็นจริง… โลกที่แสนสงบสุขของเขาคงกลายเป็นสวนสนุกไปในชั่วพริบตา
ทางด้านคาร์เทียร์ที่มิราพามาห้องน้ำอย่างทุลักทุเล เพราะคนเมาเดินไม่ตรงและไม่ยอมให้ความร่วมมือเสียเท่าไร พอมาถึงห้องน้ำก็พุ่งตัวไปเกาะขอบชักโครกเพื่ออาเจียน
“ทะ…เทียร์…”
“อ้วกก”
มิรายืนลูบหลังให้น้องสะใภ้ตัวเองอย่างเป็นห่วง พอได้อาเจียนออกมาแน่นอนว่ามันจะช่วยทำให้อาการเมาดีขึ้น แต่ไม่ใช่ ณ เวลานั้นเลย คาร์เทียร์เกาะขอบชักโครกอาเจียนออกมาอย่างหนัก
“ปะ…ประคองเทียร์หน่อย” เมาแล้วละคาร์เทียร์ หมดกันภาพคุณหนูมาเฟียที่สั่งสมมา ตอนนี้กลายเป็นคุณหนูมาเฟียขี้เมาไปแล้ว
“สภาพเทียร์ตอนนี้พอดูได้ไหมพี่สะใภ้”
“ยังได้อยู่”
“ได้อยู่แปลว่าไม่ได้” เธอเดินตุปัดตุเป๋ไปอ่างล้างมือเพื่อบ้วนน้ำทำความสะอาดปาก
“เทียร์เมาแล้ว กลับดีกว่านะ”
“ขอหนึ่งวันนะพี่สะใภ้ วันนี้… เทียร์มีเรื่องทุกข์ใจ”
มิรามองน้องสาวของคนรักด้วยความเห็นใจ รู้จากคาร์มินว่าคาร์เทียร์ต้องแต่งงานกับหัวหน้ามาเฟียจากตระกูลนึง นั่นคงเป็นสาเหตุที่ทำให้คาร์เทียร์ดื่มจนเมาขนาดนี้ คงหวังให้แอลกอฮอล์ช่วยบรรเทาความทุกข์ใจ
พี่สะใภ้คนโปรดประคองเธอออกจากห้องน้ำในสภาพเมาเละเทะ ยอมรับว่าตัวเองเมามาก ขนาดเดินยังไม่ตรงเลย
ปึก!
คนเมาชนเข้ากับใครบางคนที่เดินเลี้ยวมา ใบหน้าแดงก่ำแนบชิดไปกับแผงอกของบุคคลนั้นอย่างไม่ตั้งใจ กลิ่นน้ำหอมเจือด้วยแอลกอฮอล์จางๆลอยมาเตะจมูกคนตัวเล็ก พลันทำหัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำทันควัน
ใบหน้าสวยหวานผละออกจากแผงอกแกร่งนั้น ช้อนสายตาขึ้นมองคนที่ชนกันอย่างไม่ตั้งใจ พิศมองว่าเขาคนนั้นเป็นใครดีๆ นอกจากเมาแล้วสายตายังไม่ดีอีก ต้องมองนานๆถึงจะเห็นหน้าเขาคนนั้น
นี่มัน…ว่าที่สามีของเธอ
“ขอโทษด้วยแทนน้องเขาด้วยนะคะ” มิราหันไปขอโทษคนที่คาร์เทียร์เอาหน้าไปแนบแผ่นอกแกร่งเมื่อครู่
คิระไม่ตอบ แค่พยักหน้าก่อนจะก้าวขาเดินออกไป คาร์เทียร์หันขวับมองตาม แอบไม่พอใจกับท่าทางเฉยชาของว่าที่สามี
“ชิ! ขี้เก๊ก”
กึก
ขาเรียวยาวของคิระหยุดกึกเมื่อว่าที่ภรรยาก่นว่าตามหลัง ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองคาร์เทียร์ วินาทีที่สบตากับสายตาแสนเย็นชาดูไร้อารมณ์คู่นั้น ทำเอาคนตัวเล็กรู้สึกเสียวสันหลังวาบทันที
นอกจากหล่อแล้วยัง… ดูอันตรายอีกต่างหาก
สาบานว่าเธอจะได้คนแบบนั้นมาเป็นสามี? ถึงเขาจะหล่อลากไส้จนอยากลากขึ้นเตียงมากแค่ไหน แต่รังสีความน่ากลัวที่แผ่ซ่านออกมาเมื่อครู่นี้ ทำให้เธอถึงกับอยากหนีงานแต่งเลยทีเดียวละ
“ขอโทษด้วยนะคะ น้องเขาเมามาก”
“ไปขอโทษเขาทำไมพี่สะใภ้ นั่นนะ…ว่าที่สามีเทียร์”
“!!!” มิราทำหน้าตกใจ หันขวับไปมองคนที่คาร์เทียร์กำลังยืนชี้หน้า ก่อนจะรีบจับมือข้างนั้นมาเก็บเอาไว้แล้วยิ้มแห้งขอโทษคิระ
“ขอโทษด้วยนะคะ”
“บอกว่าไม่ต้องขอโทษเขาไงพี่สะใภ้”
“พอแล้วคาร์เทียร์ เมามากแล้ว” มิราลากคาร์เทียร์ที่กำลังเมามายออกไป
คิระก้าวขาเดินออกไปก่อนทั้งสองคน ในใจเอือมระอาและแอบสงสารตัวเองที่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น
นั่นนะเหรอว่าที่ภรรยาและแม่ของลูก ยัยขี้เมาชัดๆ
- ผู้เขียน
