1 ‘อคิราห์’
1084 คำ
‘พรุ่งนี้เทียร์ต้องไปดูตัว’
‘อย่าทำให้พ่อผิดหวังนะคาร์เทียร์’
“ฮืออ ไม่อยากแต่งงานนน” คุณหนูมาเฟียนั่งเบ้หน้าบนเตียงแล้วร้องพร่ำเพ้อออกมาคนเดียวภายในคอนโดมิเนียมหรู
คำพูดของคนเป็นพ่อยังคงฉายซ้ำๆในหัวตอกย้ำความจริงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง การแต่งงานคือความฝันของผู้หญิงหลายคน ทว่านั่นไม่ใช่สำหรับเธอ
สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่การแต่งงาน แต่เป็นการได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการต่างหาก ภาพฝันทุกอย่างพังทลายเมื่อรู้ว่างานแต่งกำลังคืบคลานเข้ามาหา
เป็นหน้าที่ที่เธอไม่อาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงไปได้ ที่สำคัญ… มันติดตัวเธอมาตั้งแต่ยังไม่เกิด
“พี่คาร์มินช่วยเทียร์ด้วยยย” เสียงใสร้องบอกพี่ชายที่เพิ่งกดรับสายเมื่อครู่
(เป็นอะไร)
“คุณพ่อจะให้เทียร์แต่งงาน”
(อือ แล้ว?)
ถามแบบนี้แสดงว่าพี่ชายของเธอรู้อยู่แล้วแน่นอน
“ก็เทียร์กำลังจะมีผัวยังไงเล่า! มาแล้วอะไร” วีนพี่ชายตัวดีไปหนึ่งกรุบ ปกติเธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้วีน หากแต่วันนี้มีเรื่องเครียดและกังวลใจเข้ามาเลยทำให้ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่
(พ่อบอกเทียร์แล้วเหรอ)
“ใช่ วันนี้เลย พี่คาร์มินรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
(สักพักนึงแล้ว)
“ทำไมไม่บอกเทียร์ ไหนว่าเราสนิทกันจนสามารถเล่าทุกอย่างให้ฟังได้เลยไง เรื่องนี้ไม่เห็นจะบอกน้องเลย!”
(รับปากพ่อกับแม่ไว้ พวกท่านไม่อยากให้กระทบกับการเรียนของเทียร์)
“เหอะๆ”
(โทรมาหาพี่เพราะเรื่องนี้?)
“อือ เทียร์เครียด บอกตรงๆว่าไม่อยากแต่งงาน แถมพรุ่งนี้ยังต้องไปดูตัวกับเขาอีก คนไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ไม่เคยรู้นิสัยใจคอกันว่าเป็นยังไงมันแต่งงานกันได้ด้วยเหรอพี่คาร์มิน”
(ถ้ามันเกิดขึ้นกับเทียร์ได้ คนอื่นก็น่าจะได้นะ)
“เทียร์ไม่อยากไปดูตัว”
(พี่ช่วยอะไรไม่ได้ โทรมาหาพี่ พี่ก็มีหน้าที่แค่รับฟัง)
เธอรู้ว่าไม่มีใครช่วยได้ เพราะท้ายที่สุดเธอก็ต้องแต่งงานกับตาแก่หงำเหงือกมาเฟียคนนั้น
(พี่สั่งชานมกับขนมเค้กร้านโปรดไปให้ไหม?)
“ไม่เอา สภาพจิตใจตอนนี้ต้องการแค่เหล้า เหล้าเท่านั้นจะเยียวยาเทียร์”
พี่ชายเธอถอนหายใจจนเสียงดังมาถึงนี่
“ว่างไหม ไปกับเทียร์หน่อย”
(ชวนเพื่อนเทียร์ดีกว่า)
“เทียร์อยากไปดื่มกับพี่ชายของเทียร์บ้าง นานๆทีพวกเราจะเจอกัน”
คาร์มินถึงกับนั่งกุมขมับ จริงของคาร์เทียร์ นานๆสองพี่น้องจะเจอกัน ตั้งแต่ขึ้นรับตำแหน่งแทนพ่อก็ต่างคนต่างยุ่งเรื่องของตัวเองจนหาเวลามาเจอกันไม่ได้
เจอกันทีก็นู่น… วันสำคัญของครอบครัว หรือไม่ก็ พ่อกับแม่นัดทานข้าวด้วยเพราะอยากเจอลูกๆ
“นะๆ มาเจอเทียร์หน่อยย นะพี่ชาย~”
(อืมๆ งั้นมาเจอกันที่ไนต์คิงส์)
“สองทุ่มเจอกันค่ะ!” เธอกดวางสายจากพี่ชายแล้วผลุนผลันไปอาบน้ำและแต่งตัว
ไม่ว่าเจอเรื่องเครียดอะไรมา แอลกอฮอล์เท่านั้นที่จะน็อคเอเวอร์รี่ติง
ไนต์คิงส์คลับ
คาร์เทียร์เดินเข้ามาภายในไนต์คลับสุดหรูของครอบครัวตัวเอง เท้าเล็กเดินตรงไปหาพี่ชายซึ่งรออยู่โซนVIP
คืนนี้เธอสวมใส่ชุดเดรสเกาะอกสีดำรัดรูปแต่ไม่ได้รัดแน่นจนเห็นสัดส่วนบนร่างกาย ยังคงความน่ารักสไตล์คุณหนูคาร์เทียร์เอาไว้ ชายกระโปรงยาวเลยหัวเข่าขึ้นมาเล็กน้อย เท้าเล็กประดับไว้ด้วยรองเท้าส้นสูงสีดำ ผมสีน้ำตาลธรรมชาติปล่อยสยายสวยงาม
ผิวที่ขาวดุจไข่มุกตัดกับสีชุดที่สวมใส่ เพิ่มออร่าให้คุณหนูมาเฟียดูโดดเด่นตั้งแต่เข้ามาในไนต์คลับ และกลายเป็นอาหารตาให้กับผู้ชายข้างในทันที
“แต่งตัวอะไร” พอคาร์เทียร์เดินมาถึงคาร์มินก็ทักท้วงชุดของน้องสาวทันที
“สวยใช่ม้า”
“โป๊”
พรึ่บ!
คาร์มินโยนแจ็คเก็ตหนังของตัวเองให้น้องสาวด้วยสีหน้าเอือมระอา โยนมาโดยอีกคนไม่ทันตั้งตัว เกือบรับไม่ทันทำแจ็คเก็ตราคาหลักแสนของพี่หล่นลงพื้น
“ไม่เห็นจะโป๊เลย นี่มิดชิดสุดๆแล้วนะ” ปากบ่นก้นพลางหย่อนนั่งลงโซฟา
“พี่สะใภ้ไม่มาด้วยเหรอ?”
“ตอนแรกว่าจะมาด้วย แต่ปวดหัวเลยนอนรอที่ห้อง”
“อ๋อ…”
คาร์มินนั่งมองน้องสาวที่คว้าแก้วแอลกอฮอล์ไปดื่มนิ่งๆ ภายนอกที่ดูสดใสและร่าเริงอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้กำลังแบกรับความเครียดเอาไว้ข้างใน
แอบสงสารน้องสาวอยู่เหมือนกัน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรับฟังปัญหาและความเครียดภายในใจ
“เทียร์ไม่อยากแต่งงานเลยพี่คาร์มิน”
“เป็นใครใครก็ไม่อยากแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รักทั้งนั้น”
“ทำไมต้องเป็นเทียร์ด้วย”
คาร์มินยกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม พอลดแก้วลงก็นั่งมองคาร์เทียร์นิ่งๆ
“เทียร์เครียดมาก มันไม่มีทางออกอื่นแล้วจริงๆเหรอ ไหนจะพรุ่งนี้ต้องไปดูตัวอีก อยากลาออกจากการเป็นตัวเองชะมัด…” ระบายออกมาแล้วก็ยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม พอลดแก้วลงก็เลื่อนสายตาไปมองพี่ชาย
“พี่คาร์มินลองไปคุยกับคุณพ่อให้เทียร์ได้ไหม”
“เคยลองคุยให้แล้ว พ่อบอกเทียร์ยังไงก็ตามนั้นแหละ”
แสดงว่าพี่ชายของเธอคุยไม่สำเร็จสินะ…
“พี่คาร์มินเคยเห็นเขาไหม”
“เคยเห็นตอนไปงานนึง แต่ว่านานมาแล้ว”
“หน้าตาเขาเป็นไง” ความเครียดและกังวลถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นหลังจากพี่ชายบอกว่าเคยเห็น ‘ว่าที่สามี’ ของเธอ
“เอาชื่อของเขาไปเสิร์ชถามในกูเกิลน่าจะง่ายกว่าถามพี่นะ”
“มีเหรอ?”
“ตระกูลของเขาดังขนาดนั้น กูเกิลจะไม่มีคำตอบให้หน่อยเหรอ”
เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อเสิร์ชประวัติว่าที่สามี
“เทียร์ต้องพิมพ์ไปว่าไง?”
“อคิราห์ ไกรวณิชคุณ”
- ผู้เขียน
