#คุณภามคะขา 16
เก้าอี้ริมสระว่ายน้ำของโรงแรมเป็นที่ที่เราเลือกที่จะใช้นั่งคุยกัน แต่จะว่าคุยก็ไม่ใช่เสียทีเดียวเมื่อฉันนั่งเงียบและพี่ภามก็นั่งจับมือฉันนิ่ง ๆ ไม่ได้พูดอะไรออกมา ต่างฝ่ายต่างอยู่ในความคิดของตัวเอง
“คะขา...หนูโกรธหรืองอนพี่เรื่องอะไรบอกพี่ได้ไหม?” นานหลายสิบนาทีกว่าพี่ภามจะเอ่ยถามออกมา ฉันมองหน้าอีกฝ่ายเล็กน้อยก่อนจะหลบสายตาคมของคนตัวสูงที่กำลังจับจ้องมองมาอย่างต้องการสื่อความหมาย
“พี่กับพี่แซน...”
“เพื่อนในกลุ่มครับเธอเป็นได้แค่เพื่อนในกลุ่ม” พี่ภามอธิบายอย่างใจเย็น แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่อยากเชื่อในเมื่อวันนั้นพี่คนนั้นพูดเองว่าทั้งคู่เป็นคู่หมั้นกัน
“พี่นึกออกแล้ว...”
“...”
“เรื่องวันนั้นใช่ไหม...”
“...”
“พ่อของแซนพยายามให้แซนหมั้นกับพี่ แต่เพราะครอบครัวพี่รวมถึงตัวพี่ไม่ต้องการ จากนั้นข่าววงในธุรกิจก็มีข่าวว่าพี่กับแซนเป็นคู่หมั้นกัน ซึ่งพี่เองก็ไม่รู้ว่าทำไมมีข่
