"อ้าว! ไหงมานั่งกินข้าวอยู่คนเดียวล่ะ แล้วดูทำหน้าสิอย่างกับหมาเหงา ลูกกับเมียหายไปไหนหมดซะล่ะ" หลังจากลูกสาวงอนตุ๊บป่องลุกหนีออกไปจากโต๊ะอาหารแล้ว ครู่หนึ่งเสียงแซวคุ้นหูก็ดังขึ้นซึ่งไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร
"เฮ้อ! วันนี้เป็นอะไรกันไปหมดไม่รู้ แล้วแกไปไงมาไงโผล่มาซะค่ำเชียว กินอะไรมายังนั่งเป็นเพื่อนหน่อยสิ" ปฐวีชวนรามิลนั่งเป็นเพื่อน เพราะรู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวยังไงบอกไม่ถูก
"แน่นอน กำลังหิวพอดี นี่ก็กะว่ามาให้ทันมื้อเย็น ว่าแต่แกยังไม่ได้คำถามฉันเลยนะเว้ย ทับทิมกับคุณบัวไปไหนซะล่ะ"
คนถูกถามไม่ตอบ เอาแต่ถอนหายใจพลางทอดสายตาเหม่อมองไปยังผนัง
นายตำรวจหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามได้แต่มองหน้าเพื่อนที่มีท่าทีแปลกๆ ด้วยความประหลาดใจ
"เฮ้ย! เป็นไรไปวะ ไม่สบายหรือเปล่า" เมื่ออดรนทนไม่ได้ รามิลจึงส่งเสียงถามด้วยความเป็นห่วง อีกฝ่ายตอบรับด้วยการขยับกายเล็กน้อยเท่านั้นแล้วนิ่งไปอีก
"แบบนี้ไม่
