ปฐวีผิวปากอย่างอารมณ์ดีลงบันไดมาในช่วงย่ำรุ่ง หลังจากที่เมื่อคืนได้นอนหลับอย่างเต็มอิ่ม ผิดกับช่วงเมื่อสองสัปดาห์ก่อนที่ต้องนอนคนเดียว หรือว่าเขาจะเสพติดกับการมีบัวบูชานอนข้างๆ แล้ว
"เมื่อคืนคงจะนอนหลับสบายเลยนะคะพ่อเลี้ยง ตื่นมาถึงได้อารมณ์ดีแบบนี้" ป้าสายที่เดินออกมาจากห้องครัวได้ยินเสียงผิวปากก็เอ่ยแซวเบาๆ อย่างอดไม่ได้
"ก็ประมาณนั้นแหละป้าสาย ขอกาแฟให้ผมแก้วหนึ่งแล้วก็ตามหนานคำมาพบผมที" พ่อเลี้ยงหนุ่มสั่งแล้วเข้าไปนั่งรอในห้องนั่งเล่น ครู่หนึ่งแม่บ้านเก่าแก่ก็นำกาแฟมาให้
"กาแฟได้แล้วค่ะ นังส้มเช้งกำลังไปตามหนานคำให้อยู่ ว่าแต่นายหญิงเป็นยังไงบ้างคะ"
"ดีขึ้นมากแล้วล่ะ แต่ยังขยับตัวมากไม่ได้ ปล่อยให้นอนอีกหน่อย ส่วนยัยหนูก็ฝากป้าสายจัดการให้ด้วย"
"เรื่องคุณหนูไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ว่าแต่ได้ยินว่านายหญิงจะกลับไปทำงานวันนี้ใช่ไหมคะ ยังไม่น่าต้องรีบร้อนเลย"
"ก็นั่นแหละ คนอะไรดื้อซะจริง บ
