"คุณพ่อกับแม่บัวกลับมาแล้ว" เด็กหญิงกระโดดร้องดีใจเมื่อเห็นรถของบิดาเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้าน
เสียงร้องตะโกนด้วยความดีใจดังเข้าไปถึงในบ้าน ป้าสายกับส้มเช้งได้ยินก็รีบวิ่งออกมารอต้อนรับทันที
"อย่าเพิ่งลงไปเองนะ รอผมเปิดประตูให้ก่อน" ปฐวีสั่งเสียงดุเมื่อหนานคำจอดรถนิ่งสนิทที่หน้าบ้าน
"คุณพ่อกลับมาแล้ว แล้วแม่บัวละคะ" หนูน้อยไม่เห็นบัวบูชาลงจากรถก็รีบถามหา
"อยู่บนรถค่ะ พ่อกำลังจะเปิดประตูให้ หนูถอยออกมารอตรงนี้นะคะ" พ่อเลี้ยงบอกลูกสาวแล้วเปิดประตู ก่อนจะยื่นมือไปประคองคนที่กำลังจะลงจากรถ แต่เธอปัดมือเขาออกแล้วค่อยๆ เกาะประตูจะลงเอง
"ไม่เป็นไร ฉันลงเองได้"
"ให้ผมช่วยดีกว่า เผื่อล้มไปอีก" ว่าแล้วเขาก็ย่อตัวลงช้อนร่างสมส่วนขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน แล้วอุ้มตัวลอยเข้าไปในบ้านโดยไม่สนใจสายตาของใคร แม้กระทั่งเขมจิราที่กำลังจะเข้าไปในสวนผ่านมาเห็นพอดี
ป้าสายกับส้มเช้งยิ้มและหัวเราะอย่างชอบใจ หนานคำล
