"โอ๊ย...ทำไมเจ็บไปทั้งตัวแบบนี้เนี่ย" หลังจากหลับมาทั้งคืนบัวบูชาก็รู้สึกตัวในตอนเช้า พอขยับตัวก็รู้สึกเจ็บระบมไปทั้งตัวถึงกับครางเสียงแผ่ว
ปฐวีที่ผล็อยหลับไปช่วงใกล้ฟ้าสางสะดุ้งตื่น เห็นคนที่นอนอยู่บนเตียงขยับตัวก็รีบลุกพรวดเข้าไปดูด้วยความรวดเร็ว
"บัวบูชา! คุณตื่นแล้ว เจ็บตรงไหนไหม"
คนเจ็บนิ่วหน้าแทนคำตอบ
"นอนนิ่งๆ ก่อนนะ เดี๋ยวผมไปหาผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตาให้จะได้สดชื่น" ว่าแล้วเขาก็ผละไปทางห้องน้ำ บัวบูชามองตามร่างสูงแล้วเกิดความรู้สึกแปลกๆ ขึ้นในใจ
ครู่หนึ่งปฐวีกลับมาพร้อมกะละมังใส่น้ำใบเล็กและผ้าขนหนู เขาบรรจงใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำแล้วบิดหมาดๆ เช็ดไปตามใบหน้าและลำคอของหล่อนอย่างเบามือ
"เป็นยังไงบ้าง รู้สึกสดชื่นขึ้นบ้างไหม"
หญิงสาวไม่ตอบ เอาแต่จ้องใบหน้าของพ่อเลี้ยงหนุ่มที่เต็มไปด้วยความห่วงใยทว่าแฝงไว้ด้วยแววกังวล ทำให้หวนคิดถึงบิดาผู้ล่วงลับที่คอยดูแลยามเธอไม่สบาย
แววตาแบบนี้ เสียง
