"ปะ! ทีนี้ก็ไปโรงเรียนกันได้แล้ว เดี๋ยวพ่อไปส่ง"
หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย ปฐวีก็สวมเสื้อกันหนาวให้ลูกสาว แล้วคว้าเอากระเป๋าใบเล็กไปถือก่อนจะจูงแขนเธอเดินออกไปหน้าบ้าน
"คุณพ่อไม่ต้องไปส่งหนูหรอกค่ะ หนูจะให้แม่บัวไปส่ง" แต่เด็กหญิงปฏิเสธพร้อมกับดึงกระเป๋าคืนมาจากมือบิดา
"อ้าว! ทำไมล่ะ ก็พ่ออยากไปส่งนี่นา"
"คุณครูผู้หญิงชอบคุณพ่อ หนูเลยไม่อยากให้ไป เดี๋ยวแม่บัวจะน้อยใจว่ามีคนอื่นมาชอบคุณพ่อ" หนูน้อยตอบพาซื่อ คนเป็นพ่อขมวดคิ้วก่อนจะเอ็ดลูกสาวเบาๆ
"พ่อบอกว่าอย่าพูดจาเกินตัวเกินวัยแบบนี้อีกไงคะ"
"ก็มันจริงนี่คะ คุณครูผู้หญิงที่โรงเรียนต่างก็ชอบคุณพ่อทั้งนั้น หนูล่ะไม่ชอบเลย"
"ทับทิม พอได้แล้วลูก" พ่อเลี้ยงหนุ่มปรามเสียงเข้มเมื่อลูกสาวยังพูดเจื้อยแจ้วไม่หยุด แม้ว่าสิ่งที่เธอพูดมาจะเป็นความจริงก็ตาม แต่เขาก็ไม่อยากให้ใครมาได้ยิน จะคิดเอาได้ว่าเขาเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนลูกไม่ดี
