"ไม่เป็นไร ปล่อยแกเถอะค่ะ เดี๋ยวพอหลับแล้วก็คงปล่อยมือเอง" ยิ่งแกะเด็กหญิงก็ยิ่งเกาะแน่น บัวบูชาจึงรีบเอ่ยห้าม ก่อนจะลูบมือเล็กๆ นั่นด้วยความเอ็นดู
"ให้แกพักผ่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันจะรอวัดไข้ให้อีกครึ่งชั่วโมง เผื่อมีไข้ขึ้นมาอีกจะได้เช็ดตัวกันอีกรอบ"
"ก็ได้ งั้นรออีกครึ่งชั่วโมง ถ้าไม่มีไข้แล้วค่อยส่งคุณหมอกลับอนามัย แต่ถ้ามีไข้ขึ้นมาอีกและลูกสาวผมเป็นอะไรไปล่ะน่าดู" พ่อเลี้ยงหนุ่มขู่ฟ่อๆ ทำให้บรรยากาศที่สงบลงแล้ว ดูท่าจะมาคุขึ้นมาอีกรอบ กรรมการอย่างป้าสายจึงต้องรีบเข้าไปจับแยก แต่ทว่า...
"ไม่ไป...ไม่ให้ไป แม่อยู่กับหนูนะคะ" นอกจากมือเล็กๆ ที่เกาะแขนบัวบูชาไว้แน่นราวกับตีนตุ๊กแก เด็กหญิงก็ยังขยับไปหนุนตักอุ่นๆ ของหญิงสาวแทนหมอน ปากก็บ่นพึมพำ
"อุ่นจัง" พร้อมกับรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปาก
"ทับทิม นอนดีๆ สิลูก แบบนี้ก็ปวดคอแย่" ปฐวีพยายามจะดึงลูกสาวให้กลับมานอนหนุนหมอนเช่นเดิม แต่ยิ่งดึงเธอก็ย
