ตอนที่ 17

1477 คำ

หลังจากเขมจิรากลับไปแล้ว โดยมีรามิลขับรถไปส่ง แม้ว่าเธอไม่อยากจะกลับสักเท่าใดนัก เพราะกลัวว่าปฐวีกับคุณหมอสาวจะได้อยู่ใกล้ชิดกัน แต่ก็จำยอมต้องกลับเพราะพรุ่งนี้นัดคนงานไว้แต่เช้า พ่อเลี้ยงปฐวีขึ้นไปดูลูกสาวบนห้อง ระหว่างที่แม่บ้านเก็บโต๊ะอาหารและทำความสะอาดอยู่ในห้องครัว ขายาวๆ ก้าวมาหยุดที่หน้าห้อง มือหนาจับที่จับประตูแล้วค่อยๆ แง้มเข้าไป แล้วก็ต้องชะงักงันไปด้วยความคาดไม่ถึง เมื่อเห็นหญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีดำขลับ ความยาวถึงกลางหลังที่มัดรวบเป็นหางม้าไว้ตรงท้ายทอย จนเผลอคิดไปว่าหากได้ลองสัมผัสดู คงจะนุ่มราวกับแพรไหมน่าดู กำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนหลับตาสนิทอยู่บนเตียง โดยในอ้อมกอดของเธอมีลูกสาวตัวน้อยของเขาซุกหลับอยู่ แต่ไม่ว่าจะหลับอย่างไร มือเล็กๆ คู่นั้นก็เกาะแขนกลมกลึงไว้แน่นไม่ยอมปล่อย แม้จะลองแกะมือเด็กหญิงออกอีกครั้ง ทว่าก็ไม่เป็นผล ร่างสูงจึงนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ เตียง พลางมองสำรวจใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม