คณะนิเทศศาสตร์
หลังจากคืนนั้นที่เราเผลอมีอะไรกันฉันก็ไม่เห็นหัวเพทายอีกเลยคิดแล้วก็อารมณ์ดีอยากเห็นหน้าเขาตอนเจอสิ่งที่ฉันฝากไว้เลยคงจะตลกน่าดู
“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไร”
สาวสวยที่ใครเห็นเป็นต้องมองเหลียวหลังอย่างควีนเอ่ยทักเพื่อน เธอทรุดตัวลงบนโต๊ะหินอ่อนหน้าคณะวันนี้พวกเธอมีเรียนช่วงเช้าหลังจากเลิกเรียนเลยมานั่งรอไฟที่ใต้ตึกเมษาเลยนั่งรอเป็นเพื่อน
“เปล่ายะ ไม่มีอะไรหรอก”
ฉันรีบปฏิเสธเพราะเรื่องที่มีอะไรกับเพทายฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยและคิดว่าจะไม่เล่าจะเก็บไว้เป็นความลับตลอดไป
“ช่วงนี้ดูมีลับลมคมในนะแกน่ะ”
“บ้า ไม่มี๊”
“เสียงสูงปรี๊ดเลย!”
ควีนสงสัยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเมษาและนักรบมาสักพักแต่เพื่อนก็ไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟังเลยแต่ก็แอบหวังว่าทั้งสองอาจจะพัฒนาความสัมพันธ์กันอยู่เงียบๆ แล้วรอมั่นใจค่อยเฉลยทีเดียว
“เนี่ยถ้ามีแฟนก็อย่าลืมเพื่อนนะ”
“หืม แกหมายถึงฉันหรอ”
ฉันนิ่วหน้าด้วย
