@ ออสซัม บรีท
ฉันล่ะอยากจะบ้าตาย!
ฉันใช้อุ้งมือตบหน้าผากตัวเองเบาๆ หลังจากเกลี้ยกล่อมแฟรงก์ไม่สำเร็จ เรื่องหมอนั่นอยากดื่มเหล้าฉันขอให้เขารออีกหน่อย อย่างน้อยก็ให้ตะวันตกดินซะก่อน ไม่ต้องดึกดื่นก็ได้ แค่มืดค่ำก็พอ แต่หมอนั่นก็ยังดื้อรั้นเหมือนเด็กๆ จะเมาให้ได้ตั้งแต่เที่ยงวันเนี่ย
เดือดร้อนฉันต้องโทรไปขอความช่วยเหลือจากชิน และหมอนั่นก็แนะนำให้ฉันพาแฟรงก์มาที่ร้าน ออสซัม บรีท เป็นร้านหุ้นส่วนของชิน จึงไม่แปลกที่หมอนั่นจะสั่งให้เด็กในร้านเปิดร้านไว้รอเตรียมการต้อนรับฉันกับแฟรงก์ ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาเปิดร้านด้วยซ้ำ ครั้นจะพาแฟรงก์ไปดื่มที่ห้องฉัน หรือเพื่อนคนอื่นๆ มันก็ดูกระโตกกระตากไป
ฉันไม่ได้อยากให้ใครรู้เรื่องระหว่างเรามากนักหรอก จึงไม่มีทางเลือก นอกจากพาไอ้คนอยากเมามาที่ร้านของชิน
“น้องคะ ขอสั่งอาหารมารองท้องก่อนนะ” ฉันเดินมาบอกกับพนักงานหลังจากปล่อยแฟรงก์ไว้ที่โต๊ะคนเดียว หมอนั่
