ห้ามกิ๊กกับน้องสะใภ้...
(สลิลเล่าเรื่อง)
ผมกลายเป็นไอ้โรคจิตไปจนได้ ทั้งหมดดูไม่สมเหตุสมผลอย่างที่ตะวันบอก และให้ตายเถอะ ผมตามรังควานเขาจริงๆ แต่เมื่อเป็นผู้ใหญ่กว่า อีกทั้งต้องการให้ตะวันอยู่ที่นี่ ผมจึงยอมลดทิฐิแล้วเลิกวางฟอร์ม
ผมสาวเท้าก้าวตามร่างสูงเพรียว เอ่ยเสียงดังเพื่อรั้งเขาไว้
“บางเรื่องฉันยังอธิบายให้นายเข้าใจทั้งหมดตอนนี้ไม่ได้ แต่...อยากให้เข้าใจว่า ฉันกับเจ้าคีย์ล้วนหวังดีต่อนาย”
ตะวันมองหน้าผมอย่างคนมีอารมณ์โมโห เขาดูเหมือนลูกไฟน้อยๆ คงเป็นเพราะนิสัยเสียของผมส่วนหนึ่งที่ไปทดสอบเขามากจนเกินเหตุ อีกทั้งพยายามทำตัวเป็นสายเปย์ด้วยความไม่เข้าท่า
“หยุดเถอะครับ อย่าพูดอะไรอีก ผมขอลาตรงนี้ ฝากขอโทษคุณย่าเปรมใจด้วย” ตะวันเอ่ยจบจึงยกมือไหว้ผม
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ผมมีหลายคำพูดที่อยากรั้งเขา แต่จู่ๆ ปากก็หนัก จึงปล่อยให้อีกฝ่ายกลับห้องพักเพื่อเก็บข้าวของที่มีอยู่น้อ
