ตอนที่ 7 ตัดใจ
1116 คำ
หลังจากวางสาย กิจถึงกับนั่งงงอยู่ในร้านกาแฟคอฟฟี่เบรคเพียงลำพัง
อิงฟ้า จำได้ว่านั่น คือ กิจ เพื่อนของพายุ ที่เคยมานั่งกินที่นี่ด้วยกัน 2-3 ครั้ง และกิจก็เป็นลูกค้าประจำของร้านเธอ จึงเดินเข้าไปเพื่อทักทาย
“ทำไมหน้าเครียดอยู่คนเดียวคะ วันนี้เมนูไม่ถูกใจหรอ” เธอยิ้ม
“เห็นหน้าผมรู้เลยหรอ โอ้ว น้องฟ้าเป็นคนช่างสังเกตมาก” เขาเอามือขึ้นมาจับหน้าตัวเอง
“เครียดเรื่องไอพายุ เพื่อนผม คนที่มาด้วยบ่อยๆ จำได้ไหมครับ ไอคนที่หล่อๆ อ้อแต่น้อยกว่าผมนิดนึง”
อิงฟ้านึกขำ เธอรู้จักพายุลึกซึ้งเลยทีเดียวล่ะ รู้ว่าเขาเดินทางไปทำธุระที่กรุงเทพ 3-4 วัน แต่ไม่รู้ว่าเขาจะพูดเรื่องของเธอ
“อ้อค่ะ จำได้สิคะ แต่พี่หล่อกว่าจริงๆ แหละ”
เธอแกล้งแหย่ กิจแบบขำๆ จากตอนแรกที่ไม่ชอบขี้หน้าเขาที่ชอบมาหลีเธอ แต่ตอนนี้เธอเฉยๆ กิจมาที่ร้านเธอสม่ำเสมอ ดูจะเป็นคนอารมณ์ดี ไม่มีพิษสงค์อะไร เวลามาก็แค่สั่งเมนูโปรดนั่งมองเธอเวลาเธอทำงาน แล้วก็เผลอหยอดบ้างถ้ามีโอกาส
เอ๊ะ แต่เมื่อกี้เขาพูดถึงพายุ
แม้ตอนนี้เธอควรต้องไปดูแลลูกค้าโต๊ะอื่น แต่เธอกลับยืนอยู่ที่เดิม ตอนนี้เธออยากรู้เรื่องของพายุที่เพื่อนเขาเอ่ยถึง
“เพื่อนคุณทำไมหรอ”
“เพื่อนผมมันติดหญิง แต่แม่มันไม่ชอบ แม่มันว่าผู้หญิงมาหลอกมันจะทำลายอนาคตมัน ไม่ยอมให้มันไปเรียนต่อที่เมืองนอก”
กิจ ดูจะพูดเว่อร์กว่าความเป็นจริงไปไม่น้อย
แต่ อิงฟ้า หน้าชา
“อ่อ แย่จังนะคะ” ได้ยินแบบนี้อิงฟ้าแทบไม่มีเรี่ยวแรง ไม่คิดเลยว่า เรื่องของเธอมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ แล้วเธอจะทำยังไงดี
----------------------
ถ้าการที่คนเรารักใครสักคน แต่ต้องเลือกระหว่างความสุขของตัวเอง กับทำลายอนาคตของคนที่เธอรัก
สำหรับอิงฟ้าเธอตัดสินใจแล้วว่า…
ความสัมพันธ์อันแสนสั้นระหว่าง เธอ กับพายุ
มันไม่ควรจะเกิดขึ้นตั้งแต่แรก มันไม่มีทางที่สานต่อที่จะยาวไปถึงอนาคต และจริงๆเธอกับเขาก็ไม่ควรพลาดมีคืนนั้นด้วยซ้ำไป
ถ้าเธอคือต้นเหตุของปัญหา เธอก็ควรต้องจบมัน
แต่ครั้น จะให้บอกเลิกเขาตอนนี้ เธอเชื่อว่าเขาไม่ยอมเลิกกับเธอแน่ เธอรู้ว่าเขารักเธอมากไม่ต่างจากที่เธอรักเขา
เสี้ยวนาทีที่อิงฟ้าหันไปเห็นกิจ ที่ยังคงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้เธออยู่ อิงฟ้าตัดสินใจเดินตรงไปหาเขาทันที
"พี่กิจคะ เย็นนี้พี่ว่างไหม"
"หา อะไรนะครับ น้องฟ้าว่าอะไรนะครับ" กิจถึงกับตื่นเต้นดีใจ อยู่ดีๆสาวที่เขาแอบปิ๊งเดือนเข้ามาทักขนาดนี้
“คือตอนนี้ฟ้าทำงานพิเศษที่ร้านอาหารอีกร้านหนึ่งเลิกงานตั้งตีหนึ่ง " อิงฟ้าลังเลใจไม่รู้ว่าทำแบบนี้จะดีไหม เธอรู้ว่ากิจชอบเธอและตั้งใจจะใช้เขาเป็นเครื่องมือ
"หรอน้องฟ้าทำงานสองที่เลยเหรอ ขยันจัง ถ้าเลิกดึกขนาดนั้น ให้พี่ไปรับส่งน้องได้เลยนะ"
"อ่อ ได้คะ" เข้าตามแผนที่อิงฟ้าวางไว้แม้จะรู้สึกลึกๆไม่สบายใจแต่ก็คงยังจะดีกว่า..ปล่อยความสัมพันธ์ของเธอกับพายุให้ไปต่อ
"แล้วน้องฟ้าเลิกงานที่นี่กี่โมง"
"เลิกที่นี่ห้าโมงเย็นค่ะ แต่ฟ้าติดรถเพื่อนไปที่อีกร้านอีกหนึ่งได้ ติดแค่ตอนเลิกงานนะคะ เลิกตั้งตีหนึ่ง ฟ้ากลับบ้านลำบากมาก"
กิจรู้สึกโอเค หากวันไหนเขาไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์หรือจีบหญิง เขาก็มักจะกลับบ้านเป็นเวลาราวๆนั้น การที่จะไปรับเธอที่ร้านอาหาร สำหรับเขาไม่มีปัญหาอะไรแม้แต่น้อย
กิจเป็นหนุ่มออฟฟิศที่เลิกงานตามเวลาเข้าเช้าเลิกงานเย็น เขาก็กะล่อนเสเพลไปเรื่อยๆ เจอผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่ไหนก็จีบ อย่างกับอิงฟ้า เขาก็ว่าเธอน่ารักดี ไหนๆต้องมาหาอะไรกินตอนเที่ยง ก็เลยเลือกมากินที่ร้านนี้ อย่างน้อยก็ได้เจอสาวสวยน่ารักแบบเธอทุกวัน
แตกต่างกับพายุ ตรงที่พายุที่บ้านมีธุรกิจเป็นของตัวเอง และในช่วงรอยต่อที่เขากำลังไปเรียนต่อ พายุจึงมีเวลาว่างมากมายในการรับส่งอิงฟ้ามาตลอด
"ได้สิครับ เอาเบอร์น้องฟ้ามานะ เดี๋ยวคืนนี้พี่ไปรับน้องฟ้าที่ทำงาน" กิจลิงโลดอย่างดีใจ
อยู่ดีๆน้องฟ้าคนสวยของเขา มาเปิดทางแบบนี้ มีหรือกิจจะรีบปฏิเสธ
ออกจากร้าน กิจรีบโทรรายงานความคืบหน้าของเขากับเธอและอิงฟ้าทันที
"พายุ พายุเว้ยยยยยย"
"อะไรของมึง ทำเสียงดีใจเชียว"
"น้องฟ้าเปิดทางให้กูแล้วโว้ยยย คืนนี้ให้กูไปรับตอนตี 1 นี่กูเพิ่งรู้ว่าน้องเขาทำงานอีกที่หนึ่งด้วย แม่งถ้ากูรู้แต่แรกนะ เสร็จกูไปนานแล้ว"
"มึงพูดอะไรของมึง ฟ้าไหน" พายุไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นอิงฟ้า ก็เขามากรุงเทพแค่ 1 วัน แล้วก่อนมาเขายังบอกรักเธออยู่เลย คงไม่น่าจะใช่เธอ แถมเมื่อคืนก็ยังคุยกันดีๆว่าเขามาทำธุระที่บ้าน 3-4 เท่านั้น เธอเองยังว่าจะรอเขา แล้วนี่มันอะไร
'ก็น้องฟ้า อิงฟ้า ร้านกาแฟคอฟฟี่เบรคไงมึง ที่กูมานั่งเฝ้าน้องทุกเที่ยง กูว่าแล้ว สักวันน้องเขาต้องใจอ่อน แล้วก็ใจอ่อนจริงๆ"
ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่ทันที่กิจเพื่อนของเขาจะพูดจบ พายุก็ตัดสายใส่เพื่อนไปซะแล้ว
"เห้ย อะไรของมันว่ะ อยู่ดีๆนึกจะวางก็วาง"
กิจวางสายอย่างงงๆ
ในขณะเดียวกัน พายุรีบต่อสายหาอิงฟ้า
อิงฟ้ารู้ได้ทันทีว่าเขาต้องรู้เรื่องแล้วแน่ๆ เธอไม่ยอมรับสายของเขา ที่โทรหาเธอนับสิบสาย ที่สุดแล้วเธอตัดสินใจกดบล็อคเบอร์โทรของเขาทันที แม้ในใจจะรู้สึกเจ็บปวด
-----------------------------
- ผู้เขียน
