บทที่ 4 ยัยเด็กใจแตก

2428 คำ
บทที่ 4 ยัยเด็กใจแตก “แกก็เข้าข้างยัยเด็กนั่นตามเคยสินะ” เมฆารับรู้มาตั้งแต่เด็ก ว่าคนในไร่รวมทั้งแทนไทตามใจยัยเด็กนี่ขนาดไหน บางทีเขายังโดนพ่อตำหนิเมื่อไปแตะต้องยังเด็กนั่น “มันเรื่องของฉัน ว่าแต่แกจะกลับไปแต่งงานอย่างที่ลุงดินต้องการไหมวะ” แทนไทเปลี่ยนเรื่องถามเมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของเพื่อน “ฉันกลับแน่ ฉันจะไม่ยอมให้พ่อแต่งงานกับยัยนั่นหรอก ไหนแกเล่ามาซิ ว่ายัยนั่นท้องไม่มีพ่อจริงเหรอ แล้วตอนนี้มีลูกตั้งสองคนแล้ว คนใจแตกแบบนี้เหรอวะ ที่แกเรียกว่านางฟ้า” เมฆานั่งลงแล้วยกวิกกี้ขึ้นดื่มเพื่อให้ร่างกายอุ่นขึ้น เพราะที่นี่พอค่ำลงอากาศก็จะหนาวเย็นขึ้นพอสมควร “ใช่ ดาวท้องไม่มีพ่อ เพราะพ่อของเด็กแม่งเลว จนดาวไม่อยากให้ลูกมีพ่ออย่างนั้น เธอเลยยอมท้องไม่มีพ่อดีกว่า” แทนไทพูดพร้อมกับกระดกแก้ววิกกี้ทีเดียวหมดแก้ว แล้วมองหน้าเมฆาด้วยสายตาที่ไม่พอใจ “แกมองฉันแบบนี้หมายความว่าไง มองอย่างกับฉันเป็นคนข่มขืน ยัยเด็กนั่น แกก็รู้ว่าฉันรำคาญยัยนั่นขนาดไหน ที่วันๆ เกาะฉันเป็นลิง จนฉันไม่มีเวลาส่วนตัวกับเกรชเลย แล้วไงต่อ ไอ้ลมมันปล่อยให้น้องมันท้องไม่มีพ่อได้ไงวะ เล่ามา” เมฆาพูดขึ้น เขายังจำได้ว่าพ่อของเขากับน้าอรให้เขากับแทนไทและวายุมาเรียนด้วยกันกับเขาในตัวจังหวัด โดยมียัยเพียงดาวมาอยู่ที่บ้านหลังเดียวกันด้วย ยัยนั่นชอบขัดขวางไม่ให้เขาอยู่สองกับสองกับเกรช เวลาเขาจะไปไหนกับเกรช ก็จะมีเพียงดาวไปด้วยเสมอเพราะเรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกัน ส่วนแทนไทไปเรียนที่โรงเรียนตำรวจ วายุช่วงนั้นก็มีแฟน “ไอ้ลมน่ะหรือ มันก็อยากฆ่าผู้ชายคนนั้นพอๆ กับอยากฆ่าตัวเอง แต่มันทำอะไรไม่ได้ ต้องยอมตามที่ดาวต้องการ” “ทำไมวะ คนอย่างไอ้ลมมันไม่น่ายอมง่ายๆ มันรักน้องมันจะตาย มันต้องมีอะไรสิ แกเล่ามาเลย” เมฆาอดที่จะแปลกใจไม่ได้ วายุเป็นคนที่อารมณ์ร้อนคนหนึ่งและมันก็รักน้องสาวมาก จำได้แค่ใครแซวเพียงดาวก็โดนมันต่อยแล้ว แต่นี่อะไรกัน น้องมันท้องทั้งที่ แต่มันไม่ทำอะไรเลย มันแปลกเกินไป “ไม่มีอะไรจะเล่า แกรู้แค่ว่าตอนนี้ดาวเป็นผู้จัดการไร่แทนลุงเดชเพราะลุงเดชได้รับอุบัติเหตุเมื่อปีที่แล้ว และตอนนี้ดาวมีลูกแฝดชายหญิงอายุ 4 ปี ชื่อเวหากับเพียงนภาหรืออิงฟ้าเท่านั้นก็พอ” แทนไทเล่าแค่คราวๆ ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้จึงพูดต่อทันที “อ้อ แล้วฉันก็ขอเตือนแกไว้ก่อนนะ ว่าอย่าไปทำอะไรเด็กสองคนนั้นเด็ดขาด เพราะพ่อแม่ฉัน ลุงดิน น้าอร และทุกคนในไร่รักเด็กๆ มาก” แทนไทเล่าเท่าที่เขาบอกได้ ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ให้ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป “อะไรวะ แสดงว่ายัยนี่เป็นเด็กใจแตก ท้องตั้งแต่ยังเรียนไม่จบเลยเหรอวะ แล้วคนแบบนี้นี่นะที่พ่อฉันจะให้ฉันแต่งงานด้วย บ้าไปแล้ว” เมฆาพูดอย่างไม่พอใจออกมา และเขาจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด เขาจำได้ว่าตอนนั้นเขาเรียนจบแล้วและเตรียมตัวมาเรียนต่อที่นี่ เพียงดาวยังเรียนอยู่ปี 3 คณะเกษตรศาสตร์อยู่เลย และเขารู้ว่าเพียงดาว ไม่เคยมีแฟน แสดงว่าเธอท้องตอนที่เขามาอยู่ที่นี่แล้ว แต่ว่ากับใครนะ “แล้วแกจะทำยังไง” แทนไทถามขึ้นเพราะอยากรู้ว่าเขาจะจัดการยังไงกับเรื่องที่ลุงดินวางหมากไว้ แทนไทรู้ว่าพ่อของเมฆาวางแผนอะไรไว้ และเขาก็อยู่ในแผนนั้น เรื่องติดตามผู้ร้ายเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น สภาพเขาตอนนี้ก็คือไม้กันหมาดีๆ นี่เอง “ว่าไง แกจะจัดการยังไง เพราะเห็นว่างานแต่งจัดเตรียมไว้หมดแล้วนะ” แทนไทถามอีกเมื่อยังไม่ได้คำตอบจากเพื่อน “รู้ก่อนก็ไม่สนุกน่ะสิ เดี๋ยวกลับไปแกก็จะรู้เอง” เมฆาพูดจบก็เดินไปเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อกลับประเทศไทยทันที แทนไทมองตามแผ่นหลังเพื่อน ก่อนจะตะโกนตามไป “ฉันไปข้างนอกนะโว้ย จะไปเที่ยวแคนาดาหน่อย 555555” พูดจบแทนไทก็หยิบกุญแจรถเดินออกไป เขาอยากรู้ว่าเกรชจะกลับโรงแรมจริงๆ หรือนัดพบกับใครที่นี่ ซึ่งก็เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ ตอนนี้เกรชอยู่กับก้องภพที่บาร์แห่งหนึ่ง ทั้งสองคนนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อนของก้องภพ โดยที่เกรชมีสีหน้าที่ไม่พอใจสักเท่าไร แทนไทแฝงตัวเข้าไปนั่งที่โซฟาอีกตัวที่อยู่ใกล้ๆ พอที่เขาจะได้ยิน “ฉันให้เธอไปหลอกล่อให้มันขายที่ดินของพ่อมันให้เรานะ ไม่ใช่ให้เธอไปล่อกับมัน อย่างระรี้ระริกให้มันมากนัก” ก้องภพพูดพร้อมกับสาดเหล้าเข้าปาก โดยส่งสายตาคาดโทษไปยังเกรชจนเธอรู้สึกกลัวขึ้นมา “ฉันไปล่อกับเมฆตอนไหน ที่ห้องเขาก็มีเพื่อนของเขาอยู่ด้วย แล้วแผนนี้คุณก็คิดเองนะก้อง ฉันไม่ได้นอกเกมอย่างที่คุณคิด” เกรชพูดกลับไปด้วยความไม่พอใจเหมือนกัน “แล้วได้เรื่องอะไรบ้างไหม” ก้องภพเสียงอ่อนลงเล็กน้อยเมื่อเห็นดเกรชกำลังไม่พอใจ เขายังอยากเก็บเธอไว้ทำงานก่อน “เมฆจะกลับประเทศไทยในอีกสองวันข้างหน้า เห็นบอกว่าพ่อเลี้ยงโทรตามให้กลับเพราะมีธุระด่วน แต่เรื่องอะไรฉันก็ไม่รู้นะ” เกรชบอกพร้อมกับยกไวน์ขึ้นมาจิบ ก่อนจะหันไปมองนักร้องหนุ่มบนเวทีอย่างพอใจ เธอคิดถึงภาพตัวเองร่วมรักกับนักร้องอย่างมีความสุข “แต่ฉันรู้” เสียงของก้องภพทำให้เกรชหันหน้ามามองอย่างสนใจทันที “มันจะกลับไปแต่งงานกับคนที่พ่อมันเลือกไว้ให้ยังไงล่ะ” ก้องภพเอ่ยขึ้นช้าๆ และยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อเห็นสีหน้าตกตะลึงของเกรช “แต่งงาน? แต่งกับใคร ทำไมฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยล่ะ” เกรชตกใจมากที่รู้ว่าเมฆากำลังแต่งงาน เพราะเธอมีความหวังว่าหากงานที่คุณก้องเกียรติให้เธอทำสำเร็จ เขาจะให้ก้องภพเลิกกับเธอ และปล่อยเธอไปสักที “ใช่ 5555 ตกใจล่ะสิที่รู้ว่าไอ้เมฆจะแต่งงาน แล้วจะตกใจมากกว่านี้ถ้าฉันจะบอกว่าคนที่พ่อมันเลือกให้คือเพียงดาว” ก้องภพหัวเราะชอบใจ “ไม่จริงอ่ะ เมฆไม่มีทางแต่งงานกับยัยแม่หม้ายลูกติดแบบนั้นแน่ คุณไม่ต้องมาโกหกฉันเลย ฉันไม่เชื่อหรอก” เกรชส่ายหน้าไปมา เธอไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเมฆาจะแต่งงานกับยัยเด็กคนนั้น เมฆารำคาญเด็กนั่นจะตาย “ไม่เชื่อก็เรื่องของเธอ แต่ไหน ๆ ก็มาถึงแคนาดาทั้งที่ เราไปสนุกกันให้สุดเหวี่ยงดีกว่าไหม ฉันนัดเพื่อนเอาไว้ที่ห้องพักแล้ว” ก้องภพพูดพร้อมกับลุกขึ้นทันที โดยไม่สนใจสีหน้าไม่พอใจของเกรชเลย “วันนี้ฉันเหนื่อยมากเลย เดินซื้อของฝากทั้งวัน เป็นพรุ่งนี้ได้ไหม” เกรชรีบพูดเสียงอ่อน เธอรู้ว่าสนุกสุดเหวี่ยงของก้องภพคืออะไร ก้องภพมีรสนิยมทางเพศแบบชอบสวิงกิ้ง หรือการเปลี่ยนคู่นอนกับเพื่อนๆ ของเขา เขาชอบชวนเธอไปเที่ยวทั้งต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ เพื่อการนี้โดยเฉพาะ ซึ่งเธอไม่ขัดข้องในตอนแรกเพราะเธอก็ชอบในเรื่องเซ็กส์ที่เผ็ดร้อนเหมือนกัน แต่พักหลังๆ เขามักจะพาเธอไปในกลุ่มเพื่อนที่มียาเสพติด ยาปลุกเซ็กส์ด้วย ทำให้เธอเริ่มที่จะไม่ชอบกิจกรรมนี้แล้ว เพราะมีบางคนเมื่อใช้ยาพวกนี้ไปแล้วจะเป็นพวกที่ชอบความรุนแรง บางคนก็ถึงขึ้นซาดิสม์ก็มี มีการทำร้ายร่างกายผู้หญิงขณะมีเซ็กส์ นั่นทำให้เธออยากเลิกกับเขา อีกอย่าง เธอรู้ว่าตอนนี้ก้องภพและพ่อของเขาทำเรื่องเลวทรามหลายอย่าง ทั้งค้ายาเสพติด ค้ามนุษย์ ทำหวยออนไลน์ และฟอกเงิน ซึ่งเธอไม่อยากติดร่างแหไปกับเขาด้วย “จะเหนื่อยอะไรนักหนา เดี๋ยวถึงห้องฉันจะเอายาวิเศษให้เธอกิน เดี๋ยวเธอก็หายเหนื่อยเองแหละ ปะ อย่าเรื่องมาก” ก้องภพยังไม่ยินยอม “แต่พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปเจอเมฆอีกนะ ถ้าฉันไม่ไหวขึ้นมา แล้วงานของพ่อคุณเสียหาย ฉันไม่รับผิดชอบนะ ” เกรชยกคุณก้องเกียรติขึ้นมาอ้าง เพราะการมาครั้งนี้เธอมาทำงานให้คุณก้องเกียรติ ซึ่งเป็นคนที่ก้องภพไม่กล้าที่จะขัดคำสั่งหรือมีเรื่องด้วย “เธอมัน......ก็ได้ งั้นก็กลับโรงแรมไปพัก แต่ก่อนพักเธอจะต้องทำให้ฉันพอใจซะก่อนนะ” ก้องภพพูดจบก็หันไปพูดกับเพื่อนตัวเองเป็นภาษาที่เกรชไม่เข้าใจ “มาร์โก พรุ่งนี้เราค่อยมาสนุกกันนะ วันนี้เกรชไม่ค่อยสบาย” “ได้ แล้วพรุ่งนี้เรามาสนุกกัน” มาร์โกที่นั่งฟังอยู่นานก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปกับคู่ควงของเขา “เราก็กลับได้แล้ว แล้วก็ทำงานที่พ่อฉันสั่งมาให้ดีด้วยล่ะ ไป” จากนั้นทั้งคู่ก็เดินออกไปจากบาร์ทันที แทนไทนั่งจิบไวน์อยู่สักพักก็ออกจากที่นั่น และขับรถกลับโรงแรม “ไอ้ก้องเกียรติมันให้ยังเกรชทำอะไรวะ แต่คงไม่ใช่เรื่องดีแน่” ⋲ ที่โรงแรม หลังจากจัดกระเป๋าเสร็จแล้ว เมฆาก็เข้าไปส่องเฟสบุ๊กของไร่ โชคอนันต์ เขาแน่ใจว่าจะต้องหาเฟสบุ๊กของเพียงดาวเจอ ซึ่งเขาก็คิดถูก เมฆานั่งดูเฟสของไร่ก่อน ก็เห็นว่าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี พ่อของเขาสามารถจัดการทุกอย่างได้ดี การตลาดก็ดีขึ้นมาก มีร้านอาหารในไร่ด้วย โดยทุกวันอาทิตย์จะให้มีตลาดนัดบ้านไร่ ให้คนงานนำสินค้าพื้นเมืองมาขาย รวมทั้งนำผลผลิตของไร่มาขายในราคาถูกด้วย ปกติไร่โชคอนันต์จะมีการส่งองุ่นและส้มให้พ่อค้าคนกลางมากกว่าขายรายย่อย นี่จึงเป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับเขา นั่งดูสักพัก เขาก็เห็นภาพเพียงดาวในชุดที่มองดูเหมือนสาวชาวไร่ทั่วไป กางเกงยีน เสื้อแขนยาว รองเท้าผ้าใบ และมีหมวกอยู่ด้วย บ่อยครั้งที่เห็นเธอยิ้มโดยมีเด็กสองคนอยู่ข้างๆ ในชุดที่ไม่ต่างกันกับเธอ นอกจากนี้ยังมีการลงเกี่ยวกับการที่มีคนมาศึกษาดูงานในไร่ และการที่เธอไปร่วมดูงานที่ไร่อื่นๆ ด้วย จากที่ดูเธอน่าจะเนื้อหอมพอสมควร เพราะเห็นมีผู้ชายหลายคนยืนอยู่ในภาพด้วย เขารู้สึกไม่ชอบใจยังไงก็ไม่รู้ที่เธอยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น “คงหว่านเสน่ห์ไปทั่วล่ะสิ แบบนี้ถึงท้องไม่มีพ่อ” เมฆาพูดกับหน้าจอไอแพคของเขา พร้อมทั้งขมวดคิ้วแน่น เขาเปิดดูไปเรื่อย ๆ และอดยิ้มตามเด็กสองคนในจอไม่ได้ รอยยิ้มนั่น ดวงตานั่น ทำไมมันคุ้นๆ แปลกๆ วะ “ทำอะไรอยู่วะ” แทนไทเดินมานั่งลงฝั่งตรงข้ามเมฆาเอ่ยถามขึ้น “ดูเฟสของไร่ ตอนนี้ไร่มีร้านอาหารด้วยเหรอวะ แถมยังมีตลาดนัดวันอาทิตย์อีก พ่อฉันเก่งเกินไปแล้ว แบบนี้ฉันก็ไม่ต้องห่วงแล้วสิ” “ใครว่าร้านอาหารบ้านไร่กับตลาดนัดวันอาทิตย์นั่นเป็นความคิดของพ่อแกว่ะ ทั้งหมดนั่นเป็นความคิดของเพียงดาวล้วน ๆ” “แกจะบอกว่ายัยนั่นเก่งมากงั้นสิ ที่จัดการทุกอย่างได้ดี” “ก็ใช่น่ะสิ ไม่ใช่แค่ร้านอาหารกับตลาดนัดนะ งานในไร่ งานบัญชี เพียงดาวก็ดูแลทั้งหมด โดยที่ลุงดินเห็นด้วยทุกอย่าง จะเรียกว่าลุงดินแทบจะวางมือด้วยซ้ำไป” แทนไทพูดขึ้นพร้อมกับกระดิกขาไปมา “ ถ้าดีขนาดนั้น ทำไมแกไม่จีบซะล่ะ เขาก็สนิทกับแกเหมือนกันนิ” “ฉันเห็นดาวเป็นน้องสาวมาตลอด และดาวก็มองว่าฉันเป็นพี่ชายเหมือนๆ กับไอ้ลม ฉันไม่ไปทำอย่างแกว่า ให้ความเป็นพี่น้องของฉันหายไปหรอก แถมลุงดินกับน้าอรยังรักและหวงเพียงดาวมากกว่าลุงเดชอีก” “หวงอะไรวะ เห็นไปยิ้มปั้นจิ้มปั้นเจ๋อให้คนไปทั่วอย่างนั้น สมแล้วที่เป็นกระดังงาลนไฟอย่างที่เกรชบอก” เมฆาพูดอย่างไม่พอใจออกมา “ยิ้มปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออะไร เขาเรียกคนอัธยาศัยดีโว้ย เพียงดาวต้องไปออกงานในฐานะตัวแทนไร่โชคอนันต์แทนลุงดิน เพราะลูกชายลุงดินไม่ยอมกลับไปช่วยทำงานที่ไร่ แล้วจะให้เธอหน้าบึ้งใส่คนอื่นหรือไง” “สรุปแกกำลังชมยัยนั่นว่าเก่ง ว่าดี หรือแกกำลังด่าฉันว่าทิ้งไร่วะ” “แล้วแต่จะคิด ฉันไปนอนก่อนนะ พรุ่งนี้น่าจะมีเรื่องสนุกๆ อีก” พูดจบแทนไทก็เดินเข้าห้องนอนไป ปล่อยให้เมฆามองตามอย่างไม่เข้าใจ อะไรของมัน เรื่องสนุกๆ เมื่อคิดอะไรไม่ออก เมฆาจึงนั่งดูภาพเด็กๆในเฟสบุ๊กต่อ เขาดูไปยิ้มไปอย่างมีความสุขแบบไม่รู้ตัว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม