ข้ามมิติมามี...รัก

ตอนที่ 18 ชายเย็นชาที่แสนเร่าร้อน????

ตับ! ตับ! ตับ! เขาซอยแท่งเอ็นเข้าออกจนเธอเห็นเต็มสองตาว่าจีบสาวสองข้างปลิ้นลู่เข้าออกตามลำเอ็นใหญ่อย่างน่ากลัว

ป๊าบๆๆๆ ยิ่งมองน้ำรักของเธอก็ยิ่งไหลเยิ้มออกมาเยอะจนเกิดเสียงดัง จียองร้องสุดเสียงด้วยความเสียวซ่านเกินบรรยาย

จากนั้นร่างใหญ่ก็กดเธอลงกับโต๊ะไม้จับขาฉีกออกกว้างแนบอกอวบใหญ่ที่กระเด้งกระดอนไปมาตามแรงกระแทกแล้วยังซอยลำเอ็นเข้าใส่อย่างหนักหน่วง

"อ๊าาา วุนซาฉันไม่ไหว เบา...เบา"

"ข้าจะทำให้เจ้ารักข้า"

เสียงเข้มกระซิบบอกชิดปากจากนั้นก็ก้มลงจูบดูดดื่มอีกรอบ รอบนี้มันทั้งอ่อนหวานเร่าร้อนโหยหาความรู้หลากหลายถูกส่งผ่านด้วยรสจูบนี้จนจียองตัวสั่นหัวใจเต้นแรงแทบจะหลุดออกมา

หญิงสาวร้องโหยหวนซัดส่ายใบหน้าสวยหวานไปมาสองมือยกขึ้นยันขืนที่กล้ามท้องของสามีหนุ่มผู้เย็นชาแต่บทรักร้อนแรงของเธอให้ลดแรกกระแทกลึกลงบ้างเพราะจุก

แท่งลำเอ็นดำๆ ตัดกับเนินเนื้อขาวนวลมันช่างดูไม่เบื่อแถมมีอารมณ์เพิ่มขึ้นอีก ยังไม่นับรอยบวมแดงตรงเนินจากแรงกระแทกกระทั้นของคนตัวโตอีก

"โอ้ววว อู้ยยยเจ้าจะรัดจ้าแน่นไปถึงไหน"

วุนซาร้องครางอย่างเมามันเขาเปลี่ยนโทสะวุนซาร้องครางอย่างเมามันเขาเปลี่ยนโทสะเป็นแรงกระแทกบดขยี้กายสาวรุนแรงแทน

"อร๊ายยย ฉันไม่ไหวแล้วนะ"

จียองร้องครางมองดูหน้าคนที่ปกติไร้อารมณ์เย็นชาตลอดตอนนี้มันบิดเบี้ยวเสียวเกร็งด้วยถูกความสยิวเสียวซ่านเร่งงาน

แผ่นหลังบางถูกไถกับโต๊ะจนรู้สึกแสบ สองมือจิกขอบโต๊ะเอาไว้รอรับแรงกระแทกจากสามีหนุ่ม

กึก! ตึก! เอี้ยด! เอี้ยด!

เสียงโต๊ะไม้ขูดกับพื้นและไหลขยับไปทางด้านหลัง สองมือหนายกขึ้นมาจับข้อเท้าเรียวสวยแล้วจับฉีกออกกว้างกว่าเดิมรอรับการกระแทก

"อื้มมม"

วุนซาร้องครางด้วยความสุขสมกระหน่ำแทงแท่งเอ็นเข้าใส่ถี่รัวกลีบสาวปลิ้นบวมแดง เขาไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับนางนักคิดถึงร่างกายนี้คิดถึงนางที่เป็นของเขาแทบขาดใจ

เรียวขาสวยถูกย้ายมาพาดบนบ่าสองมือสอดเจ้าไปบีบขยำขยี้ทรวงอกล่อตาล่อใจจนแดงเถือก

แท่งเอ็นซอยเข้ารูสวาทถี่รัวเร็วขึ้น วุนซาคำรามเสียงสั่นกระตุกแรง เอ็นใหญ่งัดปลายหัวกับรูรักจนจียองกระตุกตามเสร็จสมตามเขาไป

"โอ้ววว"

"อ๊าาา"

"เจ้ามีความสุขกับข้าไหม"

วุนซาถามในขณะที่ใบหน้าซบลงกับทรวงอกใหญ่อดไม่ได้ที่จะจูบฟัดมันไปด้วย

"มีสิ ฉันมีความสุขมากๆ "

จีมองตอบตามจริงเวลาเขากระแทกเข้ามาเธอก็อดคิดถึงแทนไทไม่ได้เพราะเขาทั้งสองเหมือนกันมากถ้าพี่แทนอยู่ที่นี่คงจะดีเธอจะได้ไม่เหงา แปลกที่วุนซามีบางอย่างเหมือนแทนไทมากนอกจากหน้าตา

"ข้าจะไม่ถามหรอกนะว่าเจ้ารักข้าไหม รู้เพียงข้ารักเจ้าและจะไม่ให้ใครมาทำร้ายเจ้าได้"

แม้เป็นคำบอกรักที่ไม่ทันตั้งตัวแต่พอมองสบตาคมที่ดันตัวเองลุกขึ้นจ้องมองมาที่เธอด้วยความจริงใจสื่อออกมาให้เธอเห็น

"นี่ของท่าน ฉันไม่ลืมและก็เก็บไว้เวลาท่านไปที่ไหนมองจี้หยกนี้ให้คิดถึงฉันก่อนมองผู้หญิงคนอื่น"

จียองยื่นจี้ห้อยหยกให้กับเขาที่ดูเหมือนจะดีใจที่ได้รับไม่ใช่ว่าเขายิ้มตรงปากแต่อย่างใดแต่สายตาเขาต่างหากที่ไหววูบแววตายินดีที่ได้มันทำให้คนให้ใจฟูอย่างบอกไม่ถูก

"ข้าจะพาเจ้าไปแช่ตัวในอ่าง เจ้าจะได้ผ่อนคลาย"

"เจ้าค่ะ"

ไม่คิดเลยว่าคนที่ทำท่าจะตั้งแง่กับเธอตอนแรกกลับใจดีและมีมุมที่อ่อนโยน คืนนั้นทั้งคืนเขาดูแลเธอเป็นอย่างดีทั้งร่างกายและจิตใจ

เขาจัดการเธอในน้ำรอบหนึ่งแล้วก็ให้เธอควบขี่เขาต่อที่เตียงใหญ่จนสุขสม ทำให้วันนี้จียองตื่นขึ้นมาด้วยความสดใสแววตาเป็นประกายจนคนเห็นต้องหลงในมนต์เสน่ห์

"คุณหนูดูดอารมณ์ดีนะเจ้าคะวันนี้"

ฮานึลอาบน้ำให้ผู้เป็นนายสาวเห็นท่าทีแบบนี้ของคุณหนูของเธอก็ดีใจ ในที่สุดคุณหนูของเธอก็มีความสุขกับท่านวุนซา

"แน่นอน อ๋อวันนี้ฉันจะไปหอนายโลมนะ จะไปดูอะไรสักหน่อย"

"เจ้าค่ะ แต่ตอนนี้คุณหนูต้องรีบแต่งตัวแล้วเจ้าค่ะเราสายมากแล้ว คุณชายทั้งสองรอกินข้าวเช้าด้วยเจ้าค่ะ"

จียองได้ยินแบบนั้นก็รีบลุกจากอ่างอาบน้ำเพื่อไปแต่งตัวทันทีเดี๋ยวจะมีใครโมโหหิว

เพราะวันนี้เธออารมณ์ดีจึงทำหน้าที่บริการสามีทั้งสองอย่างเอาใจ ทั้งครีบอาหารให้มีบางครั้งที่ป้อนคนนั้นคนนี้ด้วยจนยองวอนแปลกใจ

"ข้าว่าเมื่อคืนเมียรักของข้าและเจ้าต้องฝันอะไรแปลกๆ แน่ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้"

"ก็ฉันมีความสุขนิคะ ใช่สิวันก่อนฉันไปซื้อหยกที่ร้านพ่อค้ายูซอกไม่เห็นรู้เลยว่าเขามีหลานชายด้วย แถมยังมาทำสายตาเจ้าชู้ใส่ฉันอีก"

สิ้นคำพูดของจียองทั้งวุนซาและยองวอนต่างมองหน้ากัน เหมือนจะรู้ว่าที่จียองพูดถึงคือใคร

"คงมาจากต่างเมือง ถ้าชายผู้นั้นยังทำสายตาเจ้าชู้ใส่เจ้าอีกบอกข้านะ ข้าจะควักดวงตามันออกมาเลยค่อยดู"

ยอนวอนพูดทำท่าขึงขังเอาจริงจนจียองไม่กล้าพูดต่อกลัวจะเป็นการใส่ร้ายผู้ชายคนนั้นเพียงแค่เจอกันครั้งเดียว

"วุนซาข้าว่าอันนี้อร่อยนะท่านลองชิมดู อ้าอ้ำ"

จียอนหันไปป้อนผัดหมูเปรี้ยวหวานให้วุ่นซาที่อ้าปากกินโดยง่ายไม่ขัดใจความเอาใจใส่ของนาง

"แล้วข้าล่ะ ข้าก็ชอบหมูเปรี้ยวหวานนะ" ยองวอนโวยวายทำให้วุนซาได้แต่ระอาใจกับความปัญญาอ่อนนี้

"ก็ได้ๆ อะกินเยอะๆ จะได้มีแรงไปควักลูกตาใครได้"

ยองวอนยิ้มอย่างดีใจอ้าปากรับอาหารที่นางป้อน ไม่ได้หรอกจะให้ไอ้ก้อนน้ำแข็งนี่ทำคะแนนคนเดียวได้ยังไง

"ข้าอิ่มแล้วขอบใจสำหรับการป้อนอาหาร ฟอด! รางวัล"

วุนซาหอมแก้มนุ่มให้รางวัลแบบที่เขาพูดแล้วเดินออกไปทันทีไม่อยากมองความไร้สาระของยองวอนต่อไปได้อีก

"นี่! เจ้าก้อนน้ำแข็งต่อหน้าข้าก็ไม่เว้นนะข้าไปก่อนนะเมียรัก ฟอด! "

ยองวอนที่บ่นอุบวุนซารีบเข้ามาหอมแก้มจียองบ้างแล้ววิ่งตามวุนซาไปสงสัยพวกเขาคงมีงานด้วยกันหรือไม่ก็ตามไปทะเลาะกันอีก

จียองมาถึงหอนายโลมเกือบจะเที่ยงวันนี้เธอเลือกเข้าหลังร้านได้ยินฮานึลบอกว่ามีโซมาถึงตั้งแต่สายๆแล้ว

"คุณหนูเราจะไปนั่งห้องนั้นไหมขอรับ" กงยูยิ้มหวานดีใจรีบเข้ามาต้อนรับคุณหนูของตน

"ไปสิอยากดู ว่าแต่วันนี้กี่คน"

"สี่คนขอรับ "

"โหแม่เจ้ายิ่งกว่าฉันอีกนะเนี่ย ไปดูกัน"

ห้องที่กงยูหมายถึงคือห้องที่มีกระจกกั้นทำให้มองเห็นอีกห้องอย่างชัดเจนเห็นกงยูบอกว่านาบีซื้อมาจากเรือสินค้าฝรั่ง

"อื้อ อ๊าา อู้ยยยดี"

พอห้องปิดสนิทก็ได้ยินคนที่อยู่ห้องข้างๆ ร้องครางเสียงดังไม่อายใครแถมยังกับฉากหนังโป๊ทั้งโดนกระแทกล่างและกระแทกเข้าปากจนครางไม่เป็นคำ

สองคนที่เหลือก็ดูดีเลียไปทั่วร่างกายที่เคยขาวผ่องมาวันนี้กลับมีแต่รอยแดงเต็มไปหมด เธอเป็นขนาดนี้เลยเหรอมีโซเป็นเพราะฉันรึเปล่านะที่พาเธอมาที่แบบนี้ หรือเป็นที่ตัวเธอเองที่ชอบแบบนี้