สัมพันธ์ครั้งสุดท้าย...3/1
1188 คำ
หลังจากอยู่รับประทานอาหารร่วมกับบิดามารดาเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มจึงขับรถกลับมายังคอนโดมิเนียม จวินติดนอนคอนโดมากกว่าบ้านตั้งแต่ซื้อคอนโดอยู่เอง และดีอย่างหนึ่งที่ไม่ว่าเขาจะพาใครมาอยู่ที่คอนโดด้วยบิดามารดาก็ไม่เคยเข้ามายุ่มย่ามที่นี่จึงเป็นเหมือนพื้นที่ส่วนตัวของจวินไปโดยปริยาย มันทำให้ชายหนุ่มในฐานะลูกมีความยำเกรงบุพการีอยู่มากแม้บางเรื่องจะดื้อบ้างก็ตาม แต่ถ้าต้องให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง จวินย่อมเลือกครอบครัวและวงศ์ตระกูลของเขาอย่างแน่นอน
เมื่อชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาก็พบกับมนต์มีนาที่สวมชุดนอนบางเบารออยู่ในห้อง แววตาออดอ้อนจ้องมองเงียบ ๆ ดวงตาคมหลุบมองเรือนร่างบอบบางที่เขาเห็นเนื้อแท้ทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว หญิงสาวมีสัดส่วนเต็มไม้เต็มมือ ส่วนไหนที่ผู้หญิงควรมีมนต์มีนาก็มีได้แบบสวยธรรมชาติไม่ต้องลงทุนเสริมแต่งให้เจ็บตัว เขาชอบที่สุดตอนเธอไม่แต่งหน้า และยิ่งชอบที่สุดก็ตอนที่เธอใส่ชุดนอนแบบบาง ๆ นี่แหละ มันทำให้เลือดลมเขาสูบฉีดเต้นแรงได้เสมอ แม้ตอนนี้ที่อยากจะตีตัวออกห่างแต่พอกลับมาเห็นไม้ตายในชุดนี้ของเธอมันก็ชวนให้เลือดลมปั่นป่วน
“มี่...”
เสียงเรียกชื่อหลุดออกมาจากริมฝีปากหยักนั้น ทำให้ดวงตากลมที่กำลังหม่นหมองเพราะเขาไม่สนใจช้อนขึ้นมอง
“คะ”
“พรุ่งนี้ทำงานรึเปล่า”
หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ เป็นคำตอบ แววตาที่ดูเศร้าสร้อยนั้นยามนี้มันกลับดูเซ็กซี่ยิ่งนัก ทันใดนั้นร่างบางก็ถูกรวบตัวเข้ามากอดจนเธอตั้งตัวไม่ทันพร้อมกับปลายจมูกกับริมฝีปากซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ มนต์มีนายกมือผลักอกแกร่งในคราแรกเพราะตกใจกับการจู่โจมก่อนจะโอนอ่อนตามในเวลาต่อมาด้วยใจที่ปรารถนาเขาเช่นกัน
จวินดันร่างหญิงสาวถอยหลังไปจนชนกับโซฟาก่อนจะกดไหล่ทั้งสองข้างของเธอลงด้วยมือของเขาตามด้วยทาบร่างลงมาคร่อมทับ รูดชุดนอนผ้าซาตินหลุดลงจากไหล่มน เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มที่ปลายถันตั้งชูชันทั้งสองข้าง เขาเคล้นคลึงก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นข้างหนึ่งอย่างไม่รอช้า อีกข้างปรนเปรอด้วยปากและลิ้นดูดดึงขบเม้มอย่างเมามันเหมือนเช่นทุกครั้งก่อนจะสลับสับเปลี่ยนไปอีกข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้ากัน ก่อนจะเริ่มลูบไล้ลงมาตามสีข้างและช้อนเข้าไปใต้สะโพกกลมกลึงที่หยัดขึ้นด้วยความรู้สึกเสียดเสียวที่เขาเป็นคนปลุกปั่น
มนต์มีนาหลับตาแน่นจังหวะที่ฝ่ามือแกร่งแทรกลงมาตรงกลางระหว่างขาลูบไล้หนักมือที่ส่วนเนื้ออวบนูนด้านล่าง ริมฝีปากเผยอค้างเปล่งเสียงครางออกมาแผ่วเบา ครู่ต่อมาก็ดังชัดขึ้นเมื่อปลายนิ้วเริ่มถูไถกับร่องหลืบลับที่เริ่มเปียกชื้น
“อื้อ”
จวินเอาชนะความรู้สึกของเธอได้ทุกครั้ง ทั้งร่างกายและจิตใจโอนอ่อนตามเขาไปอย่างไม่รู้ตัว ใบหน้าของชายหนุ่มแนบติดกับผิวเนื้อนุ่มลากปลายลิ้นแทะเล็มลงมาตามหน้าท้องแบนราบก่อนจะหยุดริมฝีปากใต้สะดือบุ๋ม อึดใจต่อมาจึงได้ยินเสียงแหบพร่าบอกว่า
“ยกสะโพกขึ้นหน่อย”
เพื่อที่เขาจะได้รูดชุดนอนที่ค้างอยู่ช่วงเอวคอดออกทางปลายเท้า มนต์มีนาทำตามอย่างว่าง่าย สองขาที่แยกกว้างหุบเข้าหากันได้เพียงนิดเดียวก่อนจะถูกมือหนาจับแยกกว้าง ให้ปลายเท้าข้างหนึ่งของเธอเหยียบกับโต๊ะเล็กส่วนเขาก็ทำตามสัญชาตญาณความต้องการด้วยการโน้มใบหน้าลงมาหาใจกลางความสาวที่ฉ่ำชื้นของเธอ ลิ้นอุ่นร้อนปาดเลียลงมาหนักหน่วงทั่วบริเวณ ดูดดื่มน้ำหวานที่หลั่งรินออกมาราวกับคนขาดน้ำมาแรมปี
มนต์มีนาไม่ไหวกับการปรนเปรอของเขา ร่างบางไม่อาจนอนนิ่งสะโพกบิดส่ายไปมา ส่งเสียงครางหวาน ยกศีรษะขึ้นมองคนที่มัวเมากับรสชาติของเธอยื่นมือทั้งสองข้างลงมาประคองใบหน้าชายหนุ่มหวังจะให้เขาหยุดพักเพื่อให้เธอหายใจบ้าง
“อ๊ะ คุณจิน หยุดก่อน มี่จะไม่ไหวแล้ว อื้อ”
ดวงตาคมเหลือบมองหากเรียวลิ้นยังทำงาน จวินเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองอยู่แล้วถ้าเขาต้องการจะทำมันต่อมีหรือที่เขาจะฟังเธอ รสชาติของเธอยังอร่อย เขายังไม่รู้สึกเบื่อ แต่เพราะไม่อยากให้เวลาที่เนิ่นนานทำให้เกิดความรู้สึกผูกพันกันมากกว่านี้จนอาจเป็นปัญหาในอนาคตเขาจึงต้องรีบตัดเธอออกจากชีวิตเสียก่อน
“อื้อ...”
เสียงครางของมนต์มีนาดังขึ้นต่อเนื่อง ยิ่งตอนที่จวินตวัดปลายลิ้นกับยอดเกสรชันของเธอถี่รัวก่อนจะเม้มดูดดึง สะโพกกลมกลึงยกสูงลอยเหนือพื้นจนมือหนาต้องช้อนประคองไว้และยิ่งละเลงลิ้นใส่อย่างไม่ปรานี เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว
“อ๊ะ อ๊าย...”
ไม่นานร่างกายหญิงสาวก็กระตุกเกร็งเมื่อเขาส่งเธอถึงฝั่งฝันทิ้งสะโพกลงบนโซฟาพร้อมกับหอบหายใจแรง ทุกอย่างรอบกายดูขาวโพลนชั่วขณะ ลืมตาขึ้นอีกทีก็เห็นลำกายแกร่งแข็งขึงมาจ่ออยู่ตรงหน้าแล้ว จวินขึ้นมาคร่อมบนหน้าอกเธอตอนไหนก็ไม่รู้
เขาใช้สายตาแทนคำพูด มนต์มีนารู้ดีเพราะตลอดสี่ปีก็ทำให้แทบทุกครั้ง แผ่นอกกว้างแกร่งเหยียดตึง จวินเป็นผู้ชายผิวขาวและเรียบเนียนขนหน้าอกไม่เยอะ ขึ้นเป็นไรดูเซ็กซี่ แต่ขนส่วนนั้นดกดำจนเธอเห็นแล้วเกิดความกระดากอายในตอนแรกที่คบกัน ทว่านานไปทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายของกันและกันก็กลายเป็นความคุ้นชินสายตา มองเป็นเรื่องธรรมชาติ หลายครั้งหลายคราที่เธอเองก็เป็นคนจัดการทำความสะอาดให้เขาด้วยซ้ำ
มือเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นกอบกุมลำกายแข็งขึง ช้อนตามองด้วยอารมณ์ใคร่ที่ครอบงำ สลัดความคิดอื่นออกจากหัวไปชั่วขณะลืมความหม่นหมอง ก่อนจะเริ่มขยับมือรูดลำลึงค์อวบยาวนั้น โน้มริมฝีปากลงมาครอบที่ส่วนหัวหยักบาน มนต์มีนาเริ่มร่ายลีลาใส่จวินอย่างไม่ปรานีเช่นกัน เสียงแหบพร่าดังขึ้นต่อเนื่องยามเมื่อตัวตนเกือบทั้งหมดถูกกลืนเข้าไปในริมฝีปากอิ่ม
“อา... มี่...”
มนต์มีนาคายความคับแน่นออกจากปากพร้อมกับหยาดหยดน้ำเหนียว ๆ ก่อนจะปาดลิ้นเลียไปรอบด้านและอ้าปากครอบเอาความใหญ่โตเข้าไปในโพรงปากอีกครั้งเล่นกับมันอย่างเมามันจนจวินก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว
“พอก่อนมี่...อา”
- ผู้เขียน
