ไม่เข้าใจเลย...
ไม่เข้าใจสักนิดว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในสถานการณ์แบบไหน เพราะตั้งแต่คีธบุกเข้ามาทำร้ายฉันเมื่อคืน ใช้คำพูดแปลกประหลาดบีบบังคับให้เอ่ยปากอนุญาตให้เขาอยู่ที่นี่ต่อเพื่อแลกกับความปลอดภัยของพ่อ ฉันก็มึนงง นึกไม่ออกว่าควรหาทางออกให้กับเรื่องนี้ยังไง
เมื่อคืนน่ะ ฉันไม่ได้ตอบตกลงหรอกนะ เพราะไม่เชื่อว่าคีธจะรามือกับพ่อที่จับเขามาทรมานง่าย ๆ
เมื่อลองคิดในมุมตัวเอง เป็นฉันก็คงโกรธแค้นไม่น้อยไปกว่าเขา แต่...
“บ้าชะมัด...” ฉันจำต้องหยุดความคิดนั้นลงฉับพลันเมื่อความปวดหน่วงบริเวณศีรษะทวีคูณขึ้นจนยืนแทบไม่อยู่
ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมงเช้า ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความหวังที่ว่าจะหาแผ่นไม้เก่า ๆ มาซ่อมแซมประตูบ้านชั่วคราวก่อน เพราะเพียงแผ่นโฟมบาง ๆ นั่นคงไม่อาจป้องกันแรงลมหรือกรณีมีสัตว์บุกบ้านได้
ทว่าเช้านี้อาการฉันกลับแย่ลงกว่าเมื่อวานหลายเท่า อาจเพราะตากฝน ทั้งยังเผชิญกับเหตุการณ์ระทึกขวั
