“ใช่” ด้วยรู้ว่าประสาทสัมผัสของคีธนั้นแหลมคมดุจดั่งสัตว์ล่าเนื้อ และจากการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับฟีนด์มาบางส่วน ทำให้เธอรู้อีกว่าสิ่งมีชีวิตประเภทนี้มีความพิเศษตรงที่ได้รับความทรงจำ ความสามารถ รวมถึงประสบการณ์จากสิ่งที่ตนกินเข้าไป ต่อให้เป็นเพียงเนื้อชิ้นเล็ก ๆ หรือแม้แต่เลือดแค่หยดสองหยดก็ทำให้มองเห็นถึงปูมหลังและช่วงเวลาสำคัญของเหยื่อเมื่อครั้งยังมีชีวิตได้ ทว่าอาจไม่มากเมื่อเทียบกับการได้กินส่วนสำคัญอย่างเช่น ‘สมอง’ และ ‘หัวใจ’ เข้าไปด้วย ดังนั้นไมอาจึงไม่แปลกใจหากคีธรู้ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอ “ที่จูบกันได้ เพราะเราต่างมีความรู้สึกที่ดีต่อกันน่ะ”
เกรงว่าอาจต้องการเหตุผลจึงรีบสำทับเป็นคำอธิบายที่แสนเรียบง่าย ในประโยคนั้นไม่มีศัพท์ไหนซับซ้อนเลยแม้แต่น้อย
“เธอไม่ควรให้เลือดฉันแต่แรก” เสียงต่ำลึกดังขึ้นในโทนกระซิบ ทว่ากลับแฝงอารมณ์ความรู้สึกบางอย่างที่ซับซ้อนยากอธิบาย “ฉันเป็นแบบนี้เพร
