เสียท่าเมียเด็ก

เมียเสือ

หลายชั่วโมงต่อมาที่บ้านของปูตาแก้วถอนหายใจมองไปที่เสือที่นั่งพับเพียบสงบเสงี่ยมเจียมตัวต่างจากปูนาที่ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไร เสือแอบมองไปที่ปูนาเขาขยับเข้าไปใกล้เธอมือที่กำลังจะยื่นไปสะกิดก็ต้องชะงักกับเสียงของตาแก้ว

"อะแฮ่ม มึงสิเฮ็ดหยั่ง" เสือรีบก้มหน้าแต่เขาก็ต้องกัดฟันกรอดเมื่อปูนาเป็นฝ่ายถอยห่างจากเขา

"แล่วจะเอาจั่งได๋ สิแต่งงานเลยบ่"

"บ่จำเป็น" ปูนาพูดขึ้นเสียงแข็งเสือรีบหันไปมองตาแก้ว เขาเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไงถ้าไม่รับผิดชอบเธอก็จะอับอายผู้คนแต่ถ้าเขารับผิดชอบเธอแล้วมุกดาล่ะ

"บ่ต้องเว้า จะเอาจั่งได๋บักคนเมือง" ตาแก้วมองไปเสือเขาพยายามที่จะพูดอย่างอ่อนโยนไม่ใช้อารมณ์

"ตกลงครับผมจะรับผิดชอบปูนาเอง" ผมหันไปมองปูนา แน่นอนว่าเธอก็หันมามองผม

"บอกว่าบ่ต้องรับผิดชอบ ฟังภาษาคนบ่รู้เรื่องติคนที่จะแต่งงานกันเขาต้องฮักแล้วเจ้าฮักข่อยอยู่ติ อยู่กันไปมีแต่ฝืน" ปูนาบ่นเสือขมวดคิ้วงงเขาพยายามคิดว่าเธอพูดอะไรบาง

"ผมจะขอพาปูนาไปด้วยจะได้มั้ยครับ" ปูนาตวัดสายตาไปมองเสือเขาแสยะยิ้มตาแก้วมองไปที่ปูนา ถ้าปล่อยให้ปูนาอยู่ที่นี้อาจจะเป็นขี้ปากชาวบ้าน

"ปูนาไปเก็บเสื้อผ้า"

"บ่ ปูนาบ่ไป"

"แต่มึงต้องไป จะอยู่นี่ให้เป็นขี้ปากชาวบ้านเขาติ เขาฮู่หมดแล้ว แต่งบ่แต่งกะไปอยู่นำกันก่อนเข้าใจบ่" ปูนากำหมัดแน่นเธอหันไปมองเสือก่อนจะรีบลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้อง ตาแก้วหันมามองเสือ

"เอามันไปกะเบิ่งมันดีๆ มันดื้อนิสัยคือแม่มันนั้นล่ะ"

"ครับ ผมสัญญานะครับจะดูแลปูนาดีๆ แต่ว่าไม่จัดงานแต่งเหรอครับ" ตาแก้วถอนหายใจ

"แต่งงานกะบ่แม่นทางออกเสมอไป ตอนนี้ไทบ้านกะฮู่กันหมดแล่วให้มันไปนำนะดีแล่วล่ะ ส่วนเรื่องแต่งงานรออยู่นำกันเบิ่งถ้าทรงบ่คือ กะบ่ต้องแต่ง บ่ไดบังคับใจไผปานนั้น" ตาแก้วถอนหายใจเสียงดังเสือรีบก้มหน้าเขาแอบมองเข้าไปในห้องของปูนา

"ผมขอเข้าไปหาปูนาได้มั้ยครับ" ตาแก้วพยักหน้าเสือรีบเข้าไปหาปูนา

"ไผให้เข้ามา" ทันทีที่เข้ามาในห้องปูนาก็ตวาดเสียงดังเสือพอจะเดาได้ถ้าเธออารมณืไม่ดีจะพูดภาษาอีสานบ้านของเธอ

"เก็บเสื้อผ้าแล้วไปกับฉัน"

"บ่ไป หูหนวกติบอกบ่ว่าบ่ไป"

"แต่พ่อเธอยกเธอให้ฉันแล้ว นั้นเท่ากับว่าตอนนี้เธอเป็นเมียฉัน เก็บเสื้อผ้าแล้วไปกรุงเทพกับฉัน" ทำไมเธอถึงได้ดื้อแบบนี้นะ

"อ้ายฮักหนูติ" ปูนาลุกขึ้นชี้หน้าอกเขาเสือปัดมือเธอออก

"ไม่ได้รัก แต่ฉันเป็นลูกผู้ชายพอที่จะรับผิดชอบสิ่งที่ทำลงไป เก็บเสื้อผ้าแล้วไปกับฉัน"

"จำคำอ้ายไว้ดีๆเด้อ" ปูนากำหมัดแน่นเธอเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า เสือเดินเข้าไปหวังจะช่วยมือหนายื่นออกไป

"บ่ต้องมายุ่ง ออกไปบ่อยากเห็นหน้า"

"นี่ พูดกับฉันดีๆก็ได้" ปูนาหันมามองเขาแต่เธอก็เสียท่าเมื่อเสือโอบกอดเธอแน่นเขายกมือขึ้นลูบแก้มข้างที่โดนตบเพียงแค่ฝ่ามือแสนอุ่นสัมผัสเบาๆปูนาก็สะอื้น

"เจ็บก็บอกว่าเจ็บสิ" นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มเล็กปูนาเงยหน้าขึ้นสบตากับเสือ เสือยิ้มให้เธอแต่สุดท้ายก็ต้องร้องเจ็บเมื่อปูนากระทืบเท้าเขาเธอรีบหันหน้าหน้า

"เธอนี่มัน"

"หนูไม่ได้อ่อนแอสักหน่อย ไม่ต้องมาทำสงสารออกไปได้แล้ว"

"เดี๋ยวฉันช่วย" แต่ทว่าเสือกับไม่ฟังเขายื่นมือเข้าไปเก็บเสื้อผ้าช่วยแต่เขาก็ต้องชะงักดวงตาเบิกกว้างเมื่อเจอกางเกงชั้นในสีแดง

"โอ้วววววว สีสวยถูกใจนะเนี่ย" เขายกมันขึ้น

"ผีบ้า เอามา" ปูนารีบแย่งมันไปเก็บเสือหัวเราะแต่สายตาของเขาก็แอบไปเห็นอีกชิ้นปูนารีบตีมือเขา

"ออกไป"

"อะไรกันแค่ดูนิดหน่อยเอง ไม่ได้หรือไง" ผมกระซิบถามปูนานั้นทำให้ผมได้เห็นว่าเธอแอบแก้มแดงเล็กน้อย

"ไม่ได้มันของผู้หญิง" เสือขยับเข้าไปใกล้มือก็ยกขึ้นก่อนจะใช้นิ้วเกลี่ยริมฝีปากอวบอิ่มแล้วกระซิบถามเสียงแหบพร่า

"แล้วผู้หญิงที่ว่า ไม่ใช่เมียเหรอหืมมม" เพราะกลัวว่าจะโดนจูบปูนาเลยรีบยกมือขึ้นมาปิดปากเขาไว้แต่เธอคงลืมไปว่าในมือของเธอมันมีกางเกงชั้นในของเธออยู่ เสือชะงักเขาแกล้งท่าทีหื่นกามสูบดมมันต่อหน้าเธอ

"โรคจิต เอามือออกไป" ปูนาระดมทุบไปที่อกของเขาแต่เธอก็พลาดเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเสืออีกครั้ง เสือแกล้งบีบคางเล็กแน่น เขาก้มลงจนจมูกของเขาจนกับจมูกของเธอ

"ไปอยู่กับฉันห้ามดื้อเข้าใจมั้ย ถ้าเธอดื้อกับฉันละก็ ก้นเธอมีแดงแน่" ปูนาผลักเสือให้ออกห่างแล้วรีบลูบก้นตัวเองเบาๆ

"....." ดูๆไปแล้วก็น่ารักดีนะ ถึงจะแสบไปนิด

หลังจากที่เก็บเสื้อผ้าเสร็จปูนาเดินเข้าไปหาตาแก้วเธอทรุดลงนั่งก่อนจะยกมือขึ้นไหว้เพื่อลา ตาแก้วขยับเข้าไปโอบกอดลูกสาวเพียงคนเดียวแน่นฝ่ามือหนาลูบศีรษะปูนาเบาๆ

"หนูอยากอยู่กับอีพ่อ"

"เดี๋ยวพ่อจะไปหา"

"คุณพ่อไม่ต้องห่วงนะครับผมจะดูแลปูนาอย่างดี" เสือยิ้มปูนาหันมามองเขาตาขว้าง ตาแก้วได้แต่ยืนมองดูลูกสาวที่เขารักดั่งแก้วตากำลังไปชายหนุ่มเขาถอนหายใจแล้วพูดกับตัวเองเบาๆ

"ลูกสาวกำลังไปหาโตเด้อ" ปูนาที่นั่งในรถได้มองกระจกหลังเธอหายใจเหนื่อยก่อนจะหันมามองเสือที่ตั้งหน้าตาขับรถ ระหว่างทางเสือหันไปมองปูนาที่นอนหลับเขายื่นมือไปลูบแก้มของเธอภาพที่เธอโดนพ่อของเธอตบหน้ายังคงเด่นชัดในหัวเขา

"ทำไมยัยตัวแสบอย่างเธอถึงได้พยายามทำให้ตัวเข้มแข็ง" นิ้วของเขาเกลี่ยริมฝีปากของเธออยู่ เสือค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบแต่เขาก็ต้องรีบผละออกห่างเมื่อปูนาตื่นขึ้นแถมเธอยังทำท่าทีแปลกๆ

"โอ๊ยย ปวดท้อง" เสือขมวดคิ้วรีบใช้ฝ่ามือแตะหน้าผากเธอ

"แอร์ก็ไม่ได้เปิดแรง ตัวก็ไม่ร้อน หรือว่าหิว" เขาถามปูนาด้วยน้ำเสียงห่วงใยก่อนจะมองหาร้านค้าเมื่อเห็นว่าแถมนี้มีปั๊มน้ำมันอยู่ใกล้ๆจึงรีบเข้าไปจอดหน้าร้านเซเว้นปูนาหันไปมองเสือ

"หิวมั้ย ฉันลืมไปสนิทเลยว่าเธอยังไม่ทันได้กินอะไร ไปหาซื้ออะไรรองท้องก่อนเดี๋ยวจะโรคกระเพาะ" เสือกระซิบบอกเธอก่อนจะก้าวลงจากรถปูนาถอนหายใจเดินลงจากรถเพื่อไปซื้อของให้กับเขา แต่ทว่าทันทีที่ลงจากรถจู่ๆผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าร้านต่างก็มองมาที่เธอ เสือที่เข้าไปในร้านก็ขมวดคิ้วงงเมื่อเห็นปูนาอยู่หน้าร้านไม่ยอมเข้ามาแถมทุกคนก็มองไปที่เธอ

"ทำอะไรของเธอ" ผมรีบออกมาจากร้านก่อนจะเห็นว่าทุกคนต่างก็มองไปที่ก้นของเธอ ผมรีบเดินเข้าไปหาปูนาก่อนจะถอดเสื้อผูกเอวเธอไว้ปูนารีบก้มหน้าลงเพราะอาย

"เลิกมองสักทีไม่ได้หรือไง พวกคุณก็ผู้หญิงเหมือนกันทำไมคิดถึงจิตใจผู้หญิงด้วยกันบ้าง สวยซะเปล่า" เสือตวาดเขารีบคว้ามือปูนากลับไปที่รถ

"รอฉันในรถนะ เดี๋ยวฉันจะไปซื้อผ้าอนามัยมาให้ แล้วปวดแรงมั้ยเห็นเขาบอกว่าเวลาผู้หญิงเป็นประจำเดือน"

"พี่เสือไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ รีบๆซื้อมาแค่นั้นก็พอ" ทำไมต้องมาเป็นห่วง ทำไมต้องมาสนใจไม่รักไม่ใช่หรือไง

"ได้ งั้นรอฉันอยู่ตรงนี้ ห้ามไปไหน" เสือโน้มหน้าเข้าไปใกล้เธอ ปูนารีบหลบสายตาของเขาเสือเหยียดยิ้มเล็กน้อยก่อนที่เขาจะฉวยโอกาสบีบแก้มเธอ ปูนารีบปัดมือเขาออก เสือยิ้มเขารีบกลับเข้าไปในร้าน สายตาของเขามองไปที่ผู้หญิงสองคนก่อนหน้านี้แล้วถอนหายใจส่ายหน้าเดินเข้าไปในร้านแต่เขาก็ต้องมางงเพราะเลือกซื้อผ้าอนามัยไม่เป็น

"แล้วต้องซื้อยี่ห้อไหน แบบไหนให้เธอว่ะ" เสือบ่นก่อนที่เขาตัดสินใจซื้อทุกยี่ห้อทุกแบบที่เขาเห็นก่อนจะเดินไปเลือกซื้อขนมและน้ำเพื่อรองท้องภายในรถปูนาที่นั่งรอเสืออยู่ก็ชะงักเมื่อจู่ๆมือถือของเขาก็ดังขึ้น เธอตั้งใจว่าจะไม่รับจึงนั่งให้มันตัดสายไปเองแต่ทว่ามันก็ดังขึ้นจนสุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว ตัดสินใจรับสาย

"เสือ เมื่อไรจะกลับมารู้มั้ยว่ามุกคิดถึง มุกนอนไม่ค่อยหลับเลยรู้มั้ย เสือต้องรีบกลับมานอนกับมุกนะ" ปูนาที่ได้ยินหันไปมองเสือที่กำลังซื้อของ

"เสือ ได้ยินมุกมั้ย ทำไมเงียบละเสือ" ปูนาตัดสินตัดวางสายมุกดาแล้วรีบเอามือถือของเขาไปไว้ที่เดิม

"...." มีแฟนอยู่แล้วเหรอ ไม่มีสิเธอพูดว่านอนด้วยกันงั้นก็หมายความพี่เสือมีเมียอยู่แล้ว แล้วยังกล้าพูดออกมาได้ยังไงว่าจะรับผิดชอบทั้งที่ตัวเองมีเมียอยู่แล้ว

"รอนานมั้ย" ปูนาสะดุ้งเมื่อเสือที่ไม่รู้ว่ามาตั้งแต่เมื่อไรเข้ามากระซิบถามเธอ เสือขมวดคิ้วงงเมืิ่อสบตากับเธอปูนาแย่งถุงในมือของเขา

"ทำไมซื้อมาเยอะจัง"

"ก็ฉันไม่รู้ว่าเธอใช้แบบไหนเลยซื้อมาให้เลือกไง แบบไหนก็ใส่ๆไปเถอะจะได้ไปหาซื้อยา"

"หนูบอกว่าไม่ได้ปวดท้องไง"

"อย่ามาดื้อกับพี่ ก็เห็นๆว่าปวดท้องถามจริงเถอะเพิ่งจะเป็นวันนี้หรืิอว่าเป็นนานแล้ว"