หนูไม่เคยรักNC

2098 คำ
เพี๊ยะ เสียงฟาดก้นทำให้ปูนาสะดุ้งเธอหันไปมองเสือที่ยืนอยู่ด้านหลังก่อนจะกัดฟันกรอดทำหน้าไม่พอใจเมื่อเขาฟาดก้นเธอรัว เพี๊ยะ "พี่เสือตีก้นหนูทำไม" "อ้าวก็นึกว่าหมดแรงแล้วเห็นสั่นๆ" ผมแสยะยิ้มให้ปูนาพอมองดูดีๆเธอก็น่ารักดีเพียงแต่ปากจัดด่าเก่งไปหน่อย เหมือนแม่ผมเลยอ่ะ นี่ถ้าไปอยู่กับแม่ล่ะก็ ผมคงมีแม่สองคนแน่เลย "ก็สั่นสู้ไง" โอ๊ยเนอะ แฮงเริ่มหมดแล่ว ขาสั่นไปหมดตั้งแต่เพิ่นพาลงจากเตียง บ่มีแฮงยืน "งั้นก็ก้มลงไป เอามือจับข้อเท้าตัวเองไว้" เสือบอกเสียงแหบพร่าปูนาขมวดคิ้วงงแต่พอเธอชักช้าเธอก็ฟาดก้นเธอๆจนปูนาสะดุ้งเกือบล้ม "รู้แล้วเลิกตีก้นหนูสักทีมันเจ็บ" "อยากตีมีอะไรมั้ย หืมมม" เสือก้มลงกระซิบข้างหูเมื่อปูนาทำตามท่าที่เขาบอกเสือก็จับแก่นกายขนาดใหญ่รูดขึ้นลงช้าๆก่อนจะสอดเข้าไปถูที่เนินสวาทสวยที่เปียกแฉะไปด้วยคราบน้ำรัก "อ๊าาาา" เสือครางเสียวเมื่อเขาสอดแก่นกายเข้าไปจนมิดปูนาสะท้านเธอรู้สึกเสียวจนขาทั้งสองแทบจะยืนไม่ไหวมันสั่นระริกเสียวซ่านไปหมด "อ๊ะๆๆฉันจะเริ่มแล้วนะปูนา" เสือกัดฟันกรอดปูนายังไม่ทันได้พูดอะไรเสือก็เริ่มขยับสะโพกซอยถี่ระรัวจนร่างกายของเธอสั่นระริกขาทั้งสองข้างสั่นไหวไปตามแรงกระแทกอันดุเดือดของเขา "อ๊ะๆๆอ๊าาาพี่เสือเบาๆ มันแรงไปนะอ๊าา" ปูนาหันไปร้องบอกเขาเสียงสั่น เสือแอบยิ้มมุมปากเขาคว้าแขนของเธอมาจับไว้แน่นแล้วเด้งสะโพกเข้าหาสายตาของเขาก็มองไปที่ก้นสวย มันสั่นระริกเพราะแรงกระแทกของเขา "ก็ปกตินิ ไม่เห็นแรงเลยสักนิด" เสือซี๊ดปากครางเสียวเขาส่ายสะโพกควงไปมาอย่างเสียวซ่านเมื่อเห็นว่าปูนาครางเสียวเหมือนใกล้จะเสร็จเสือก็กระชากดึงเธอเข้าหา เขารีบประกบปากสวยที่กำลังจะอ้าด่าเขาเปลี่ยนให้กลายเป็นเสียงครางหวานเสียวซ่าน "อ๊าาาเสียว" ปูนาคราง เสือเลื่อนมือมาบีบขย้ำหน้าอวบนิ้วก็เขี่ยหัวนมของเธอเล่น ปูนาสะท้านเธอมองไปที่มือของเขาข้างหนึ่งที่เลื่อนลงไปลูบที่เนินสวาทของเธอในขณะที่เธอกับเขาเป็นหนึ่งเดียวกัน "อ๊าาา เสียวเป็นบ้าอ๊ะๆๆอ๊าาา" เสือเกยคางบนไหล่ของปูนา "หนูใกล้แล้วพี่เสืออีกนิดเดียวอ๊ะๆๆๆอ๊าาาส์" เสือขยับสะโพกซอยถี่เมื่อปูนาบอกว่าใกล้จะเสร็จเขาก็อยากจะเสร็จพร้อมๆกับเธอ พั่บ พั่บ พั่บ "อ๊ะๆๆๆอ๊าาาหนูจะเสร็จแล้วอ๊ะๆๆอ๊าาา" ทั้งสองคนกระตุกเกร็งพร้อมกันเสือรีบจับปูนาเปลี่ยนท่าหันมาสบตากับเขา และมันก็เป็นอีกครั้งที่ปูนายังไม่ทันได้พูดหรือถามอะไรเขาเธอก็ถูกเขาปิดปากอีกครั้ง และดูท่าว่าครั้งนี้มันจะดูดดื่มกว่าที่ผ่านมา เสือรีบอุ้มปูนาขึ้น ปูนาไม่รอช้าเธอใช้ขาทั้งสองข้างเกี่ยวเอวหนาของเขาไว้แน่น "อ๊ะๆๆอ๊าา พี่เสือหนูเสียวนะ" "คิดว่าฉันไม่เสียวหรือไง ยิ่งอยู่ในท่านี้มันต้องใช้แรงเยอะ" เสือแกล้งบ่นแต่ความจริงกับชอบที่ได้ยินเสียงครางเสียวของเธอ ปูนาซบหน้าลงที่อกของเขาเสือแสยะยิ้มเขาขยับสะโพกเด้งซอยถี่จนในที่สุดปูนาก็เสร็จไปอีกรอบ เสือเดินไปที่เตียงล้มตัวลงอย่างหมดแรง ปูนาระดมทุบไปที่แผ่นหลังของเขา "ลุกขึ้น มันนะพี่เสือลุกออกไปเดี๋ยวนี้เลย" "ลุกแล้ว ทุบอยู่ได้" เสือบ่นเขาแอบฟาดไปที่ก้นปูนาก่อนจะรีบนอนหงาย ปูนาจับแก่นกายเขาไว้แน่นเธอเหยียดยิ้มแล้วก้มลงอ้าปากดูดแก่นกายของเขา "อ๊าาปูนา" เสือร้องครางเสียวเมื่อปูนาขยับปากรูดให้เร็วขึ้นและยังไม่ทันได้ถึงห้านาทีด้วยซ้ำเสือก็แตกข้างในปากเธอปูนาขมวดคิ้วงง เธอตวัดลิ้นริมฝีปากตัวเองก่อนจะเริ่มขึ้นขย่มเขาอีกครั้งเสือ ร้องครางเสียวเมื่อเขาต้องเป็นฝ่ายรับอีกครั้ง ปูนาก้มลงจูบเสืออย่างดูดดื่มเสือสะดุ้งตกใจกับเสียงฝ่าร้องเขารีบโอบกอดปูนาเน้น ทั้งสองยังคงมอบบทรักให้กันและกันจนหมดแรงนอนหลับตอนใกล้เช้า ปูนาเริ่มตื่นขึ้นเธอขยี้ตามองออกไปข้างนอกก่อนจะกอดเสือเน้น เธอไม่ได้สนใจเสียงไก่ขันบอกเวลา เสือก็เหมือนกันเขาตบก้นเล็กเหมือนกล่อมให้เธอนอน "ฝนตกแฮงคัก" ตาแก้วชายวัยสี่สิบกว่าปี แกเป็นชาวนาเมียทิ้งมีลูกสาวคนเดียวชื่อปูนา ตาแก้วขมวดคิ้วเมื่อเห็นรอยเท้าของใครเหมือนมีคนมาหกล้มอยู่แถวเถียงนางของเขา "ไผมานากูว่ะ" เมื่อเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินตรงดิ่งไปที่เถียงนางทันทีระหว่างทางก็มีชาวบ้านบางคนมาดูนาเหมือนกัน ตาแก้วรีบเข้ามาดูภาพตรงหน้าทำให้เขาหันหลัง แล้วขยี้ตารัวเพื่อคนที่อยู่ในข้างในเป็นปูนาลูกสาวของเขา "บ่ๆ บ่แม่น" "บ่แม่นหยั่ง ข่อยมาย่ามเบ็ดได๋ปลาหลายๆ นาเจ้ามีน้ำกินบ่" เด็กวัยรุ่นสองสามคนเดินตรงเข้าไปข้างในตาแก้วรีบห้ามแต่ก็ไม่ทันพวกมันตกใจร้องเสียงดัง "ฮ่วยๆ ผู้สาวผู้บ่าวบ้านได๋ละนี้ตาแก้ว" ปูนาขยับตัวไปมาเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งวิ่งเข้าไปในหมู่บ้านพร้อมตะโกนเสียงดังตาแก้วกำหมัดแน่นเมื่อผ่านไปไม่นานผู้คนมามากมายก็แห่มานาเขารวมทั้งบ่าวสาวที่เพิ่งจะแต่งงาน ตาแก้วตัดสินใจเดินเข้าไปข้างใน "มึงจะตื่นบ่ตื่นห่ะ" ปูนาสะดุ้งตื่นเพราะจำเสียงอันทรงพลังของพ่อได้ดี ดวงตาเบิกกว้างเธอรีบมองไปรอบๆมือเล็กสะกิดให้เสือตื่น "อีพ่อ" ตายแท้บาทนิ ตายคักๆ เสือสะดุ้งตื่นเพราะเสียงชายเขาลืมตารับรู้ถึงสายตานับสิบแต่พอมองไปรอบๆก็ยิ่งตกใจโดยเฉพาะตาแก้วที่จ้องเขาเขม็งเหมือนจะฆ่า "เห้ยใครว่ะ" "หุบปาก" เสือรีบหุบปากตามที่ปูนาบอกเขาคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมแล้วมุดหายข้าในผ้าห่มมือก็สะกิดเรียกปูนา "นี่ผู้ชายร่างยักษ์เสียงใหญ่นั้นใครเหรอ" "พ่อหนูเอง" "...." เชี้ยแล้วไงมึง ไอ้เสือ พ่อเขามาตายแน่แม่ครับผมจะรอดกลับบ้านไปหาแม่ได้มั้ยครับเนี่ย "แห่กันมาเบิ่ง บ่เคยเห็นคนติ ไปกลับบ้านสูไปนี้มันเรื่องของคนในครอบครัวไป" ตาแก้วหันไปตวาดใส่คนที่แห่มาดูเมื่อเห็นว่าทุกคนหนีออกไปหมดเขาก็พยายามจะดึงผ้าห่มออกปูนารีบคว้าไว้แน่น "อีพ่อ หนูโป๊อยู่" "กูจะเบิ่งหนังหน้ามึง มันเป็นไผ แล้วมึง เป็นผู้หญิงเป็นหยั่งคือมาเฮ็ดจั่งซีคือได้นิสัยแม่มึงมาคักแท้ เห็นหัวกูบ่ มึงเห็นหัวพ่อมึงบ่" เพี๊ยะ ฝ่ามือหนาฟาดไปที่แก้มเล็กปูนารู้สึกเจ็บแต่ไม่ร้องไห้เธอหันไปสบตากับพ่อของเธอแววตาแข็งกร้าวไ่มีท่าทีหวาดกลัว "เบิ่งตามึง มื้อนี้ล่ะกูสิฆ่าถ้ามึงบ่ฮักกู กะบ่ต้องมาเอิ้นกูว่าพ่อ" หมั๊บ ฝ่ามือหนาที่กำลังจะตบก็ต้องชะงักปูนาหลับตาลงเธอกำลังจะร้องไห้ เสือคว้าข้อมือตาแก้วไว้ทัน "ผมผิดเองครับ อย่าตีปูนาเลยนะครับ" "มึงบ่ต้องมาเว้า กูบ่ทันได๋ถาม" "ไม่พูดไม่ได้ ปูนาเป็นลูกสาวคุณไม่ใช่เหรอครับ จะตบตีเธอไม่ได้" เสือตวาดปูนาผลักเขาออกห่างเสือตวัดสายตาหันไปมองเธอ "ตีโลด ตีให้ตายโลดนิสัยแบบนี้ล่ะอีแม่เลยทิ้งพ่อ นิดเดียวกะตีนิดเดียวกะฆ่า" "พูดอย่างนั้นได้ไงใจเย็นๆสิ ค่อยๆพูดกันคุณลุงครับผมว่า" "ไผลุงมึง" "อ้าวเรียกลุงไม่ได้เหรอครับ งั้นสวัสดีครับคุณพ่อ" "ไผพ่อมึง กูมีลูกสาวคนเดียว" "....." เชี้ย กูจะตายมั้ยวะ ทำไมโหดจัง "ใส่เสื้อผ้าแล้วกลับบ้านกับพ่อเดียวนี่" ตาแก้วชี้หน้าปูนา เสือหันไปมองดูปูนา ก็รู้สึกกลัวว่าถ้าเธอกลับไปเธอจะโดนตี ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วเขาควรเป็นลูกผู้ชายแสดงความรับผิดชอบถึงจะไม่ได้รักก็ตาม แต่พ่อเธอรู้แล้วคนทั้งหมู่บ้านคงรู้กันหมดแล้วคนที่เสียหายไม่ใช่เขาแต่เป็นปูนา "ผมจะรับผิดชอบปูนาเองครับคุณพ่อ" กึก ตาแก้วหันกลับมามองเสือ เสือไม่ยอมหลบหน้าเขาสบตาสู้ขาดใจ "แล้วมึงคิดว่าไผจะมารับผิดชอบมัน ถ้าบ่แม่นมึงกูบ่ฆ่ามึงกะดีปานได๋แล้วบักห่านิ มึงคิดว่าจะเอาไผกะได๋ดิ" ตาแก้วตวาดเขารีบเดินออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็วปูนาก้าวลงไปคว้าเสื้อผ้าขึ้นมาใส่เสือยังคงเห็นรอยฝ่ามือบนแก้มของเธอชัดเจน "ไม่เจ็บเหรอ" ปูนาชะงักเธอเหยียดยิ้ม "ไม่ต้องยุ่ง แล้วไม่ต้องมารับผิดชอบหนูไม่ได้ชอบพี่ พี่เองก็ไม่ได้ชอบหนู" เสือขมวดคิ้วรีบวิ่งลงจากเตียงคว้าข้อมือปูนาแน่น "ได้ยังไง ไม่ได้ยินที่พ่อเธอพูดหรือไง อย่าดื้อเข้าใจ" "ก็หนูไม่ได้ชอบพี่ ไม่ได้ยินหรือไงว่าไม่ได้ชอบ สมัยนี้มันสมัยไหนแล้วแค่นอนด้วยกันคืนเดียวไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศให้รู้หรอกว่าเป็นผัวเมียกัน" "ปูนา!" มันจะเกินไปแล้วนะ ตัวเล็กนิดเดียวนึกว่าจะไม่แสบแต่ที่ไหนได้ แสบกว่าที่คิด "กลัวจำชื่อไม่ได้หรือไง รีบกลับกรุงเทพไปเลย มีอะไรกันแค่ไม่กี่น้ำหนูไม่โง่ปล่อยให้ตัวเองท้องกับคนที่ไม่ได้รักหรอก" "ถึงจะไม่ได้รัก อย่างน้อยเธอก็ควรจะไว้หน้าพ่อเธอบ้าง คนที่เสียหายเป็นเธอไม่ใช่ฉัน ผู้ชายมันมีแต่ได้ แต่ผู้หญิงแบบเธอมีแต่อายกับอายไม่รู้หรือไง" "งั้นพี่ก็ง่ายไม่ต่างจากผู้หญิงที่นอนกับใครก็ได้ไม่ซ้ำหน้า นี้สินะนิสัยผู้ชายเอาแต่ได้กับได้เห็นแก่ตัว!" "....." "ต่อให้พี่รับผิดชอบหนูคนที่ไม่ได้รักก็คือไม่รัก ต่อให้นอนกอดกันอยู่ทุกคืนก็ไม่รัก จำไว้ว่าปูนาไม่เคยรักพี่เสือและจะไม่รัก" ปูนาปัดมือเสือออกก่อนที่เธอจะเดินชนไหล่เสือออกไปด้านนอกเสือกำหมัดแน่นเขาหันไปมองด้านนอกเป็นครั้งแรกที่เขาโดยผู้หญิงบอกว่าไม่รัก และปฏิเสธทั้งที่ผ่านมาพวกเธอเรียกร้องให้เขารับผิดชอบ "ยัยเด็กบ้าคิดว่าฉันชอบเธอหรือไงห่ะ เธอมันก็แค่ผู้หญิงที่ฉันหลงเอาตอนเมาเท่านั้นเองล่ะวะ" เสือดวงตาเบิกกว้างเมื่อปูนาหันกลับมามองเขาแววตาของเธอดูเย็นชาไร้ความรู้สึก มือเล็กยกขึ้นเช็ดร่างกายตัวเองลูบเช็ดไปตามรอยจูบของเขาขอบตาเล็กร้อนผ่าวหยดน้ำใสๆไหลอาบแก้มปูนารีบเช็ดแล้วหันมายิ้มให้เขา "เลวดีเนอะผู้ชายแบบพี่นะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม