EP.9
"เห้ย มองอะไรวะ เมื่อกี้คุณกีรติพูดกับมึง" ภาคสะกิดเพื่อนให้รู้สึกตัว ณดลจึงหันกลับมา
"ขอโทษด้วยครับ เมื่อกี้คุณกีรติว่ายังไงนะครับ"
"พอดีผมอยากฝากคุณไปส่งลูกสาวผมที่คอนโดเธอหน่อย"
"คือ...ผมขอโทษด้วยครับ พอดีต้องกลับไปโรงพยาบาล ยังไงฝากภาคภูมิแทนแล้วกันนะครับ" ณดลบอกปัด ยกมือไหว้กีรติ แล้วเดินแยกออกจากกลุ่ม ปล่อยให้ภาคยืนอ้ำอึ้ง รวมไปถึงกีรติ และนานาๆก็พูดอะไรไม่ออก
ณดลเดินกลับมาที่รถตัวเองแล้วสตาร์ทขับออกไป เขารู้ว่ากีรติอยากจับคู่เขาให้กับลูกสาว เขาจึงได้บอกปฏิเสธทางอ้อม
ในวันต่อมา
ณดลเดินทางมาทำงานที่โรงพยาบาลในเวลาแปดโมง พร้อมกับน้องชายของเขาที่ขับรถตามกันมาติดๆ
ณภัทร ทวีพัฒนา (คริส) น้องชายคนกลางของครอบครัวทวีพัฒนา และเป็นรองประธานประจำโรงพยาบาลเมเดริก
"พี่คัพเมื่อคืนไปดูออเคสตร้าเป็นไงบ้างครับ" คริส น้องชายของเขาถามขึ้น ในขณะที่กำลังเดินออกจากลิฟต์
"น่าเบื่อจะตายไป"
"แล้วทำไมพี่ไม่เอาบัตรมาให้ผมล่ะ ผมจะได้ไปดูกับเปีย"
"พี่ได้มาแค่ใบเดียว" บอกจบ ณดลเดินแยกเข้าห้องทำงานของตัวเอง
มือหนาวางกระเป๋าทำงานลง แล้วหย่อนกายนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับหยิบไอแพดขึ้นมาเปิดดู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~ เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น
"เชิญ" ณดลเอ่ยปากอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา
"เมื่อกี้คุณกีรติโทรมาค่ะ ท่านฝากบอกให้แชร์เรียนกับคุณคัพว่า ช่วงเก้าโมงคุณนานาจะมาพบคุณคัพค่ะ"
"ถ้าเธอมาแล้ว บอกให้เธอรอที่ห้องรับรอง" ใบหน้าหล่อเงยหน้าขึ้นตอบเลขาสาว
ทางด้านกีรติโทรบอกกับลูกสาวว่าเขานัดหมายกับณดลเอาไว้แล้ว
(คุณพ่อคะ คุณณดลไม่เห็นจะสนใจนานาเลยนะคะ)
"เดี๋ยวลูกก็ต้องทำงานกับเขา ยังไงเสียเขาก็ต้องสนใจลูกอยู่แล้ว ลูกสาวพ่อทั้งสวย ฉลาด มีอะไรที่ไม่เหมาะสมกับเขาบ้างล่ะ"
(นั่นสิคะ นานาชอบคุณคัพค่ะคุณพ่อ ดีใจจังค่ะที่คุณพ่อแนะนำให้ลูกได้รู้จักกับผู้ชายที่เพียบพร้อม)
"ครอบครัวเราบริจาคอุปกรณ์การแพทย์ให้โรงพยาบาลตลอด ยังไงเสียณดลไม่มีทางที่จะปฏิเสธหรือไม่สนใจลูกสาวพ่อไปได้หรอก เขาต้องเกรงใจพ่อบ้างล่ะ"
(แต่คุณพ่อคะ เมื่อวานเขาก็ปฏิเสธนะคะ ไม่ยอมไปส่งนานา)
"เพิ่งเจอครั้งแรก อย่าคิดมากไป เขาอาจจะทำตัวไม่ถูกก็ได้"
"ค่ะ คุณพ่อ"
พีชญาเดินเข้ามาจากประตูที่ลานจอดรถในโรงพยาบาล และเดินไปที่หน้าลิฟต์เพื่อขึ้นไปยังชั้นเจ็ด
"ฮัลโหลค่ะคุณพ่อ นานาถึงแล้วค่ะ" เสียงใสของสาวคนหนึ่งกำลังคุยโทรศัพท์ยืนอยู่ข้างๆเธอ พีชญาหันไปมองก็ตกตะลึง เธอคนนี้คือผู้หญิงที่เขาเห็นเมื่อวาน
พีชญาตกใจไม่น้อยที่เจอเธออยู่ที่นี่ จนกระทั่งลิฟต์เปิดออก พีชญาเดินเข้าไปในลิฟต์ก่อน
"ไปชั้นไหนคะ" พีชญาถาม
"19 ค่ะ" นิ้วเรียวสวยกดที่ชั้น 7 และชั้นที่ 19 ผู้หญิงคนนี้มาหาณดลจริงๆ แล้วมาทำไมกัน พีชญากำลังจะมีศัตรู เธอดูออกว่าผู้หญิงคนนี้ชอบณดลมาก จากที่เธอเห็นแววตาของผู้หญิงคนนี้ในเมื่อคืน
"หมอดูไม่เห็นบอกเลยว่าจะมีมาร" ปากสวยพึมพำพูดคนเดียว นานาสาวร่างเล็กที่ได้ยินเธอจึงหันมองอย่างสงสัย
กระทั่งลิฟต์เดินทางมาถึงชั้น 7 พีชญาก็ยังไม่ยอมก้าวขาออกจากลิฟต์ เอาแต่ยืนกอดอกคิดเรื่องณดล
"คุณคะ ไม่ออกเหรอคะ" เสียงใสของนานาพูดถาม
"จะมาจีบคุณคัพเหรอ เธอเป็นใคร" พีชญาพึมพำไม่หยุด คิ้วสวยขมวดมุ่น
"คุณคะ คุณ" นานายกมือสะกิดที่แขนเล็กพีชญาเพื่อเรียกสติ เมื่อเห็นว่าเธอไม่เดินออกจากลิฟต์
"คะ คะ มีอะไร" พีชญาสะดุ้ง ตื่นจากความคิดแล้วหันมาถาม
"ไม่ออกเหรอคะ ถึงชั้นคุณแล้ว" นานาเริ่มไม่สบอารมณ์ เมื่อกี้เธอได้ยินพีชญาพึมพำเรียกชื่อณดลด้วย
"ค่ะ ขอโทษด้วย" พีชญาหน้าเสียรีบเดินออก ในขณะที่นานามองพีชญาด้วยความรู้สึกไม่ชอบเท่าไหร่นัก
"บ้าจริงเลยเรา" ร่างสวยหย่อนสะโพกลงนั่งบนเก้าอี้เมื่อเดินเข้ามาในห้องตรวจแล้วกร่นว่าตัวเอง พีชญาอับอายผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันในลิฟต์ ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินอะไรบ้าง ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด
โรงพยาบาลเมเดริก ชั้น 19 นานาสาวร่างเล็กเดินตรงมาที่หน้าห้องทำงานณดล
"ฉันนานามาขอพบคุณคัพค่ะ"
"เชิญที่ห้องรับรองก่อนนะคะ" แชร์เลขาสาวลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วผายมือไปยังห้องรับรองตามที่ณดลสั่ง
"คุณคัพไม่อยู่เหรอคะ" นานาอยากเข้าไปดูในห้องทำงานของณดลเลยถามออกไป
"อยู่ค่ะ คุณคัพสั่งไว้ว่าถ้าคุณนานามาแล้ว ให้รอที่ห้องรับรองค่ะ"
"ค่ะ" นานาจำใจเดินตามเลขาสาวด้วยอาการเซ็งๆ ณดลปิดกั้นเธอ และไม่ยอมให้เข้าไปอยู่ในพื้นที่ส่วนตัว
ผ่านไปสิบนาที ณดลเดินออกจากห้องทำงานเพื่อไปยังห้องรับรอง ก่อนหน้าไม่นานเลขาสาวเข้ามาบอกแล้ว
"สวัสดีครับคุณนานา" มือหนาผลักประตูเข้ามาในห้องรับรอง ทว่าคนที่นั่งคอยในห้องเมื่อได้ยินเสียงของณดลก็รีบลุกขึ้นทันที พร้อมกับส่งยิ้มหวาน
"สวัสดีค่ะ" เธอกล่าวทักทายแล้วหย่อนกายลงนั่งบนโซฟาเช่นเดิม สะโพกสวยเขยิบเล็กน้อย เผื่อเขาอยากจะมานั่งข้างๆ แต่ณดลกลับเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามเธอ นานาจึงค่อยๆเขยิบกลับมานั่งในที่เดิมของตัวเอง
"คุณกีรติบอกผมว่าคุณจบหมอมา ไม่ทราบว่าเรียนด้านไหนมาครับ"
"ศัลยกรรมตกแต่งค่ะ"
"งั้นคงต้องให้ภาคภูมิสอน เพราะเขาเป็นหมอศัลยกรรมตกแต่งที่เก่งมากๆ" ณดลโบ้ยให้เพื่อนรับงาน โดยที่ภาคเองก็ยังไม่รู้เรื่อง เขาใช้โอกาสนี้เพื่อให้เธอออกห่างจากเขา
"เหรอคะ" นานายิ้มเจื่อน เขาไม่ต้องการให้เธอได้เฉียดเขาใกล้แม้แต่น้อย
"ครับ เดี๋ยวผมจะบอกภาคให้ คุณเริ่มเรียนรู้งานกับเขาได้เลย แต่ก่อนจะเริ่ม ผมอยากให้คุณได้รู้จักประวัติของโรงพยาบาลเสียก่อน เดี๋ยวผมจะบอกเลขาให้พาคุณเดินดูในแต่ละฝ่ายของโรงพยาบาล คุณจะได้รู้ว่าแต่ละชั้นเกี่ยวกับอะไร และคุณก็จะได้รู้จักกับคุณหมอและพยาบาลคนอื่นๆด้วย"
"คุณคัพก็พานานาเดินดูเลยสิคะ คุณเป็นเจ้าของโรงพยาบาลนะ"
"ผมไม่ว่าง ให้เลขาผมพาเดินดีกว่า ผู้หญิงด้วยกัน เดินไปคุยไปคงจะสนุกกว่าที่จะคุยกับผม"
"ไม่เลยค่ะ นานาอยากให้คุณคัพเป็นคนพาเดินมากกว่า" เธอพยายามหว่าน พูดเสียงหวานๆกล่อมความคิดของเขาใหม่ นานาอยากให้ณดลเป็นคนพาเธอไปแนะนำให้กับหมอและพยาบาลคนอื่นๆ
เมื่อเธอเห็นว่าเขานิ่งไป ร่างเล็กจึงเขยิบตัวเข้ามาใกล้ๆแล้วใช้เสน่ห์ของตัวเองเพื่อดึงดูดชายหนุ่มตรงหน้า
"คุณคัพคะ นะคะ นานาไม่รู้จักใครเลยนอกจากคุณ สละวลาให้นานาสัก...สิบนาทีก็ได้ค่ะ แล้วให้เลาขาของคุณพาเดินต่อก็ได้" เสียงหวานเอ่ยต่อรอง ยอมให้เขาใจอ่อนกับเธอ นานาอยากเดินเคียงคู่กับเขาให้คนอื่นๆเห็น