Crazy Love EP.8 ทวงของคืน
1134 คำ
EP.8
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ สวัสดีค่ะ" หญิงสาวรูปร่างเล็กยกมือไหว้คุณพ่อของเธอ ก่อนจะหันมาทักทายหนุ่มทั้งสอง
"สวัสดีครับ" ชายหนุ่มสองคนเอ่ยทักทายตอบประสานเสียง มองหญิงสาวตัวเล็กที่ยืนส่งยิ้มหวานให้กับพวกเขา
"คุณคัพใช่ไหมคะ ดีใจที่ได้เจอค่ะ คุณพ่อพูดถึงคุณบ่อยมาก ฉันชื่อนานานะคะ"
"ครับ" ณดลขานรับ แสดงสีหน้าเรียบตามสไตล์ผู้ชายมีมาด แล้วหันมองไปยังกีรติที่ยืนยิ้มให้กับเขา
"งานนี้ ผมก็เป็นสปอนเซอร์ หลานสาวผมเธอทำการแสดงในค่ำคืนนี้ด้วย เล่นเครื่องดนตรีเชลโล่" กีรติพูดอย่างภาคภูมิใจ โอ้อวดถึงหลานสาวของเขา
"ครับ" ณดลขานรับเช่นเคย จนกระทั่งประตู Hall เปิด ทุกคนต่างทยอยเดินเข้าประตูไปตามแถวที่พนักงานจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ
"หมอธีร์ ขอโทษด้วยนะคะที่ให้รอ"
"ไม่เป็นไรครับ" ธีรวัฒน์เห็นใบหน้าสวยของพีชญาก็ฉีกยิ้มออกมา
"เราเข้าไปในงานกันดีกว่านะคะ ประตูเปิดแล้ว" เธอบอกกับธีรวัฒน์ด้วยอาการตื่นเต้น เพราะจะได้นั่งข้างๆณดลผู้ชายที่เธอชอบ
ธีรวัฒน์เห็นอาการกระตือรือร้นของพีชญาก็รู้สึกแปลกๆ เขาแค่สงสัยว่าทำไมต้องแสดงอาการดีใจจนคุมอารมณ์ไม่อยู่ขนาดนี้ เธอชอบดูออเคสตร้าเหรอ หรือมีแรงจูงใจอย่างอื่น เพราะก่อนหน้านี้เขาเจอณดลกับภาคก่อนแล้ว และทักทายกันตามประสาคนรู้จัก ไม่รู้ว่าเธอเจอณดลหรือยัง
ในงานนี้มีแต่หมอและพยาบาลจากโรงพยาบาลเมเดริก และแขกเหรื่ออื่นๆที่มางาน
พีชญาหันมองธีรวัฒน์เป็นระยะ และก็มองหาที่นั่งของตัวเองตามบัตร
ทางฝั่งณดลเข้ามานั่งประจำที่ตัวเอง ด้วยอากัปกิริยานิ่ง และหันคุยกับภาคเสียงกระซิบ จนกระทั่ง...
"คุณคัพคะ" พีชญาเรียกชื่อเขาแล้วหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ ณดลหันมองตามเสียงเห็นใบหน้าสวยที่มองเขาด้วยแววตาประกาย และลอบมองไปยังข้างหลังพีชญาที่มาพร้อมกับใครอีกคน
ธีรวัฒน์และณดลสบตากันเพียงเสี้ยว แล้วต่างคนต่างหันหน้าไปคนละทาง
"คุณคัพคะ"
"อะไร" ณดลตอบกลับเสียงเข้ม ไม่แลหันข้างมามองพีชญาที่มองเขาด้วยสายตาหวาน
"เปล่าค่ะ แค่เรียกเฉยๆ" ทว่าการกระทำของพีชญาอยู่ในสายตาของธีรวัฒน์ตลอด ที่เธอแสดงอาการดีใจก็คงเป็นเพราะได้นั่งข้างๆเจ้าของโรงพยาบาล เธอถึงได้เนื้อเต้นจนคุมตัวเองไม่อยู่แบบนี้
เมื่อวงออเคสตร้าบรรเลงดนตรีไปได้สักพัก พีชญาเริ่มหนังตาหย่อน เพลงที่ฟังมันช่างกล่อมให้เธอง่วงเสียจริง
หงึก หงึก ~
พีชญาสัปปะหงกอยู่หลายครั้ง จนธีรวัฒน์ต้องสะกิดเธอให้รู้สึกตัวและแอบขำกับความน่ารักของเธอ
"คุณตีน่าครับ"
"อื้อ~ คะ จบละเหรอ"
"ยังครับ" พีชญาปรับท่านั่งใหม่พร้อมกับเบิกตาโตให้สดชื่นแต่มันก็ไม่ได้ช่วย
"หรือคุณอยากกลับแล้ว" ธีรวัฒน์กระซิบถาม แต่พีชญาส่ายหัวตอบ เธอยังไม่อยากกลับ อยากนั่งข้างๆณดลไปเรื่อยๆจนจบการแสดง โอกาสที่จะได้นั่งใกล้ชิดกับเขาแบบนี้ ไม่ได้มีโอกาสได้ง่ายๆ
ผ่านไปไม่กี่นาที พีชญาเผลอสัปปะหงกอีกรอบ แต่คราวนี้ศีรษะเธอเอียงไปทางขวาในฝั่งของณดล ธีรวัฒน์เห็นเธอเอนไปอีกด้าน เลยทำท่าวาดแขนเพื่อดึงตัวเธอกลับ แล้วจับศีรษะเธอเอนลงซบบนไหล่เขา
"มึงหันไปดูเธอสิ" ภาคหันมากระซิบบอกณดล เขาจึงได้หันตาม เห็นว่าพีชญานอนซบไหล่ธีรวัฒน์ เขามองเธอนิ่งแล้วหันหน้ากลับมามองการแสดงด้านหน้า
"อื้อ~ หมอธีร์ ตีน่าขอโทษค่ะ" พีชญารู้สึกตัว จึงรีบเอนศีรษะขึ้น แต่แล้วเธอก็ยังฝืนลืมตาต่อไม่ไหว ดวงตาสวยปิดตาลง ศีรษะเล็กเอนไปทางฝั่งณดลอีกครั้ง ธีรวัฒน์ทำท่าจะดึงเธอกลับ แต่ทว่าณดลยกแขนซ้ายจับศีรษะของพีชญาซบลงบนไหล่เขาแทน
ธีรวัฒน์แสดงสีหน้าตกใจ เมื่อเจ้าของโรงพยาบาลแสดงปฏิกิริยาเหมือนว่ากำลังจะทวงของของเขาคืน เพราะณดลรู้ดีว่าพีชญาชอบเขามาก
เสียงปรบมือดังสนั่นฮอลล์ ทำให้พีชญาสะดุ้งลืมตาขึ้นแล้วปรบมือตามเสียงที่ได้ยินโดยอัตโนมัติ
"เช็ดน้ำลายหน่อย" ณดลบอกเสียงเรียบ ในขณะที่กำลังปรบมือ พีชญาได้ยินที่เขาบอกจึงรีบเช็ดคราบน้ำลายที่เลอะมุมปากเพียงเล็กน้อย
"น่าอายจริง" เธอกร่นว่าตัวเอง แล้วลุกออกจากที่นั่งเพื่อไปเข้าห้องน้ำ
"จะกลับแล้วเหรอครับ" ธีรวัฒน์รีบถาม เมื่อจู่ๆพีชญาก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป เขาจึงรีบลุกตามแล้วหันมองณดลที่มองพีชญาเดินออกไป
"หมอธีร์คะ ตีน่าขอโทษที่เผลอหลับไป" ปากสวยเอ่ยปากขอโทษชายหนุ่ม
"นั่นเผลอเหรอครับ หลับเป็นชั่วโมง" ธีรวัฒน์เอ่ยแซวขำๆ
"หมอธีร์ เพลงมันกล่อมง่วงนี่คะ แล้วนี่ก็สามทุ่มแล้ว เราแยกกันตรงนี้ดีกว่าค่ะ"
"เดี๋ยวผมเดินไปส่งคุณที่รถ"
เมื่อกำลังจะเดินออกจากประตู พีชญาเห็นณดลกับภาคยืนคุยอยู่กับสาวสวยตัวเล็กและผู้ชายวัยกลางคน
ดวงตาสวยมองไปยังหญิงสาวอีกคนที่มองณดลไม่วางตา
"หมอธีร์รู้จักสองคนนั้นไหมคะ ที่ยืนคุยอยู่กับคุณคัพและหมอภาค" พีชญาหยุดเดินแล้วหันไปถาม
"ผู้ชายคนนั้นคือคุณกีรติเป็นผู้อุปถัมภ์ให้กับโรงพยาบาลเรามานาน ส่วนผู้หญิงคนนั้นน่าจะเป็นลูกสาวของคุณกีรติ "
"งั้นเหรอคะ" พีชญามองพวกเขากลุ่มนั้น แล้วก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจแปลกๆ
"อย่าไปสนใจพวกเขาเลยครับ คุณรีบกลับเถอะ ถึงบ้านแล้วบอกผมด้วยนะ ผมเป็นห่วง" ธีรวัฒน์เอ่ยน้ำเสียงละมุน และแสดงความเป็นห่วงเธอซึ่งๆหน้า แต่ทว่าพีชญากลับไม่ได้ฟัง ทำให้ธีรวัฒน์หน้าม้านไป
"ขับรถดีๆนะคะหมอธีร์ ขอบคุณมากๆที่เดินมาส่ง" พีชญาเปิดประตูขึ้นรถแล้วขับออกไป ธีรวัฒน์มองตามจนเธอขับออกไปไกล เขาจึงเดินไปที่รถของตัวเอง แต่ก่อนจะเดินกลับ ธีรวัฒน์มองไปทางกลุ่มของณดล เขาเห็นว่าณดลก็มองกลับมา ธีรวัฒน์จึงก้มหัวเล็กน้อยแล้วเดินต่อ
- ผู้เขียน
