ไม่มีข้อห้ามว่าเพื่อนห้ามจูบกัน🔥
1148 คำ
“นายรู้อยู่แล้วเหรอว่ามันจะเป็นแบบนี้”
“ฉันแค่ออกมาสูบบุหรี่แล้วบังเอิญเห็นน่ะ” ศิลาคีบบุหรี่ออกจากปาก ใบหน้าที่เคยเฉยชาและราบเรียบมองอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อน้ำในดวงตาฉัน ค่อย ๆ ไหลลงจากดวงตาทีละหยด ก่อนจะร่วงออกมาเป็นสายด้วยความเสียใจ
ฉันมองควันบุหรี่จากมือศิลาอย่างเลื่อนลอย ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ดวงตากลับพร่ามัวแทบจะไม่เห็นด้วยซ้ำ ว่าคนตรงหน้ากำลังทำหน้ายังไง
“ชอบมันขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ฉันแค่อยากมีความรักกับเขาบ้าง แค่อยากจูบกับใครสักคน แค่อยากสัมผัสว่าผีเสื้อที่บินในท้องมันเป็นยังไง ทำไมมันยากขนาดนี้ ฮึก”
คำพูดของฉันทั้งดูอ่อนแอและน่ารำคาญ หากแต่คนฟังกลับทำแค่สูบบุหรี่ต่อไปเงียบ ๆ ซอกตึกที่เงียบสงัดมีเพียงแสงไฟ ฉันและศิลาที่ยืนอยู่ด้านใน อากาศที่เย็นสบายในตอนนี้กลับหนาวจนสะท้าน เมื่อหัวใจถูกบีบรัดครั้งแล้วครั้งเล่า
“รู้อะไรไหมศิลา ฉันเป็นแม่สื่อมาหลายครั้ง ทั้ง ๆ ที่ฉันไม่ได้อยากจะเป็นสักนิด”
“…” ความเงียบของเพื่อนสนิทยังดำเนินต่อไป
“พวกเขาเข้ามาคุย มาให้หวัง แต่ที่จริงเพราะฉันทั้งง่ายแล้วก็โง่เหมาะที่จะหลอกใช้ต่างหาก”
“…”
“พวกเขาเลยเข้าหาคนรอบตัวฉันผ่านฉันแทน”
“มันไม่ใช่ความผิดเธอ”
“ถ้าบอกว่าจะจีบเพื่อนฉัน ทำไมฉันจะไม่ช่วยล่ะ แค่บอกก็ได้”
คนตรงหน้าเงียบฟังฉันระบายอารมณ์ราวกับรูปปั้น สองมือที่กำเสื้อเขาแน่นค่อย ๆ คลายออก ตอนโดนพวกผู้ชายพวกนั้นทรยศยังไม่เจ็บเท่ากับการโดนไลลาทรยศเลย ทั้ง ๆ ที่ฉันบอกแล้วว่าพี่แดนเหนือคือคนที่ฉันอยากจริงจัง
ความเย็นพร้อมกลิ่นบุหรี่แตะลงบนหยดน้ำตา ฉันได้กลิ่นบุหรี่เย็นลอยโชยออกมา พร้อมกับความสงบของคนตรงหน้า
จังหวะการแตะที่เอวทำให้รู้ว่าฉันกำลังได้รับการปลอบประโลมจากเขาอยู่
“มันรู้สึกดีไหม”
“หมายถึงนี่เหรอ” ศิลาปล่อยเอวฉันเป็นอิสระพร้อมทั้งชูบุหรี่ในมือ
“ไม่รู้สิแต่พอหงุดหงิดแล้ว ฉันอยากได้นิโคตินทำให้อารมณ์ดีสักหน่อยมั้ง” ดวงตาล้ำลึกของศิลาก้มลงมองฉันราวกับกำลังบอกสาเหตุที่หงุดหงิด เพราะเห็นฉันร้องไห้รึเปล่าคนตัวสูงเลยขมวดคิ้วมุ่น เขาเอาบุหรี่เข้าปากก่อนดูดจนขี้เถ้าสีดำเปลี่ยนเป็นสีแดง ปล่อยควันไปอีกด้านแต่ฉันก็ยังได้กลิ่นอยู่ดี
ดวงตาที่มีแต่คราบน้ำตาของฉัน เหลือบมองบุหรี่อีกมวนที่เขาคีบไว้ระหว่างนิ้วก้อยกับนิ้วนางอย่างสนใจ ก่อนที่จะกระชากมันออกมาแล้วอ้าปากคาบมันไว้ สายตามึนงงของศิลาเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนก เมื่อฉันคว้าต้นคอและเหยียบปลายเท้าเขาปีนขึ้นไปจุดไฟ
“นี่!”
ปลายบุหรี่ที่แตะเข้าหากันเริ่มลุกไหม้เล็กน้อย เช่นเดียวกับหัวใจฉันที่เต้นเร็วขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของเขา พร้อมกับท่อนแขนที่ตวัดโอบรอบเอว
เขาสูบเอาอากาศเข้าช้า ๆ ฉันเองก็เช่นกัน
กลิ่นบุหรี่และความเย็นคละคลุ้งไปทั้วโพรงปากเมื่อมันถูกเผาไหม้ แต่ยังไม่ทันได้สัมผัสศิลาก็เป็นฝ่ายโยนบุหรี่ทิ้ง ก่อนจะดึงมันออกจากปากฉันด้วย
“แคก ๆ อึกแคกกก อื้อออเหม็น...”
“เธอดื้อขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ฉันก็แค่อยากลอง...”
“ลองไหม” น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยขึ้นขณะที่สายตาทรงเสน่ห์ที่พร้อมสะกดทุกคนที่มอง จับจ้องอยู่ที่ริมฝีปากฉันไม่วางตา กลิ่นบุหรี่ยังอบอวลอยู่ในลมหายใจคละคลุ้งเมื่อศิลาหายใจแรงขึ้น เขากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เช่นเดียวกับฉันที่ไม่กล้าแม้แต่จะขยับ
“นายหมายถึงอะไร” ฉันถามราวกับคนโง่งม
“ลองจูบกันไหม”
“...”
“เธอกับฉันเราลองจูบกันบ้างดีไหม”
“เราเป็นเพื่อนกันนะ”
“ไม่มีข้อห้ามว่าเพื่อนห้ามจูบกันนี่”
ไม่มีทางหนีเลย หัวใจของฉันเต้นระรัว เบิกดวงตาที่ยังมีคราบน้ำตาเปรอะเปื้อนขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเอวที่ถูกโอบกอดถูกกระชับเข้าใกล้ร่างสูงจนไม่อาจถอยหลัง กลิ่นบุหรี่ที่อบอวลระหว่างฉันและเขารุนแรงขึ้นพอกับหัวใจที่เต้นระรัว
“ใช่ไหม?”
ริมฝีปากร้อนผ่าวของศิลาแตะลงบนกลีบปากที่สั่นระริกของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะกดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ หัวใจที่บีบตัวอย่างรวดเร็ว ชีพจรที่กำลังเต้นเร่า ไม่รู้เพราะความอบอุ่น แอลกอฮอล์ หรือนิโคตินที่ไหลซึมไปทั่วร่างกายทำให้รู้สึกดีขนาดนี้
“อ๊ะ!”
เรียวปากของเขาขยับงับกลีบปากล่างไปมา เรียวลิ้นร้อนยื่นมาแตะราวกับกำลังขออนุญาต แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ส่งเสียงห้ามหรืออนุญาต ร่างสูงก็หมดความอดทน เขากระชากฉันเข้าไปกระแทกอก จนต้องใช้สองมือโอบรอบคอเขาไว้
ปลายเท้าที่เขย่งอยู่ลอยขึ้นเหนือพื้นด้วยแรงจากร่างสูง
ริมฝีปากที่ถูกทาบทับแผ่วเบาเปลี่ยนเป็นจูบที่ร้อนแรง แม้จะพยายามผลักและดันเท่าไหร่ ลิ้นที่ล้วงลึกเข้ามากลับเกี่ยวพันแล้วลูบไล้อย่างจาบจ้วง
ฉันหายใจไม่ออก
“อึกอื้อออ”
จ๊วบบบ
เสียงน้ำลายเฉอะแฉะทำเอาหน้าฉันร้อนจนเกือบไหม้ เขาตะโบมจูบไม่คิดทิ้งจังหวะให้ฉันหนี ต่อให้ดันและดิ้นรนเอาอากาศเข้าปากเท่าไหร่กลับไม่พอเลย
“จูบแรกของฉัน ชอบไหม...” น้ำเสียงแหบพร่าที่กระซิบข้างหูและริมฝีปากที่เลอะไปด้วยน้ำลายของเรามันทำให้เขาดูเซ็กซี่จนฉันมวนท้องไปหมด
“เดี๋ยวศิลา...”
ท่อนแขนที่โอบรัด ฝ่ามือใหญ่บีบรัดสะโพกฉันราวกับระบายความต้องการ แล้วปิดปากฉันด้วยจูบรุนแรงที่ทำให้ชีพจรฉันเต้นเร่าอีกครั้ง ลิ้นร้อนที่ตวัดเกี่ยวไล่รุกรานลิ้นฉันอย่างหน้าด้าน ดูดดุน ผลักออก แล้วดึงเข้าไปใหม่
ผีเสื้อที่พูดถึงมันใช่แบบนี้จริงเหรอ
“ดะ...เดี๋ยวก่อนศิลา แฮก...เดี๋ยวก่อนฉันหายใจไม่ทัน”
ฉันหอบกระเส่าพลางยกมือปิดปากเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวกลับจูบฝ่ามือและเริ่มพยายามกลืนกินนิ้วฉันแทน
ก่อนที่ริมฝีปากเขาจะโฉบวูบลงแตะใบหูฉันที่เบี่ยงหน้าหลบ ริมฝีปากยังสูดเอาอากาศเข้าอย่างยากลำบาก “ขะ...ขอ...ขอร้องพอก่อน”
“จูบแรกของฉันมันห่วยรึเปล่า”
ไม่เลย...สักนิด
- ผู้เขียน
