ตกเป็นของมาเฟีย

บทนำ "นายแน่ใจเหรอครับ ว่าจะอยู่คอนโดที่นี่แทน" "อืม กูอยากอยู่ที่นี่สักพัก พวกมึงมีอะไรก็ไปทำเถอะ" "ครับนาย" ร่างสูงในชุดสูทสีดำ เดินเข้ามายังคอนโดที่ได้มีการซื้อจองเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว คิมหันต์ ปล่อยให้ลูกน้องที่เพิ่งขับรถมาส่งกลับไปก่อน เพราะตนอยากที่จะอยู่คนเดียวที่นี่เงียบๆ มาเฟียหนุ่มขึ้นลิฟต์มายังชั้นที่สิบ เขาเลือกห้องที่ไม่ได้มีความหรูหราอะไรมาก เป็นห้องธรรมดาๆ เขาอยากอยู่ที่นี่เงียบๆ จึงไม่ได้สนใจว่าห้องจะถูกหรือแพง คิมหันต์ใช้คีย์การ์ดเปิดห้องเข้าไปด้านใน ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาวที่อยู่ในห้องนั่งเล่น มือข้างขวาถอดเน็กไทออก ก่อนที่จะโยนมันไว้บนโต๊ะกระจกตรงหน้า แล้วถอดเสื้อสูทตัวนอกออก เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีดำ เขาปลดกระดุมสองเม็ดบนออกด้วยมือเพียงข้างเดียวอย่างง่ายดาย แววตาคมกริบหันไปจ้องมองหน้าต่างที่เป็นกระจกสีทึบ ร่างสูงเดินไปเปิดหน้าต่างออกเพื่อรับลม หลังจากที่เขานั้นได้ไปคุยงานจากต่างประเทศกลับมา และได้สั่งลูกน้องซื้อห้องนี้เอาไว้ก่อนที่เขานั้นจะกลับมา ชายหนุ่มล้วงหยิบบุหรี่ในกระเป๋ากางเกงยีนของตัวเองออกมาสูบ เขาอัดควันบุหรี่เข้าเสียเต็มปอดก่อนที่จะพ่นควันขาวคละคลุ้งออกมา "นี่ยัยปัด ทำไมวันนี้แกดื่มเยอะจังวะ ไหวปะเนี่ย" โซดา เพื่อนสนิทของ ลูกปัดเอ่ยถามท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มในผับหรู "เออนั่นดิ ปกติแกดื่มแค่แก้วเดียวก็เมาแล้วนะ นี่เล่นยกหมดขวดแบบนี้ เป็นอะไรปะเนี่ย" ขนมปัง เพื่อนสนิทอีกคนก็ถามต่ออย่างเป็นห่วง เพราะปกติแล้ว ลูกปัดเป็นคนไม่ดื่มแอลกอฮอล์ แต่วันนี้เธอแปลกไป เหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ จนต้องดื่มเพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น "พ่อกับแม่ฉันหน่ะสิ บอกฉันว่าจะให้ฉันแต่งงานกับลูกชายของเพื่อนพ่อ ถ้าฉันไม่แต่ง พ่อกับแม่ของฉันก็จะไม่คุยกับฉันอ่ะแก" ลูกปัดพูดระบายสิ่งที่ตัวเองเจอในครอบครัวของตัวเอง เธอเบะปากเล็กน้อย เมื่อนึกไปถึงหน้าพ่อและแม่ของเธอที่อยากจะให้ตัวเองได้ตกแต่งกับลูกชายของเพื่อนพ่อเธอ ทั้งที่เธอนั้นไม่ได้มีใจและไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลยด้วยซ้ำ "ฮะ! อะไรนะ นี่พ่อกับแม่แกทำถึงขนาดนี้เลยเหรอวะ..เฮ้ย นี่มันเกินไปป่าวอ่ะ นี่ลูกสาวทั้งคนเลยนะ บังคับให้แต่งงานกับใครก็ได้งั้นเหรอ" โซดาที่ได้ยินเช่นนั้นก็ถึงกับหัวร้อนแทนเพื่อน เพราะไม่คิดว่าพ่อกับแม่ของลูกปัดจะยังเป็นผู้ใหญ่หัวโบราณ บังคับให้ลูกแต่งงานกับใครตามใจก็ได้ "นั่นดิ นี่มันคลุมถุงชนชัดๆ ปกติพ่อแม่แกไม่เคยบังคับแกแบบนี้เลยนะ ดูออกจะใจดีด้วยซ้ำ แต่ทำไมมาบังคับแกแบบนี้ล่ะ" "ก็..ทางบ้านฉันหน่ะ กำลังมีปัญหาเรื่องเงิน บริษัทพ่อฉันมันกำลังจะขาดทุนหน่ะสิ" ลูกปัดพูดไปพร้อมกับยกแก้วขึ้นมาดื่มไปด้วย เธอเข้าใจพ่อแม่เธอดีว่าต้องการเงินมาหมุนเวียนบริษัท จึงอยากจะให้เธอที่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวได้ตกแต่งกับ ธันวา ซึ่งเป็นพี่ชายที่เธอนับถือ "ขาดทุน ก็เลยต้องบังคับลูกให้แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเนี่ยนะ" ขนมปังออกความเห็น ถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด "ฉันเลยต้องย้ายมาอยู่คอนโดของตัวเองสักระยะไงล่ะ ตอนนี้ฉันปวดหัวมากเลยอ่ะแก" "โถ่ลูกปัดเพื่อนฉัน ไม่เป็นไรนะแก ฉันเข้าใจแกนะ แต่ว่าเรื่องงานแต่งมันก็ดูจะขอเยอะเกินไปจริงๆ นั่นแหละ" โซดาเอ่ยปลอบเพื่อน "แต่ถ้าฉันไม่แต่งงานกับพี่ธันวา บ้านฉันต้องล้มละลายแน่ๆ ฉันสงสารพ่อแม่ฉันอ่ะ ฮืออ" "แต่ตอนนี้พวกฉันสงสารแกมากกว่าอ่ะ แกหยุดดื่มก่อนเถอะ นี่เมามากแล้วนะ ฉันว่าแกกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่ามั้ย" ขนมปังคว้าแก้วในมือของลูกปัดออกมา เอาไปไว้ห่างๆ มือเพื่อน เมื่อดูท่าทางแล้ว ท่าจะไม่ไหว "อือ ฉันยังไหว เอามา" "พอๆ ฉันว่าแกกลับก่อนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกฉันแวะไปหาแกเอง ไว้ไปคุยกันที่ห้อง" โซดาบอก พร้อมกับลุกขึ้นจากเก้าอี้มาพยุงตัวเพื่อนสาวให้ลุกขึ้นออกโต๊ะ โดยที่ลูกปัดลุกขึ้นเดินออกไปตามเพื่อนอย่างว่าง่าย ขนมปังก็ช่วยถือกระเป๋าและคอยเดินประคองลูกปัดออกไปจากผับ "เมาเหมือนหมาเลย" โซดาบ่นอุบอิบ เมื่อพาร่างเล็กมายังรถยนต์ส่วนตัว "อือ ฉันไม่อยากแต่งงาน!" เสียงเล็กร้องดังลั่นไปทั่วลานจอดรถ ทำเอาคนอื่นๆ ที่อยู่แถวนั้นหันมามอง "โอ้ย นี่เงียบก่อนได้มั้ยยัยปัด แกทำฉันอายคนนะ" ขนมปังว่าเบาๆ แล้วหันไปยิ้มแห้งให้กับคนแถวนั้น ก่อนที่เธอจะรีบยัดเพื่อนให้เข้าไปนั่งในรถทันทีเมื่อโซดาปลดล็อคประตูรถ โซดาและขนมปังมองหน้ากันแล้วถึงกับถอนหายใจ เมื่อมองสภาพของลูกปัดในตอนนี้แล้ว ไม่ต่างอะไรกับบ้าเลย แต่เธอก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่ต่อให้เมาเละเทะแค่ไหน ลูกปัดก็ยังดูสวยน่ารักอยู่ดี ด้านของคิมหันต์ ครืดด ครืดด เสียงโทรศัพท์ของคิมหันต์ดังขึ้น ขณะที่เขานั้นกำลังปลดกระดุมเสื้ออยู่ภายในห้องนอนเพื่อจะไปอาบน้ำ ชายหนุ่มเดินมาหยิบมือถือที่วางอยู่บนเตียงนอนขึ้นมากดรับสาย "..." (สวัสดีครับเพื่อนรัก เป็นไงบ้างวันนี้ ไม่คิดจะมาดื่มกับพวกกูหน่อยเหรอวะ) อาเธอร์ เพื่อนสนิทของคิมหันต์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกวนประสาทอย่างที่ชอบพูด "ไม่ล่ะ มึงนี่แดกเหล้าได้ทุกวันจริงๆ นะ" คิมหันต์บอกพร้อมกับคำพูดกวนประสาทกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ (อะไรกันวะ กูก็ไม่ได้แดกทุกวันสักหน่อย ว่าแต่มึงเถอะ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างมานั่งดื่มกับเพื่อนเลยนะเว้ย ไม่สนใจสาวๆ สักคนหน่อยเหรอวะ เดี๋ยวกูส่งสาวสวยๆ ไปให้ เอามั้ย) "ไม่ต้อง กูเหนื่อย อยากพัก พวกมึงตามสบายเลย ไว้มีเวลาเดี๋ยวแวะไปหา" ไม่รอให้เพื่อนได้พูดอะไรอีก คิมหันต์ก็กดตัดสายไป หลังจากที่เขานั้นไปเคลียร์งานที่ต่างประเทศแทนพ่อที่เพิ่งเสียไปไม่กี่เดือน กลับมา เขาก็ไม่มีเวลาว่างสักเท่าไหร่ คิมหันต์เปิดตู้เสื้อผ้าหยิบผ้าขนหนูออกมา แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ