ตอนที่1 ลูกกวาง
"ลูกปัด ลูกปัด ถึงคอนโดแล้ว" ขนมปังที่นั่งเบาะหลังอยู่กับลูกปัด สะกิดแขนเพื่อนที่หลับอยู่เบาๆ เมื่อโซดาขับรถมาถึงหน้าคอนโดของลูกปัดแล้ว
"อือ ถึงแล้วเหรอ" หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย หลังจากที่พล็อยหลับไปได้ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้า
"ถึงแล้วค่าเพื่อน เดี๋ยวพวกฉันพาขึ้นไปส่ง" โซดาตั้งท่าจะเปิดประตูลงจากรถเพื่อเดินไปส่งลูกปัด แต่เธอกลับรีบปฏิเสธเพื่อนออกไป
"ไม่ต้องๆ ฉันกลับห้องเองได้ พวกแกกลับกันไปเถอะ" ลูกปัดพูดด้วยน้ำเสียงยาน ใบหน้ามึนๆ ก่อนที่เธอนั้นจะเปิดประตูฝั่งของตัวเองลงจากรถไป
"เฮ้ย แกแน่ใจนะยัยปัด ว่าแกเดินไหวอ่ะ"
ขนมปังมองด้วยความเป็นห่วง เธอทำท่าจะเดินลงตามไปด้วย เพื่อที่จะช่วยประคองเพื่อนเดินกลับห้อง แต่ลูกปัดกลับยกมือห้าม
"ไม่ต้องๆ หยุดเลย พวกแกไม่ต้องตามฉันไปหรอก ฉาน จาม ห้องได้"
โซดากับขนมปังมองท่าทางของคนตัวเล็ก ลูกปัดส่งยิ้มให้ก่อนที่เธอนั้นจะค่อยๆ เดินเข้าไปในคอนโด โดยที่เพื่อนอีกสองคนคอยมองตามอย่างเป็นห่วง
"ไหวมั้ยเนี่ย" โซดาพูดตามหลังเบาๆ เมื่อเห็นเพื่อนสาวค่อยๆ เดินหายเข้าไปด้านใน
ลูกปัดเดินโซเซเข้ามาในลิฟต์ก่อนที่จะกดไปยังชั้นที่สิบ มือเล็กยกขึ้นมานวดคลึงที่ขมับเมื่อรู้สึกมึนหัว
"อือ" เสียงครางเบาๆ ในลำคอ ฤทธิ์แฮลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเยอะพอสมควร ทำให้เธอแทบไม่มีสติ
ไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออก ร่างบางค่อยๆ เดินออกมา พร้อมกับเปิดกระเป๋าหาคีย์การ์ดห้องของตัวเอง สองเท้าเล็กเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องหนึ่งศูนย์ศูนย์หก
ลูกปัดยกคีย์การ์ดขึ้นมาแสกนหน้าประตู แต่กลับเปิดไม่ได้ เธอพยายามหลายครั้งแต่ก็เปิดไม่ออก หญิงสาวเริ่มชักสีหน้ามีอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาทันที
"ทำไมเปิดไม่ได้เนี่ย..โอ๊ะ!"
เธอร้องอุทานด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ประตูห้องก็เปิดออกจากด้านใน ทำให้ร่างเล็กที่พยายามเปิดทั้งดันประตูอยู่นั้น ถึงกับเซถลาเข้าไปซบอกของชายตัวโตตรงหน้า
คิมหันต์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นผู้หญิงมอมเมาแทบไม่ได้สติอยู่หน้าประตูห้องเขา ชายหนุ่มเปลือยท่อนบน ผมเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ มีเพียงผ้าขนหนูผืนหนาพันรอบเอวสอบเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่
ลูกปัดรีบดันตัวออกจากแผงอกแกร่งนั้นทันที เธอจ้องหน้าผู้ชายแปลกหน้าคนนี้ด้วยความสงสัย ก่อนที่สายตาของเธอนั้นจะเลื่อนต่ำลงมาที่กล้ามท้องของเขา บ่งบอกว่าเขาออกกำลังกายสม่ำเสมอ
"เธอเป็นใคร" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ทำเอาคนตัวเล็กที่ยืนทำหน้าแดงเก้กังถึงกับสดุ้ง เงยหน้ามองเขาอีกครั้ง
"คะ..คุณนั่นแหละ เป็นใคร มาอยู่ในห้องของฉันได้ยังไง" ลูกปัดจ้องตาเขาเขม็ง อาการมึนเมาจากแฮลกอฮอล์ยังคงอยู่
"..." มาเฟียหนุ่มมองร่างอรชรที่อยู่ในชุดเดรสกระโปรงสั้นสีดำ ใบหน้าอ่อนหวานแดงระเรื่อ คิมหันต์ถอนหายใจเบาๆ เขาตั้งท่าจะปิดประตู แต่ทว่าคนตัวเล็กกลับดันเข้าไปอีกครั้ง
"เธอจำห้องผิดแล้ว" ชายหนุ่มไม่อยากพูดกับคนเมาเท่าไหร่ แต่ลูกปัดกลับหน้านิ่วคิ้วขมวดแทน
"ปวดฉี่อ่ะ" ไม่รอให้เขาได้ตอบอะไรมากกว่านั้น เธอแทรกตัวเข้าไปด้านในและรีบวิ่งเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอนของเขาทันที
คิมหันต์รีบปิดประตูและเดินตามหญิงสาวเข้ามาในห้อง เขายืนเท้าเอวมองประตูห้องน้ำอย่างนึกไม่พอใจ ใบหน้าหล่อเหลานิ่งขรึม จ้องประตูห้องน้ำอยู่ไม่นาน คนตัวเล็กก็เปิดประตูออกมา
"เธอเป็นใคร" เสียงทุ้มต่ำน่าเกรงขามเอ่ยถามอีกครั้ง
ลูกปัดยกมือขึ้นมานวดคลึงที่ขมับข้างขวาของตัวเอง สายตาพร่ามัวนิดๆ เธอค่อยๆ เดินเข้ามาหาร่างสูงที่ยืนจ้องเธอไม่วางตา
"นี่..คุณหล่อมากเลยนะคะ" ไม่ว่าเปล่า สองมือเล็กเริ่มซุกซน เธอสัมผัสไปที่หน้าท้องแกร่งของเขาเบาๆ แววตากลมโตมองเขาด้วยสายตาหยาดเยิ้ม มือทั้งสองค่อยๆ เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาที่หน้าอก
เธอมึนเมาจนทิ้งสติของตัวเองหมดสิ้น อะไรที่ไม่เคยทำก็ทำจนไม่รู้ว่าตัวเองนั้นกำลังเล่นอยู่กับไฟ
คิมหันต์ยืนมองการกระทำของหญิงสาวนิ่ง น้ำหอมจากตัวเธอ ปลุกปั่นอารมณ์ส่วนลึกของเขาให้ลุกพลุกพล่าน
ลูกปัดส่งยิ้มหวานให้ ก่อนที่เธอนั้นจะเขย่งเท้ายื่นใบหน้าขึ้นไปกดจูบบนริมฝีปากของเขาอย่างแผ่วเบา
"เธอรู้ตัวรึเปล่าว่ากำลังเล่นอยู่กับไฟ" ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"อืม เล่นกับไฟเหรอคะ" สายตาที่ดูไร้เดียงสาของเธอนั้น มันดูน่ารักและมีเสน่ห์ ทำเอามาเฟียหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายตัวเอง เขาตั้งใจว่าจะไม่นอนกับผู้หญิงคนไหนแล้ว แต่ในเมื่อมีลูกกวางหลงเข้าถ้ำเสือมาแบบนี้ มีหรือเสือโคร่งแบบเขาจะปล่อยออกไป
มาเฟียหนุ่มยืนมองท่าทีอยู่นาน เขาโน้มใบหน้าลงไปกดจูบริมฝีปากอ่อนหวานนั้นทันที มือหนาข้างหนึ่งก็จับท้ายทอยของเธอเอาไว้
ลูกปัดตกใจเล็กน้อยด้วยเพราะไม่ทันตั้งตัวกับจูบของเขา และนี่ก็เรียกได้ว่าเป็นจูบแรกของเธอก็ว่าได้
คิมหันต์ขบเม้มกลีบปากเล็กอย่างดูดดื่ม ความหอมหวานจากแฮลกอฮอล์ในโพรงปากนุ่มนั้น ปลุกอารมณ์ส่วนลึกที่อยู่ภายในตัวของเขาได้เป็นอย่างดี
สองมือเล็กโอบกอดคอหนาเอาไว้หลวมๆ หญิงสาวหลับตาพริ้ม ตอบจูบชายหนุ่มอย่างเงอะงะ บ่งบอกได้ว่านี่เป็นจูบแรกของเธอ มือหนาเริ่มลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของหญิงสาว ร่างกายบอบบางของเธอเสียดสีไปกับร่างกายกำยำของเขา