ISANG malakas na pagsigaw ang ginawa ni Mars matapos niyang pabagsakin si Fernan gamit ang kanyang nagliliyab na kamao. Parang sinasabi niya ritong nakabalik na siya. Ngunit sa kabila noon ay umaagos naman sa gilid ng kanyang mga mata ang luha niya. Naisip niyang, minsan ay kailangan niyang saktan ang isang kaibigan kung ito ay kinakailangan. Dahil sa pagkakataong iyon, tanging iyon lamang ang paraan upang mailigtas ang marami mula sa kadilimang nagbabadyang sumakop sa lahat.
Napalingon naman si Mars sa kinatatayuan ni Venus. Nababalot na kaagad ang dalaga ng maraming tubig. Pinapagaling na nito ang sarili mula sa mga pinsalang natamo. Nang sandali ring iyon ay isang makahulugang ngiti ang gumuhit sa kanyang labi habang siya'y umiiyak.
"Salamat at ligtas ka..." sabi niya sa kanyang
