นวลลออน้ำตาซึมขอบตา ขณะแตะแอลกอฮอล์ลงที่แผลบนฝ่าเท้าของตัวเอง
“แสบจัง...”
หญิงสาวกัดฟันอดทน เพราะต้องการทำความสะอาดแผลก่อนจะปิดผ้าก๊อซ แต่ประตูห้องพยาบาลภายในคฤหาสน์หรูก็ถูกดันพรวดเข้ามาเสียก่อน พร้อมๆ กับผู้ชายหน้าตาบึ้งตึงปรากฏตัวขึ้น
“คุณมิก...” หล่อนมองเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง ทั้งแปลกใจทั้งตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะมาปรากฏตัวที่นี่
“ใกล้ตายหรือยังล่ะ”
คำถามของเขาทำให้หล่อนเสียใจ แต่ก็พยายามที่จะฝืนยิ้มออกมาจนได้
“แค่...เศษแจกันบาดเท้าน่ะค่ะ คงไม่ถึงตาย...”
เขาทำจมูกฟุดฟิดใส่ ก่อนจะเดินเข้ามาหาใกล้ๆ หล่อนขยับตัวออกห่าง แต่เขาคว้าแขนเอาไว้
“จะไปไหน ยังทำแผลไม่เสร็จไม่ใช่หรือ”
“เอ่อ...จะขยับไปตรงนู้นค่ะ” หล่อนตอบเขาเสียงสั่นเทา ก่อนจะอุทานตกใจเมื่อเขาคว้าก้อนสำลีชุ่มแอลกอฮอล์ในมือของหล่อนไปถือเอาไว้ พร้อมกับทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ และกระชากเรียวขาให้พาดกับต้นขาทรงพลังของเขาเอาไว้
