โดมินิกตวัดตามองซองจดหมายสีขาวในมือของสาวใช้ ก่อนจะรีบคว้ามาคลี่อ่าน
“ขอบใจ”
สาวใช้โค้งคำนับให้ก่อนจะเดินจากไป
โดมินิกมองจดหมายในมืออย่างชั่งใจ ก่อนที่วินัยพ่อของทิพย์เกสรจะเร่งเร้าขึ้น
“เปิดอ่านเถอะครับ บางทีอาจจะเป็นจดหมายเรียกค่าไถ่ก็ได้”
คำพูดของวินัยทำให้โดมินิกคลี่จดหมายออกอ่านด้วยมือสั่นเทา ในใจก็ภาวนาให้ทิพย์เกสรปลอดภัยจากอันตราย
‘ทิพย์รู้ว่าตอนนี้คุณจะต้องเกลียดทิพย์มาก ที่ทิพย์เลือกจะจากมา และทำให้งานแต่งต้องพังพินาศ แต่ทิพย์ไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้อีกแล้ว ทิพย์ยอมเป็นคนเจ็บ ยอมเป็นคนเดินจากมาเสียยังดีกว่าเห็นน้องสาวของตัวเองต้องเจ็บปวดทรมาน คุณคงไม่รู้ว่านวลลออหลงรักคุณมากแค่ไหน ทิพย์หวังว่าคุณจะรัก และดูแลน้องสาวของทิพย์เหมือนกับที่คุณเคยทำกับทิพย์...
รักเสมอ รักตลอดไป...
ทิพย์เกสร’
จดหมายในมือร่วงหล่นลงกับพื้น พร้อมๆ กับหัวใจของเขาที่แตกสลายไม่มีชิ้นดี เพราะใคร...มั
