“ทิพย์ครับ...”
เขาจับชายผ้าคลุมหน้าและพยายามจะเปิดออก แต่เจ้าสาวส่ายหน้า และพยายามดิ้นหนี
“มีอะไรหรือเปล่าครับทิพย์”
เขาก้มลงถามเบาๆ ที่ข้างหู แต่เจ้าหล่อนเอาแต่ส่ายหน้าไปมา และพยายามจะพาร่างสั่นเทาออกจากอ้อมแขนของเขาให้ได้
โดมินิกเห็นว่าทิพย์เกสรไม่เต็มใจเขาจึงกล่าวกับบรรดาเพื่อนและญาติสนิทของตัวเองสองสามคำ จากนั้นก็พาหล่อนไปยังอีกห้องหนึ่งที่มีเจ้าหน้าที่ของเขตพื้นที่รออยู่สำหรับจดทะเบียนสมรส
นวลลออมองผ่านผ้าคลุมหน้าบางๆ เห็นเจ้าหน้าที่เขตสองคนนั่งรออยู่ก็ตัวสั่นเทา และพยายามที่จะไม่เดินเข้าไป แต่ก็สู้แรงของโดมินิกไม่ได้
“ทิพย์เปิดผ้าออกเถอะ เดี๋ยวเซ็นชื่อไม่สวยนะครับ”
เขาพูดขณะประคองร่างอรชรให้นั่งลงบนเก้าอี้ ก่อนที่ตัวเองจะทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ตัวใกล้ๆ
นวลลออส่ายหน้าเป็นคำตอบ มือเล็กชุ่มเหงื่อจับปากกาด้วยกิริยาสั่นเทา
“ตื่นเต้นหรือคนดี”
หล่อนพยักหน้าเป็นคำตอบ โดมินิกหัวเราะอ
