ตอนที่5
612 คำ
ภายในห้องนอนที่ทุกกระเบียดนิ้วบ่งบอกถึงความเป็นชาย ตั้งแต่ผนังรอบด้านเป็นโทนสีฟ้าอ่อน ของเล่นของสะสมรถคันจิ๋วและหุ่นยนต์เล็กๆสมัยเด็ก กางเกงยีนส์สีซีดที่ผ่านการใส่ซ้ำมาแล้วนับสัปดาห์วางพาดที่พนักเก้าอี้ โปสเตอร์ทีมนักฟุตบอลในดวงใจ และแม่สาวปากแดงที่ใช้นิ้วเรียวเล็กปิดเฉพาะยอดเม็ดเล็กบนเนื้ออกขนาดเท่าลูกส้มโอ
ชนัตนอนนับเงินที่รีดไถจากเพื่อนท่าทางรวยของเขาได้ บอกว่าเป็นค่าเช่าสำหรับค้างอ้างแรมในคืนนี้ เข้าใจว่ามันหมายตาพ่อเตี้ยของตัวเองอย่างที่ผู้ชายมองผู้หญิง ชนัตที่เก่งเรื่องซิกแซ็กหาเงินในทางสบาย มีหรือจะไม่ฉวยช่องทางทำเงินนี้เอาไว้
ก็นะ ตอดเล็กตอดน้อยแค่นั้น กันต์คงไม่ถึงกับสึกหรอก
"ไอ้นัต!!" เสียงผู้เป็นพ่อแว็ดขึ้นทันทีที่ประตูผ่างเข้ามา
"ไรอะ" นัตรีบโกยเงินฟ้อนต์หนึ่ง รวบใส่ ยัดเก็บไว้ในกระเป๋า
"นั่นอะไร!!"ชนกันต์ตาไวเห็นแค่เงินก็รู้หมดแล้วทุกสิ่ง
"เงินเก็บนัตสิ"ชนัตยู่หน้างอใส่พ่อ ทำเป็นไม่พอใจกลบเกลื่อนหน้าขึงขังของชนกันต์
"ไอ้ลูกเวร" กันต์ด่าลูก แต่พูดต่อไม่ออก เพราะไม่รู้จะเอาอะไรมาด่า จะพาลทำให้ตัวเองอับอายไปอีก ชายหนุ่มจึงด่าแค่นั้นแล้วเดินลงส้นบอกอาการไม่สบอารมณ์กลับห้องไปอย่างหัวเสีย
ตกดึกสองหนุ่มร่างสูง2คนนอนเบียดกันอยู่บนเตียงท่าทางไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ แต่เพราะต่างคนต่างเล่นมือถือ คนหนึ่งเล่นเกมส์ อีกคนส่องเฟสบุ๊คของร้านกาแฟ ชื่อน่ารักว่า 'รักเอย'
ชนัตแอบชำเลืองตามองจอของเพื่อน เห็นใบหน้าคมยิ้มน้อยยิ้มให้หน้าจอ กดเซฟรูปถ่ายที่มีหน้าพ่อเขาเก็บไว้ในแกลอรี่ ชนัตอดไม่ได้จึงโผล่ถามขึ้น
"มึงเป็นเกย์หรอ"เขาไม่มีปัญหากับรสนิยมคนอื่น แค่อดสนใจไม่ได้ เพราะรูปร่างหน้าตาที่จัดว่าดีมากของเพื่อน ดูจะเหมาะกับสาวทรงโตมากกว่าพ่อหน้าตึงของตัวเอง
"ก็…ไม่รู้สิ"เอเดนบอก เพิ่งรู้เหมือนกันว่าตัวเองชอบผู้ชายด้วยกัน แต่เมื่อก่อนก็ไม่ได้มีอะไรแบบนี้ในหัว ไม่ว่าจะเพศไหนเขาก็รู้สึกเฉยๆทั้งนั้น มีแต่เรื่องมวยในหัว จนมาแรกพบสบตากับชนกันต์เนี่ยแหละ ใบหน้าบึ้งตึงที่ดูน่ารักมากๆในสายตาเขา รู้สึกชอบตั้งแต่เห็นเลย
"นั่นพ่อกูนะไอ้เดน ทำอะไรมึงคิดหน้าคิดหลังให้ดีนะ เพราะต่อให้เป็นมึงกูก็ไม่เอาไว้นะ"ชนัตบอกแกมขู่
"กูจริงจัง" เอเดนหันบอก แต่ชนัตก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดี
ชนัตไม่ว่าอะไรต่อ ถึงเขาจะไฟเขียวให้เอเดนจีบพ่อได้(เพราะเงิน) แต่ทุกอย่างก็อยู่ในสายตาเขา และสิ่งหนึ่งที่วางใจได้คือชนกันต์ที่ไม่น่าจะพลาดท่าให้เอเดนง่ายๆ
"แล้วนี่มึงจะอยู่กี่วัน"กลับมาเล่นเกมส์มือถือต่อ
"ทั้งเดือนเลย"
"แต่เงินนี่กูคิดแค่วันเดียวนะ มึงจะอยู่ต้องจ่ายเพิ่ม อย่าว่างั้นงี้ แต่กูมีอาหาร3มื้อให้ด้วย"นิสัยเขี้ยวไม่หาย
"เออ" เอเดนรับคำ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับลูกชายคนเดียวของบริษัทนำเข้ารถซุปเปอร์คาร์อันดับหนึ่งอย่างเขาหรอก
- ผู้เขียน
