ท้องฟ้าในยามเย็นหม่นแสงเหลือเพียงสีท้องอร่าม นกกาโผบินกลับรัง ผู้คนกลับจากทำงาน จักรยานแม่บ้านคันหนึ่งปั่นเข้าซอยที่คุ้นเคยด้วยหัวใจเบิกบาน ในตะกร้าด้านหน้ามีกระถางดอกไม้นับสิบต้นที่ซื้อมาฝากจิว วันนี้จึงเอามาให้แม้จะรู้ว่าเพื่อนไปเที่ยวอิตาลี
“น้องเจิน ไปหาจิวเหรอลูก”
“ครับคุณลุง” เจินตอบกลับคุณลุงด้วยน้ำเสียงร่าเริงก้มศีรษะทักทายอีกฝ่ายทว่าไม่ได้หยุดจักรยานเพราะค่ำแล้ว วันนี้คุณแม่พาเขาไปซื้อต้นไม้ดอกไม้ เมล็ดผัก ด้านข้างของบ้านกำลังจะกลายเป็นสวนดอกไม้และสวนผักของเขาและคุณแม่
คิดถึงเมื่อตอนบ่ายปากอวบอิ่มก็ยิ้มมีความสุข ตั้งหน้าตั้งตาปั่นมาจนถึงหน้าบ้าน ก็เห็นจักรยานคันหนึ่งอยู่ก่อนพร้อมกับเสียงน้ำเปิดรดดอกไม้ทั้งหลาย แน่นอนว่าเป็นคุณศรณ์พ่อคนใหม่ของจิว
“คุณศรณ์สวัสดีครับ” เจินยกมือไหว้ผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม ทำให้คนที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่หันมาเจอ ภรัณยูปิดน้ำเดินไปหาเจินที่คงเอาอะไร
