เก้าโมงเช้าช่วงสิ้นฤดูหนาวเข้าฤดูร้อนยังอากาศดีอยู่ จิวนำเสื่อมาปูหน้าสวนดอกไม้เหมือนปิกนิก มีตะกร้าของกิน คุกกี้ กล่องผลไม้ น้ำอัดลม คล้ายว่าเราสองคนไม่ได้จะถอนหญ้าพรวนดินต้นไม้อย่างไรอย่างนั้น
ตะวันหอบข้าวของวางลงบนเสื่อให้พี่จิวจัด ปกติเขากับเพื่อนไม่เคยทำแบบนี้เลย ไม่เตะบอลก็เล่นบาสเกตบอล เล่นเกมส์ แต่พอกลับมาอยู่บ้านเขากำลังจะถอนหญ้าพรวนดินต้นไม้ดอกไม้และปิกนิกกับพี่จิว
“อันนี้ก็หญ้าเหรอครับ”
“อันนั้นต้นคุณนายตื่นสาย เหมือนพวกนี้แหละแต่มันยังไม่โต พี่ปักชำเอาไว้” คนน้องพยักหน้าปล่อยมือไปจับหญ้าที่พี่จิวชี้ให้ดูแทน แต่ก่อนสวนตรงนี้มีต้นไม้เยอะกว่านี้ อีกฝั่งที่พี่ภาสปูหญ้าก็เป็นสวนดอกไม้เช่นกัน
“แต่ก่อนผมชอบมาแอบดูแม่พี่ภาสปลูกต้นไม้เพราะแม่ไม่เคยพาปลูก”
“ชอบเหรอ”
“มันดูมีความสุขดีน่ะครับ พี่ภาสก็ชอบมาช่วยคุณป้าปลูก ตอนนั้นผมยังไม่เข้าใจว่าลูกเมียน้อยคืออะไร สองสามขวบเอง เวลา
