“ตาณุพาน้องไปตลาดมาเหรอลูก”
“พาไปส่งเพื่อนมาครับป้าอัญ” ภาสกรเอ่ยตอบคุณป้าขณะชะลอจักรยานให้วิ่งช้าลงพาน้องไปทักทายคุณป้าที่นั่งพรวนดินสวนดอกไม้ของตัวเองอยู่ ป้าอัญยืนขึ้นยิ้มให้เด็กที่เห็นกันมาตั้งแต่เกิด วันนี้พามีแฟนมาอยู่ด้วยที่บ้านดูสดใสมากอย่างเห็นได้ชัดเลย ดีจริง ๆ
“ป้าทำขนม เอาไปกินด้วย”
“ขอบคุณครับ” จิวรับมาพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ยิ่งทำให้คุณป้าในซอยรักใคร่เอ็นดู โบกมือลาจักรยานญี่ปุ่นที่คุ้นเคยจนทั้งสองปั่นไกลออกไปจึงหันกลับมาพูดคุยกัน ตาณุหาแฟนได้น่ารักจริง ๆ
ตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว จิวจับเสื้อพี่ภาสเอาไว้ขณะให้คนพี่ปั่นช้า ๆ รับลมไปด้วย หลังสอบเสร็จเขาก็ไม่มีอะไรให้ทำ จนกว่าจะเปิดเทอมตอนนั้นถึงจะเป็นของจริงเพราะต้องวางแผนเรื่องฝึกงานด้วย
“ถ้าตะวันไม่อยู่กับถ้าจิวไม่ทำอาหารไว้พี่คงพาแวะกินก๋วยเตี๋ยว” เสียงทุ้มเอ่ยทำลายความเงียบท่ามกลางความมืดที่เริ่มคลืบคลานเข้ามา ตอนนี
