การตัดสินใจชั่ววูบตอนที่อยู่ในอาการมึนเมาทำให้เธอขาดสติและทำอะไรไปโดยไม่ได้ไตร่ตรองให้ดีเสียก่อน เพียงเพราะไม่อยากเอาความบริสุทธิ์ไปสังเวยให้กับไอ้ชั่วนั่น แต่ถึงอย่างนั้น เมรีญาก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการได้ร่วมรักกับชายหนุ่มทำให้รู้สึกวาบหวามอิ่มเอมใจแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“ผมมีเรื่องอยากถามคุณ” เวทัสพูดพร้อมกับจับตัวหญิงสาวที่นอนหันหลังให้เขากลับมาเผชิญหน้าสบตากัน
“คะ?” เธอมองหน้าเขาอย่างงุนงง
“คุณทำแบบนี้ทำไมข้าวฟ่าง ทำไมถึง...ให้ง่ายๆ เหมือนจงใจแจกฟรี ทั้งที่นี่เป็นครั้งแรก” ชายหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวข้างกายที่ตอนร่วมรักกันยอมบอกชื่อเล่นกับตนเอง และเขาก็กล้าเรียกเธอแบบนั้นอย่างสนิทสนมทั้งที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่ถึงวัน
“คือ ฉัน…”
เมรีญาคิดเพียงอึดใจเท่านั้น ในเมื่อเธอเองก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว อีกอย่าง ระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ชื่อ ‘เวทัส’ ต่อจากนี้ก็คงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นเป็นเพียง one night stand เท่านั้น หากบอกความจริงกับเขาไปก็คงไม่ได้มีผลอะไร ดีเสียอีกที่ได้ระบายความอึดอัดให้กับใครสักคนได้รับฟัง
“ถ้าคุณอยากหายสงสัยก็ได้ค่ะ ตอนนี้ ครอบครัวฉันกำลังมีปัญหา พ่อฉันเป็นคนติดเหล้ามาก ท่านเมากลับบ้านทุกวันจนฉันเหนื่อยใจ และสุดท้ายปัญหาก็เกิดขึ้น พ่อเมามากจนไปมีเรื่องมีราวทะเลาะกับคนอื่นที่ผับแถวบ้าน แถมยังทำลายข้าวของในร้านเขาอีก คู่กรณีไหวตัวได้ทันก็เลยรีบหนีไปเสียก่อน ในขณะที่พ่อของฉันถูกการ์ดทางร้านจับเอาไว้ได้ ค่าเสียหายที่ร้านต้องการให้ชดใช้ตั้งห้าแสนบาท ลำพังคนหาเช้ากินค่ำอย่างฉันก็ไม่มีปัญญาจะหาเงินมากมายขนาดนั้นไปคืน พวกมันเลยยื่นข้อเสนอให้ฉันนอนกับเสี่ยเจ้าของร้านเพื่อแลกกับชีวิตพ่อ ฉันขอเวลาพวกมันหนึ่งวันเพื่อทำใจ และในวันพรุ่งนี้ ฉันก็ต้องไปนอนกับไอ้เสี่ยนั่นตามที่ตกลง…”
“คุณก็เลยมาเที่ยวที่บาร์และอยากนอนกับใครก็ได้เพื่อไม่ให้เสี่ยนั่นได้เป็นคนแรกของคุณ?” เวทัสเอ่ยถามอย่างรู้ทัน เมรีญาพยักหน้าเบาๆ ด้วยสีหน้าเศร้าหมอง
“ค่ะ ฉันรู้ว่าการตัดสินใจของฉันมันโง่สิ้นดี เสียตัวให้เสี่ยนั่นยังดีที่ได้เงิน แต่การมานอนกับคนแปลกหน้าอย่างคุณมีแต่เสียกับเสียแท้ๆ แต่ไม่รู้สินะฉันกลับรู้สึกดีแปลกๆ ที่ไม่ได้มอบความบริสุทธิ์ให้กับไอ้เสี่ยนั่น” เมรีญาพูดพร้อมกับยิ้มสมเพชให้กับตนเองอีกครั้ง เธอไม่ว่าอะไรหากชายหนุ่มจะมองว่าตนเองโง่ หรือบ้า ที่เอาความบริสุทธิ์มาโยนทิ้งเล่นแบบนี้
“หมายความว่า พรุ่งนี้ คุณก็ต้องไปหาไอ้เสี่ยนั่นเพื่อนอนกับมัน ถูกต้องไหม” เวทัสเอ่ยถามขึ้นด้วยความร้อนใจ เขารู้สึกฉุนขึ้นมา โกรธอย่างบอกไม่ถูก แต่พยายามเก็บอาการ เมื่อคิดภาพหญิงสาวที่เป็นของตนเองไปแล้วจะถูกชายอื่นปู้ยี่ปู้ยำก็ร้อนรนขึ้นมาทันที
“ใช่ค่ะ ไม่อย่างนั้น พวกมันคงฆ่าพ่อฉันแน่”
หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อนึกถึงพ่อของตนเองที่ตอนนี้ถูกพวกไอ้เสี่ยนั่นจับตัวไว้อยู่ มันไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ ถึงจะโกรธ เกลียดในสิ่งที่พ่อทำแค่ไหน แต่พ่อก็คือพ่อ และชีวิตเธอตอนนี้ก็มีแค่พ่อคนเดียวเท่านั้น
“เสี่ยนั่นชื่ออะไร” เวทัสพูดพร้อมกับกำหมัดแน่น เขาไม่มีทางปล่อยให้หญิงสาวต้องไปตกเป็นของคนอื่นอย่างแน่นอน ไม่มีวัน!
“คุณอย่ารู้เลยค่ะ รู้ไปก็คุณก็ช่วยอะไรไม่ได้ ไม่มีใครช่วยฉันได้อยู่แล้ว” เมรีญายิ้มให้กับความอับจนหนทางของตนเอง
“บอกผมมา” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงนิ่ง ใบหน้าขรึมจัดแววตาเยือกเย็นจนหญิงสาวข้างกายรู้สึกได้ถึงความน่ากลัวนี้
“เสี่ยจอมพลค่ะ คุณรู้จักไหม”
สุดท้าย เมรีญาก็ยอมบอกแต่โดยดี ด้วยคิดว่าเวทัสเองคงไม่รู้จัก แต่ถึงรู้จัก บาร์เทนเดอร์หนุ่มอย่างเขาจะมีอำนาจอะไรมาช่วยเธอได้
“เสี่ยจอมพล เจ้าของทูไนต์ผับใช่ไหม”
ด้วยความที่อยู่ในแวดวงกลางคืนมานาน ทำให้ไม่แปลกที่เวทัสจะรู้จักกับผู้มีอำนาจในแวดวงนี้ เสี่ยจอมพลก็เช่นกัน ชายหนุ่มรู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นพวกสายมืดชอบทำสิ่งผิดกฎหมายอยู่บ่อยๆ แต่ถึงอย่างนั้น หากไม่จำเป็นจริงๆ เวทัสก็จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวเพราะไม่อยากขัดแข้งขัดขากับใคร แต่หากเสี่ยจอมพลกำลังจะเคลม ‘ผู้หญิงของเขา’ เรื่องนี้ เขายอมไม่ได้
‘และไม่คิดจะยอม’
“ใช่ค่ะ ฉันต้องแปลกใจไหมคะที่บาร์เทนเดอร์อย่างคุณรู้จักเสี่ยจอมพลด้วย” เมรีญาถามขึ้นอย่างสงสัย ใช่ว่าเธอจะดูถูกอาชีพบาร์เทนเดอร์ แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ที่ชายหนุ่มจะรู้จักกับคนมีอำนาจเยี่ยงเสี่ยจอมพล
“ใครๆ ก็รู้จักกันทั้งนั้น ในแวดวงนี้มีไม่กี่คนหรอกที่จะโด่งดัง อยู่ที่ว่าจะโด่งดังแบบไหนแค่นั้นเอง”
เวทัสรู้ดีว่าเสี่ยจอมพลเป็นคนที่โด่งดังในแง่ ‘ชื่อเสีย’ ใครๆ ต่างก็รู้กันว่าฝ่ายนั้นมักแอบกินกับเด็กในร้านและเอาเงินฟาดหัวพวกหล่อน วันดีคืนดี ลูกหนี้ไม่มีเงินให้ก็มักจะขัดดอกด้วยการหลับนอนกับหญิงสาวในครอบครัวนั้นๆ และแน่นอนว่าสาวน้อยตรงหน้าเขาเองก็คงจะเป็นหนึ่งในคนที่ต้องเอาตัวเองเข้าไปขัดดอก