“นั่นแหละค่ะ ต้นเหตุที่ทำให้ฉันไปดื่มที่บาร์จนเจอกับคุณ ฉันแค่อยากจะรู้นักว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์มันเป็นยังไง ทำไมพ่อฉันถึงชอบนัก” คนที่ชีวิตไม่คิดจะทดลองของพวกนี้ถอนใจแรงๆ “และก็เข้าใจแล้วแหละค่ะ เพราะว่าฤทธิ์แอลกอฮอล์มันทำให้เรากล้าทำในสิ่งที่เราไม่เคยคิดจะทำ”
เมรีญาพูดขึ้นนิ่งๆ ราวกับคุยกับตนเอง เหมือนที่เธอกล้าทำเรื่องน่าละอายแบบในคืนนี้ไง
“ให้ผมช่วยคุณไหม” ไม่รู้อะไรดลใจให้เวทัสพูดออกไปอย่างนั้น ชายหนุ่มลังเลที่จะบอกสถานะที่แท้จริงของตนเองให้หญิงสาวรู้ แต่เขามั่นใจว่าช่วยเธอได้แน่นอน
“อย่าเลยค่ะ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก ถึงยังไง ฉันก็ต้องยอมเป็นของไอ้เสี่ยนั่นอยู่ดี ขอบคุณคุณเวทัสมากนะคะ” เมรีญาตอบจากใจจริง เพราะรู้ดีว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่มีอำนาจมากพอที่จะช่วยเธอ แต่ถึงอย่างนั้นก็อดซึ้งใจในความหวังดีของเขาไม่ได้
“แต่…”
“นอนเถอะนะคะ ฉันเพลียมากแล้ว”
คนตัวเล็กเอ่ยตัดบทชายหนุ่มตรงหน้าเสียด
