8

1175 คำ
เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเริ่มพร้อมอีกครั้ง เวทัสก็ค่อยๆ แยกเรียวขางามออกจากกัน ก่อนจะจับแท่งแก่นกายของตนเองถูที่บริเวณร่องกลางกายของสาวเจ้าจนมีน้ำหวานไหลออกมาหยาดเยิ้ม เขาค่อยๆ ดันกายแกร่งตนเองเข้าไปช้าๆ เพื่อให้เธอไม่รู้สึกเจ็บปวด ในขณะที่ปากก็ยังคงสาละวนกับเต้างามเพื่อดึงดูดความสนใจของหญิงสาว ซึ่งมันได้ผลอย่างดี! “ฮึก อื้อ!” เมรีญาสะดุ้งเฮือก แต่ไม่ทันได้เปล่งเสียงร้องออกมาก็ถูกชายตรงหน้าปล้นริมฝีปากไปอีกครั้ง เขาดันกายแกร่งเข้ามาสุดทางอย่างง่ายดาย จากความเจ็บก่อนหน้านี้แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่หญิงสาวไม่เคยได้รู้จักมาก่อน รวมถึงความนุ่มนวลและใส่ใจที่ได้รับจากคนเหนือร่างก็ทำให้เมรีญาคลายความกังวลไปได้อย่างหมดสิ้น “ยังเจ็บอยู่ไหม” เวทัสถอนจูบพร้อมมองหน้าคนตัวเล็กด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง แม้ในใจจะอยากถาโถมกายใส่เธอแค่ไหน แต่ก็ย้ำเตือนสติตัวเองเอาไว้ว่าหญิงสาวตรงหน้าบอบบางเกินกว่าจะรุนแรงเช่นนั้นได้ “ไม่ค่ะ” เธอตอบเสียงแผ่วด้วยความเขินอาย ก่อนจะก้มหน้าหลบสายตาเจ้าเสน่ห์ของชายหนุ่มทันที “ไม่เจ็บ แต่เสียวแทนใช่ไหมครับ” เมื่อได้ยินดังนั้นก็เปรียบเหมือนหญิงสาวอนุญาตให้ทำต่อได้ เขาค่อยๆ โยกกายเบาๆ เพื่อให้หญิงสาวใต้ร่างทำความคุ้นเคยกับสัมผัสนี้ให้มากที่สุด “อา…แน่นฉิบ!” เวทัสเผลอสบถคำหยาบออกมา กายสาวช่างถูกใจเขายิ่งนัก เพราะมันทั้งตอดและรัดรึงอย่างพอดิบพอดี จนต้องพยายามอดใจไว้ไม่ให้ตัวเองเร่งมากกว่านี้เพื่อให้ถึงฝั่งฝันรวดเร็วจนยังไม่ทันได้กินร่างนี้ให้อิ่ม ชายหนุ่มกระแทกสะโพกสอบอีกครั้งตามใจปรารถนา จากคราแรก เขาอยากค่อยเป็นค่อยไป แต่ความต้องการในร่างกายสาวที่นอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่างทำให้อดใจไม่ไหว ยิ่งมองอกอวบที่เคลื่อนไหวขึ้นลงตามแรงกระแทก หน้าท้องแบนราบ และสะโพกมนได้สัดส่วนก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของเวทัสรุนแรง และอยากเสร็จสมเร็วขึ้น “ฮือ…” เมรีญาร้องครวญครางบนเตียงอย่างห้ามไม่อยู่ มือบางดึงกระชากผ้าปูที่นอนจนหลุดออกจากกันตามแรงอารมณ์ จากความเจ็บเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ “ฉัน...ไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง มั่นใจว่าชายหนุ่มต้องช่วยปลดปล่อยให้เธอได้เหมือนที่เขาทำมันมาแล้วสองครั้ง “ไม่ไหวแล้วหรอ อาห์...” เวทัสเองก็แทบรู้สึกไม่ต่างกัน แต่จู่ๆ ก็คิดอะไรออกขึ้นมา! ชายหนุ่มหยุดการกระทำกะทันหันจนหญิงสาวใต้ร่างเผลอมองเขาตาเขียวที่ขัดความต้องการของเธอ “หยุด…หยุดทำไม” เอ่ยประท้วงขึ้นมาทันทีที่จู่ๆ บาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ปล่อยให้เธอค้างกลางอากาศเสียอย่างนั้น “ผมทำต่อได้นะ แต่มีข้อแม้ คุณต้องบอกชื่อคุณกับผมมาก่อน” พูดพร้อมกับจงใจโยกสะโพกสอบเข้าออกเบาๆ ให้หญิงสาวรู้สึกปั่นป่วน “อ๊า…นี่คุณแกล้งฉันเหรอ” เมรีญานึกอยากหยิกคนตรงหน้านัก แต่ตอนนี้ เธอต้องการความช่วยเหลือจากชายหนุ่มจึงไม่มีอำนาจมากพอที่จะทำร้ายเขาได้ “ผมพูดจริง!” เวทัสพูดย้ำชัดอีกครั้ง และมั่นใจว่าสาวเจ้าต้องทำตามที่เขาต้องการแน่นอน “ข้าวฟ่าง ฉันชื่อข้าวฟ่าง อ๊ะ!” สิ้นคำตอบ เวทัสโยกสะโพกสอบใส่กายสาวอย่างรุนแรงและรวดเร็วตามที่สัญญา และเป็นเขาเองที่ต้องการจะปลดปล่อยไม่แพ้กันกับเธอ เวทัสประคองความใหญ่โตออกมาเมื่อจวนจะสุขสม เขาอยากมีเวลากับเธอให้นานกว่านี้ ส่งที่อยู่ในอุ้งมือเขาทำให้เมรีญาถึงกับมองตาค้าง ไม่คิดว่าร่างกายเธอจะรับได้ เวทัสมองสาวน้อยใต้ร่างแล้วยิ้มค้าง เขาไม่รอช้าสอดความใหญ่โต ดุดัน กลับเข้าไป จากนั้นก็สาดความเสียซ่านสลับกับก้มลงจูบหญิงสาวลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมความหวานทุกหยาดหยด เวลานี้สองร่างสอดประสานกลมเกลียวกันแทบจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เสียงกระเส่าดังขึ้น“เรียกชื่อผม เวทัสสิ ผมอยากให้คุณเรียกชื่อผม” ชายหนุ่มเอ่ยออกคำสั่ง เมื่ออีกไม่กี่อึดใจ เขาก็ใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว “อ๊ะ คุณเวทัส ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ อ๊าย!” เสียหวานกรีดร้อง ไม่ต่างจากชายหนุ่ม “ข้าวฟ่าง คุณแน่นมาก ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว” ร่างกายของทั้งคู่กระตุกพร้อมกันเป็นสัญญาณว่า เวลานี้ บทเพลงรักได้จบสิ้นลงแล้ว ชายหนุ่มฟุบตัวลงซบที่หน้าอกอวบอิ่มพร้อมกับนอนหายใจเหนื่อยหอบราวกับเพิ่งลงสนามวิ่งมา ขณะที่เมรีญาเองก็ไม่แพ้กัน แม้เธอจะไม่ได้เป็นฝ่ายออกแรงมากนัก แต่สำหรับประสบการณ์ ‘ครั้งแรก’ ที่ต้องเสร็จถึงสามครั้งด้วยกันก็กินแรงไปไม่น้อยเลย “ลุกค่ะ ฉันหนัก” เมื่อเริ่มได้สติอีกครั้ง เธอก็ค่อยๆ ดันอกชายหนุ่มให้ลุกขึ้นจากตัว แม้เขาจะมีทีท่าอิดออดก็ตาม “ผมยังไม่อิ่มเลย ขอต่ออีกรอบนะครับ” เวทัสพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนระคนอารมณ์ดี จะว่าดีใจที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ทางเพศ หรือดีใจที่แจ็กพ็อตได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอก็ได้ ชายหนุ่มไม่รู้ว่าจะบรรยายความรู้สึกนี้ออกมาได้อย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจก็คือ เขายังต้องการที่จะ ‘กิน’ สาวน้อยแปลกหน้าคนนี้ซ้ำๆ ทั้งคืน….... เนิ่นนานหลายชั่วโมงกว่า ‘กิจกรรมบนเตียง’ ของสองหนุ่มสาวจะเสร็จสิ้น ทั้งคู่ต่างนอนหอบอยู่บนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า แม้ลึกๆ จิตใจของเวทัสจะยังว้าวุ่นและอยากเชยชมสาวงามข้างกายต่อ แต่เขาก็รู้ดีว่ามันอกจะหนักหนาสาหัสและทารุณหญิงสาวเกินไปสำหรับครั้งแรกของเธอ เมื่อคิดได้อย่างนั้น ชายหนุ่มเองก็อยากรู้นักว่า เพราะอะไรผู้หญิงที่เก็บความบริสุทธิ์มายี่สิบกว่าปีถึงยอมเสียมันให้กับชายแปลกหน้าเยี่ยงเขาอย่างง่ายดาย “ผมขอโทษนะ ถ้าผมรุนแรงกับคุณไปหน่อย” เวทัสพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดหญิงสาวที่ตอนนี้นอนแน่นิ่งราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ “เอ่อ ค่ะ” เมรีญาตอบแต่เพียงเท่านั้น เนื่องด้วยความสับสนที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องแล้วหรือไม่ที่ยอมเสียสละความบริสุทธิ์ที่หวงแหนมาตลอดของตนเอง ให้กับชายแปลกหน้าโดยที่ไม่ได้อะไรกลับคืนมาแม้แต่น้อย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม