พ่อเลี้ยงรามาหลุบสายตาจ้องมองเรียวปากสีกุหลาบแดงระเรื่อตามธรรมชาติที่ช่างน่ากดประทับจุมพิตก่อนจะเงยขึ้นจ้องมองใบหน้างามหวานแล้วเอ่ยแนะนำตัว
“ผมชื่อรามา เป็นพนักงานขับรถประจำโรงแรมที่คุณเนตรอัปสรจะไปเดินแบบ พอดีทางโรงแรมส่งรถมารับเพื่อเป็นการประหยัดเวลาในการเดินทาง ไม่ทราบว่าพร้อมจะไปที่โรงแรมหรือยังครับ”
พิมพ์อัปสรยิ้มหวานให้คนที่เธอเข้าใจว่าเป็นพนักงานขับรถจริงๆ จาก
นั้นก็หันไปเอ่ยขอตัวแบบทิ้งปริศนาให้นักข่าวที่กำลังสัมภาษณ์เธออยู่ได้งงนิดๆ
“แอนนี่ขอตัวก่อนนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักกับพี่ๆ ทุกคน หวังว่าโอกาสหน้าคงจะได้เจอกันอีกนะคะ”
เมื่อปลีกตัวจากกลุ่มนักข่าวได้แล้วพิมพ์อัปสรก็เดินเชิดหน้าด้วยท่วงท่าสง่างามดุจนางพญา มือบางยื่นกระเป๋าล้อลากให้กับพนักงานขับรถรูปหล่อพร้อมกับเอ่ยบอกแกมสั่งไปในตัว
“กระเป๋าของแอนนี่ค่ะ”
พ่อเลี้ยงกัดฟันทำเสียงฮึมฮัมในลำคออย่างลืมตัวเมื่อกระเป๋าเดินทางใบใหญ
