สองสาวที่เดินลากเท้าเข้ามาในห้องพักมีท่าทางอิดโรยอ่อนแรงเหน็ดเหนื่อยจากการรับงานทั้งเดินแบบและงานโชว์ตัวหลายที่ในวันเดียว ทันทีที่บานประตูสีขาวถูกเปิดออกกว้าง อิรวดีก็รีบโยนกระเป๋าใบใหญ่พร้อมกับพาสังขารที่เหน็ดเหนื่อยเข้าไปนอนแผ่หลาอยู่บนโซฟาตัวยาว
เนตรอัปสรส่ายหน้าขำๆ กับท่านอนของผู้จัดการสาว เธอหยิบกระเป๋าใบใหญ่ที่บรรจุเสื้อผ้าและเครื่องสำอางค์ของตนเองไปไว้ที่มุมห้อง จากนั้นก็เดินไปรินน้ำจากตู้เย็นมายื่นให้อีกฝ่ายแก้วหนึ่ง
“เหนื่อยมากหรือคะพี่อิรวดี”
เนตรอัปสรเอ่ยถามยิ้มๆ พลางทรุดตัวลงนั่งติดๆ กันบนโซฟาตัวยาว
อิรวดีผุดลุกขึ้นนั่งตัวตรงรับน้ำเย็นเจี๊ยบมาดื่มอึกใหญ่ก่อนจะจีบปากจีบคอเอ่ยตอบอย่างมีจริตจะก้าน
“เหนื่อยสิค่ะคุณน้อง เหนื่อยมากๆ เลย”
“เหนื่อยที่เดินช้อบปิ้งทั่วห้างฯ ใช่มั้ยคะ” เนตรอัปสรเอ่ยแซวยิ้มๆ อย่างรู้ทัน
“แหม!...ก็ต้องมีบ้างนิดหนึ่งเป็นรางวัลชีวิตกับตนเอง” อิรวดีลอ
