‘กราบเรียน คุณพี่พิกุลและคุณพี่ประยงค์ ที่รักและเคารพยิ่งของน้อง
น้องใคร่ขอแจ้งให้คุณพี่ทั้งสองทราบว่า น้องไม่ต้องการให้คุณพี่ทั้งสองหาผู้ช่วยเหลือน้องแล้วค่ะ ด้วยเรื่องในเรือนก็ควรจะอยู่แค่ในเรือนเท่านั้น ไม่ควรที่ใครคนนอกจะรู้เพิ่มเติม น้องกราบขออภัยที่ทำให้คุณพี่ทั้งสองต้องพลอยวุ่นวายใจไปกับน้องด้วย น้องกราบขอบพระคุณคุณพี่เป็นยิ่งนัก ที่คุณพี่รักและปรารถนาดีต่อน้องเรื่อยมา หากไม่มีคุณพี่ทั้งสองคอยแบ่งเบาความทุกข์และช่วยคิดหาหนทางแก้ไขปัญหาให้ น้องก็คงจะอกแตกตายเป็นแน่ จากนี้ไปน้องสัญญาว่าน้องจะเข้มแข็ง จะดูแลตนเองให้ดี จะไม่ทำให้คุณย่าน้อย คุณพ่อ และคุณพี่ทั้งสองต้องเสียใจ น้องจะคิดอ่านให้รอบคอบค่ะ
รักและเคารพคุณพี่ทั้งสองที่สุดในชีวิต
บุษบา วิจิตรดุริยางค์’
.
.
เมื่อพิกุลและประยงค์ได้อ่านจดหมาย ก็ให้บ่าวในเรือนเร่งนำจดหมายตอบกลับมาส่งให้กับบุษบา ใจความมีว่า…
.
.
‘ถึงแม่บุษบาน้
