บทที่ 26

1487 คำ

สายตาวาวโรจน์ที่มองมาคล้ายมีพลังงานแฝงบางอย่าง และบังคับให้สาธิตต้องดึงจานที่ตัวเองเพิ่งยื่นส่งไปกลับมา “เดี๋ยวผมเอาไปเผาให้เองครับ” “ขอบใจเรามาก... สาธิต” เมื่อนักศึกษาหนุ่มหันหลังเดินกลับมาที่เตาปิ้งย่างและถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก็ถูกถามไถ่จากเพื่อนสนิททันที “ยังไงมึงไอ้ธิต เดินคอตกมาเชียว” “ก็จารย์พันอ่ะดิ คืนนี้ไม่รู้เป็นอะไร เรื่องมากฉิบหาย” ถึงพวกเขาจะเรียนกับอาจารย์หนุ่มสุดฮอตของคณะคนนี้มาเกือบจะทุกเทอม แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน ตอนสั่งงาน หรือกิจวัตรใดของอาจารย์นับพันที่ทำในมหาวิทยาลัย ก็ไม่เคยดูวุ่นวาย เอาใจยากและอยากปฏิสัมพันธ์กับเขาเท่าวันนี้มาก่อนเลย “ยังไงวะ” “กูก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่ะ แต่วันนี้แกชอบมองกูแปลกๆ แถมไอ้กุ้งตัวนี้อีก ย่างมาสามรอบจนแห้งแทบไหม้ แกก็บอกว่ายังอยากได้แห้งกว่านี้อีก ทำเหมือนแกล้งกูเลย” “คิดมากน่า อย่างจารย์พันนี่เขาจะมาแกล้งมึงให้ได้อะไร” เพื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม