ถึงเขากับลูกชายคนโตของท่านเคยสนิทกัน มีเรื่องมีราวกัน แต่เรื่องนี้ก็ถูกพี่ชายเขาปิดข่าวทุกทาง จนเป็นความลับและอดีตอันมืดดำของเขากับชัชวิน น้อยคนนักที่จะรู้ต้นสายปลายเหตุ แม้แต่น้องชายเขาอย่างเจ้าสิบ ก็ยังแทบไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน เพราะมันฉาวโฉ่เกินกว่าจะปล่อยให้คนเล่าลือกันไปปากต่อปาก หากคุณชมนาดจะพอจำได้ ท่านอาจจะพอคุ้นๆ อยู่บ้างว่าเขากับไอ้ชัช เคยคบหาเป็นเพื่อนกัน อยู่ระยะหนึ่ง
“อุ้ย ตายแล้วๆ น้าจำหนูได้แล้วลูก แล้วนี่มาเยี่ยมน้องเหรอจ๊ะ ทำไมมาซะเช้าเลยล่ะ น้องยังไม่รู้สึกตัวหรอกนะจ๊ะ หมอให้ยานอนหลับไปน่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมรอน้องตื่นได้”
“เห็นยายช่อเป็นแบบนี้น้าก็ปวดใจเหลือเกิน นอนๆ อยู่ยังผวาตั้งหลายครั้ง คุณหมอบอกน้าว่าช่วงนี้คงต้องให้ยานอนหลับไปก่อน แกคงเสียขวัญมาก” อาการบอบช้ำภายในใจก็น่าเป็นห่วง ร่องรอยที่ถูกทำร้ายภายนอกก็ไม่น้อย ชมนาดนึกขึ้นมาทีไรน้ำตาก็ไหลเพราะสงสารลูกสาวทุกท
