“คนไข้ไม่รู้สึกเจ็บ จุก หรือปวดตรงไหนมากเป็นพิเศษใช่มั้ยครับ”
เธอพยักหน้ารับ ถึงจะยังระบมอยู่มาก แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าร่างกายผิดปกติอะไรอีก
“ผลเอกซเรย์ออกตั้งแต่เมื่อคืนนะครับ ไม่มีอาการช้ำใน หรือเลือดคลั่งตรงส่วนไหน ซี่โครงและกระดูกส่วนอื่นก็ไม่ร้าวหรือหักครับ วันสองวันนี้ก็น่าจะกลับไปพักฟื้นที่บ้านได้แล้ว”
“ขอบคุณค่ะคุณหมอ”
ก่อนคุณหมอจะออกไปตรวจคนไข้ห้องอื่นต่อ ยังมีแก่ใจหยุดและหันมาสำรวจคนเจ็บที่ทำเป็นเก่งอีกคน
“อ่อ ส่วนคุณนับพันนะครับ ถ้ายังไม่ยอมฟังหมอ ไม่พักผ่อน กินยา ทำแผล หมอจับแอดมิดจริงๆ นะครับ”
“ครับ”
ช่ออัญชันเผลออมยิ้ม นึกว่าจะเก่ง ที่แท้ก็ไม่กล้าหือกับหมอ
“กลับไปพักเถอะค่ะคุณพัน” ชมนาดติดซะแล้ว เรียกนับแสนว่าคุณแสน มาเจอนับพันก็เลยถนัดปากเรียกคุณไปด้วย “เดี๋ยวยายช่อนี่แม่กับพี่ๆ ของเขาดูแลกันเอง”
“ขอผมอยู่นะครับคุณแม่ กลับไปผมก็นอนไม่หลับ ห่วงแต่น้อง” จากเมื่อหลายชั่
