“เผอิญว่ากูไม่เกี่ยงวิธีการว่ะ” ทำเขา เขาไม่ว่า แต่ทำร้ายผู้หญิงของเขา มันต้องเจ็บกว่าร้อยเท่าพันเท่า “มือข้างไหนที่มึงแตะต้องคนของกู ทำร้ายคนของกู ตาคู่ไหนที่โลมเลียเมียกู จมูก ปากมึงด้วยหรือเปล่าที่สัมผัสผิวของเธอ กูจะกระทืบจนกว่ามันจะใช้การไม่ได้อีก”
“กรี๊ดดดดดด” จีรดาทนรับกับภาพที่เห็นพี่ชายถูกทำร้ายอย่างไม่มีทางสู้ไม่ได้ จนเป็นลมล้มพับไป
เหงื่อกาฬไหลโซกเพราะคราวนี้นับพันออกแรงสุดตัว แม้คนตรงหน้าจะเหมือนกระสอบทรายไร้ชีวิตไปแล้วเขาก็ไม่สน เห็นมันทีไรก็แค้นจวนจะคลั่ง พานให้นึกถึงเนื้อตัวของช่ออัญชันที่บอบช้ำจนไม่เหลือเค้าเดิม ขนาดผู้หญิงบอบบางไร้ทางสู้แบบนั้น ไอ้จิรามันยังทำได้ลงคอ ก็อย่ามาหาความปรานีและมีมนุษยธรรมอะไรจากเขาเลย
พลั่กๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงหมัดหลายสิบระรัวลงบนแก้มสากจนแตกยับเยิน เขาต่อยลงไปอย่างนั้นโดยไม่สนใจว่าคนถูกต่อยจะบาดเจ็บจนตายได้เลยหรือไม่ ไม่สนใจความเจ็บที่แผ่ซ่านอยู่
