“ที่ผ่านมา กูมองไอ้พันผิดไปหมดเลยว่างั้น”
“จะผิดจะถูก ตอนนี้คงถึงเวลาที่พี่ต้องออกหน้าแล้วละครับ”
นับแสนถอนหายใจ ลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งกองกันอยู่สามคนพี่น้อง
“ทุกคนใจเย็นๆ ก่อนนะครับ ผมต้องกราบขอโทษน้าชมที่น้องชายผมทำตัวเกินเลย ทำให้ยายช่อเสื่อมเสีย แต่เจ้าพันมันไม่ได้มีเจตนาแบบนั้นหรอกครับ คงจะโมโหจนพลั้งปากไปน่ะครับ” เขายกมือพนมไหว้ผู้อาวุโสกว่า หวังว่าบรรยากาศคุกรุ่นในตอนนี้จะดีขึ้น
“พลั้งปากแบบนี้น้องผมเสียหายนะครับ” เชษฐาก็ลุกขึ้นด้วยอีกคน
“เรื่องนี้ทางผมจะขอแสดงความรับผิดชอบเองนะครับ” นับหมื่นช่วยพี่ชายไกล่เกลี่ยอีกแรง ไม่ว่าใคร หากเห็นหน้าตาหล่อเหลาเป็นมิตร ยิ้มง่าย อัธยาศัยเป็นเลิศของเขา ย่อมต้องใจอ่อนและเคลิบเคลิ้มอย่างแน่นอน
“คุณจะรับผิดชอบยังไงเหรอครับ คุณ... หมา เอ๊ย... คุณหมื่น ขอโทษทีนะครับช่วงนี้น้ำในหูผมไม่ค่อยเท่ากันน่ะครับ...” ตาต่อตา ฟันต่อฟัน “อย่าบอกเชียวนะครับว่
