บทที่ 97

1530 คำ

“เป็นอะไรของมึงอีกวะพั...” ยังไม่ทันที่เขาจะได้โวย เจ้าน้องชายมันก็ก้าวพรวดมายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว แต่เป้าหมายของนับพันไม่ใช่เขา “พูดอีกทีสิ ฉันบอกให้พูดอีกที !” จีรดาตัวสั่นหน้าซีดเมื่อถูกจับแขนทั้งสองข้างจนปวดหนึบและเขย่าอย่างเอาเป็นเอาตาย พร้อมด้วยการตะคอกเสียงดังของนับพัน “ไอ้พันใจเย็นๆ ก่อน ยายจีกลัวหมดแล้วเห็นมั้ย” เหมือนบอกให้ใจเย็น คนเคยสุขุมอย่างเจ้านี่จะยิ่งร้อนเป็นไฟ เมื่อนับพันง้างเท้าเตะเสาบันไดดังปึก ก่อนที่จะยื้อเอาโทรศัพท์ของจีรดาที่อยู่ในมือเขาไป เขาไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรเท่าตอนนี้มาก่อนเลยในชีวิต หากไอ้เวรนั่นทำอะไรช่ออัญชัน เขาสาบานว่าจะฆ่าและบดขยี้มันให้แหลกคามือ “พัน แล้วนั่นแกจะไปไหน” “ไปช่วยช่อครับ” เขากวาดสายตาอ่านข้อความก็รู้แล้วว่าไอ้จิรามันสวมรอยเป็นน้องสาวล่อช่ออัญชันออกไปด้วยเรื่องเงินสาม ล้าน คงหวังทำมิดีมิร้ายกับเธอ “คุณพันเรียกชื่อน้องช่อได้แล้ว อุ้ย...

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม