นับแสนเองก็ยื่นมือออกไปรับแฟ้มรายงานทั่วไปของไร่ประจำอาทิตย์นี้ที่ลุงชมยังสรุปไม่เรียบร้อย และเพิ่งเอามาให้ตอนนี้ เปิดดูไปด้วย คุยงานเล็กๆ น้อยๆ กับผู้จัดการไร่รุ่นเก๋าไปด้วย
“พูดถึงไอ้ยุ่งผมก็นึกขึ้นได้”
“ทำไมครับ” นับแสนถามทั้งที่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นจากแฟ้มในมือ แต่หางตาก็เห็นอยู่ว่าเมียรักเดินไปหาน้ำหาท่ามาให้ลุงชมเรียบร้อยแล้ว
“ผมเห็นหนูช่อติดรถไอ้ยุ่งออกไปด้วย บอกว่าจะไปหาเพื่อนแถวป่าหลังไร่โน่นน่ะ ตรงที่เคยทำโรงสีชุมชนนั่นแหละครับ ไม่รู้ทำไมหนูช่อนัดเพื่อนไปเจอแถวนั้น ทั้งเปลี่ยวทั้งมืด ผู้คนก็ไม่มีใครค่อยจะกล้าผ่าน ถึงไม่เคยมีเรื่องอะไรน่ากลัวเกิดขึ้น แต่บางทีผมก็ได้ยินมาว่าไอ้พวกเด็กวัยรุ่นมันแอบเข้าไปพี้ยา มั่วสุมกันเป็นครั้งคราว อดห่วงไม่ได้น่ะครับ”
เคร้ง !
คนที่ทำส้อมจิ้มผลไม้หล่นกระทบจานรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เมื่อกลุ่มคนเบื้องหน้าที่กำลังพูดคุยกันอยู่หันมามองเขาเป็นตาเด
